Question

Napisz historię o duchach, proszę o pomoc. Brak weny :)

Answer 1

Była obie młoda, miła dziewczyna , która w nocy przemieniała się w wilkołaka . W pełni księżyca zamieniała chłopców w swoich sługów (duchów). Jeden z chłopców którch zamieniła w sługę źle przeszedł ten proces i był pewien świadom ale duchem. Przez przebywanie z dziewczyną w zamu zakochał się w niej. Gdy ją pocałował zmienił się z ducha i wilkołaka .


THE END

Answer 2

Dawno, dawno temu, na skraju lasu stał stary dom. W miasteczku położonym nieopodal krążyły plotki i legendy jakoby w tym domu straszyło. Pewnego poranka siedmioletnia Eliza Tide wraz ze swoją przyjaciółką Amelią Moore (imiona mozesz pozmieniac) wybrała się do lasu na grzyby. Dziewczynki wspaniale się bawiły, nie zauważyły jak szybko oddaliły się od miasteczka. Kiedy wyszły po drugiej stronie lasu Amelia zauważyła że są daleko od dmu. Dziewczynki nie wiedząc jak wrócić rozpłakały sie i bezradnie usiadły na trawie. Eliza zauważyła Stary Dom. Ponieważ zbierało się na deszcz dziewczynki postanowiły schować się w Domu zanim zacznie pada. Ledwo doszły do domu, a zaczeła się ulewa. Amelia znała historię o strasznym domu, i o duchach mieszkających w nim. Kiedy Eliza usłyszała o duchach, bardzo się przestraszyła, a zarazem poczuła nagły przypływ podniecenia. Zrobiło się późno, słońce już prawie zaszło a deszcz nie przestawał padać. Dziewczynki po wyczerpującym dniu zasnęły na podłodze. W nocy Elizę obudził dźwięk tłuczonego szkła. Bardzo się przestraszyła. Po omacku doszła do miejsca w którym spała jej koleżaka i bezskutecznie próbowała ją obudzić. Eliza wstała i powędrowala za dźwiękiem. Kiedy stanęła w drzwaich kuchni ujrzała młodą dziewczynę. Miała około dwudziestu lat. Była piękna, jej kruczoczarne włosy opadały jej na ramiona. miała bladą twarz, i była przeraźliwie chuda. Eliza staneła na desc która skrzypnęła, Duch odwrócił sie i spojrzał na przerażoną dziewczynkę, - nie bój się moja mała, nic ci nie zrobię - powiedziała, Eliza poczuła że nie grozi jej przy niej niebezpieczeństwo. - skąd jesteś? jak tu się znalazłaś ? - zapytała. - jestem Dona McCavahall, mieszkam tutaj - odpowiedziała.
Eliza poszła po Amelię kiedy razem z nią wróciła do kuchni, Ducha już nie było. Przestał padać deszcz. Ngle usłyszały wołanie. Ich matki ich szukały, kiedy dziewczynki wybiegły do nich poczuły na sobie czyjś wzrok. Eliza odwróciła głowę i ujrzała Donę za drzewem, lecz nic nie powiedziała. Kiedy bezpiecznie wróciły do domu, Eliza zapytała o Donę. Matka opowiedziała jej historię jak Dona umarła z tęsknoty za swoim domem.