Napisz historią cynamonu napisz po prostu skąd wziął się cynamon
haribo011
Masz tu link www.solgar.pl/wiedza/akademia-zdrowia/tysiaca-lat-cynamonowej-historii
0 votes Thanks 0
weronike09
Wzmianki o cynamonie znajdujemy w Biblii i papirusach egipskich, nie wspominając o legendarnym zielniku Shennonga sprzed 5000 lat. Był on mitycznym cesarzem chińskim i bohaterem chińskiej mitologii. Jego imię oznacza „Boski Rolnik”, gdyż według tradycji nauczył ludzi uprawiać wiele roślin. Miał także zapoczątkować medycynę i handel. Popularna legenda przypisuje mu wynalezienie sztuki parzenia herbaty. W Indiach cynamon w dużych ilościach używany był od zawsze. Grecy i Rzymianie zaczęli go stosować jako przyprawę ok. III wieku. Wcześniej doceniany był jako afrodyzjak i środek wzmacniający. Mniej szlachetna odmiana była sprowadzana z Chin – cynamon chiński (kasja). Taoiści uważali go za pokarm bogów. Potłuczona na miazgę kora wchodziła w skład eliksiru nadającego ciału boski złoto-żółty kolor oraz siłę – yang. Noszenie go przy sobie oddalało choroby, ale pewnie bardziej pozwalało znieść smród, panujący na ulicach dużych osad.Ciekawe jest to, że w basenie Morza Śródziemnego nie do końca zdawano sobie sprawę skąd pochodzi cynamon.Podnosiło to oczywiście jego prestiż i cenę. Galen twierdzi, że cesarze rzymscy przechowywali cynamon w szkatułach razem z innymi cennymi klejnotami. Neron, który pojawił się już w historii o pieprzu, gdy zabił w ataku szału swoją żonę Poppeę, zarządził, by podczas pogrzebu na stosie żałobnym spalono wszystkie zapasy cynamonu w Rzymie. Starożytni uczeni byli zgodni, że pojawienie się cynamonu w Europie zawdzięczamy Egipcjanom, do których przyprawa ta docierała za czasów faraonów z Etiopii bądź Arabii. Od III wieku p.n.e. istniał Jedwabny Szlak, który prowadził z Chin poprzez Iran i Irak aż do Tyru. Dużo Krzyżowców, którzy wyczuwali już interes w handlu z Dalekim Wschodem osiedlało się w portach libańsko-syryjskich.
Tak zaczęła się wojna o cynamon. W XII i XIV wieku monopol handlu cynamonem znajdował się w rękach Wenecjan. Posługiwali się oni siecią korespondentów – lenników, którzy dyktowali ceny prawie tak wygórowane jak za czasów Nerona. Było na niego ogromne zapotrzebowanie. Wenecjanie niechętnie dzielili się informacjami o źródłach swoich dostaw i opanowali wszystkie szlaki lądowe oraz faktorie wzdłuż wybrzeży. I wtedy pojawił się jeden Portugalczyk. Nazywał się Vasco da Gama. Jak wiemy z lekcji geografii Vasco da Gama, opływając Przylądek Dobrej Nadziei, odkrył drogę morską do Indii. Cynamon (Cinnamomum verum) pochodzi z Cejlonu. To druga co do wielkości wyspa, leżąca na Oceanie Indyjskim, na południowy wschód od wybrzeży Indii. Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od malajskiego słowa kajmanis. Łatwo się domyślić, że tak pożądany w Europie cynamon, stał się powodem masowych wypraw Portugalczyków. Można powiedzieć, że dostali „gorączki cynamonowej”. W rok po ich przybyciu na wyspę (w 1505 r.) wysłano do Lizbony ponad 11 ton kory cynamonowej. Następne lata to bezwzględny terror w imię cynamonu. Tubylców sprowadzano do stanu niewolniczego, łodzie zatapiano, a przedstawicieli z Wenecji po prostu powieszono. Portugalczycy spustoszyli również wybrzeża Mozambiku, osiedlając się tam by kontrolować drogę morską do Przylądka Dobrej Nadziei. Troche dzlugie . LIcze na naj
W Indiach cynamon w dużych ilościach używany był od zawsze. Grecy i Rzymianie zaczęli go stosować jako przyprawę ok. III wieku. Wcześniej doceniany był jako afrodyzjak i środek wzmacniający. Mniej szlachetna odmiana była sprowadzana z Chin – cynamon chiński (kasja). Taoiści uważali go za pokarm bogów. Potłuczona na miazgę kora wchodziła w skład eliksiru nadającego ciału boski złoto-żółty kolor oraz siłę – yang. Noszenie go przy sobie oddalało choroby, ale pewnie bardziej pozwalało znieść smród, panujący na ulicach dużych osad.Ciekawe jest to, że w basenie Morza Śródziemnego nie do końca zdawano sobie sprawę skąd pochodzi cynamon.Podnosiło to oczywiście jego prestiż i cenę. Galen twierdzi, że cesarze rzymscy przechowywali cynamon w szkatułach razem z innymi cennymi klejnotami. Neron, który pojawił się już w historii o pieprzu, gdy zabił w ataku szału swoją żonę Poppeę, zarządził, by podczas pogrzebu na stosie żałobnym spalono wszystkie zapasy cynamonu w Rzymie. Starożytni uczeni byli zgodni, że pojawienie się cynamonu w Europie zawdzięczamy Egipcjanom, do których przyprawa ta docierała za czasów faraonów z Etiopii bądź Arabii. Od III wieku p.n.e. istniał Jedwabny Szlak, który prowadził z Chin poprzez Iran i Irak aż do Tyru. Dużo Krzyżowców, którzy wyczuwali już interes w handlu z Dalekim Wschodem osiedlało się w portach libańsko-syryjskich.
Tak zaczęła się wojna o cynamon. W XII i XIV wieku monopol handlu cynamonem znajdował się w rękach Wenecjan. Posługiwali się oni siecią korespondentów – lenników, którzy dyktowali ceny prawie tak wygórowane jak za czasów Nerona. Było na niego ogromne zapotrzebowanie. Wenecjanie niechętnie dzielili się informacjami o źródłach swoich dostaw i opanowali wszystkie szlaki lądowe oraz faktorie wzdłuż wybrzeży. I wtedy pojawił się jeden Portugalczyk. Nazywał się Vasco da Gama. Jak wiemy z lekcji geografii Vasco da Gama, opływając Przylądek Dobrej Nadziei, odkrył drogę morską do Indii.
Cynamon (Cinnamomum verum) pochodzi z Cejlonu. To druga co do wielkości wyspa, leżąca na Oceanie Indyjskim, na południowy wschód od wybrzeży Indii. Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od malajskiego słowa kajmanis. Łatwo się domyślić, że tak pożądany w Europie cynamon, stał się powodem masowych wypraw Portugalczyków. Można powiedzieć, że dostali „gorączki cynamonowej”. W rok po ich przybyciu na wyspę (w 1505 r.) wysłano do Lizbony ponad 11 ton kory cynamonowej. Następne lata to bezwzględny terror w imię cynamonu. Tubylców sprowadzano do stanu niewolniczego, łodzie zatapiano, a przedstawicieli z Wenecji po prostu powieszono. Portugalczycy spustoszyli również wybrzeża Mozambiku, osiedlając się tam by kontrolować drogę morską do Przylądka Dobrej Nadziei.
Troche dzlugie . LIcze na naj