Napisz felieton na temat : - Odwrócony tyłem do świata. LUB !!! -Ptaki dalekolotne, albatrosy białe.
P.S. Jeśli komuś nie pasuje coś z pkt to sorki bo więcej nie miałem zostało mi tylko 4 pkt. Proszę o pomoc daje na najlepsze ;) z góry dziękuje i pozdrawiam............. :)
werciaxDxD
Albatros" Charlesa Baudelaire'a W wierszu dominuje motyw albatrosa, morskiego ptaka, który jest piękny w locie, ale pochwycony i zmuszony do chodzenia staje się nieporadny. Jego wielkie skrzydła, które umożliwiają mu lot, są balastem na lądzie. Poeta uwypukla kontrast pomiędzy pięknem i lekkością albatrosa w locie a jego niezgrabnością i ociężałością w chwilach, kiedy pochwycony przez załogę statku, musi poruszać się po pokładzie. Albatros zachwycający w locie, z bliska traci całą swa urodę, w chwili gdy musi chodzić: "O jakiż jesteś marny, jaki szpetny z bliska". Autor porównuje albatrosa z poetą: "Poeta jest podobny księciu na obłoku". Twórca, artysta jest człowiekiem, którego siła i piękno tkwią w tworzeniu. Wtedy, kiedy rozwija skrzydła wyobrażni poprzez twórczość i sztukę, wznosi się jak ptak ku niebu, stając się potężnym i wspaniałym. Zmuszony do szarej egzystencji, wtłoczony w tryb zwykłego życia, wyśmiewany przez przeciętnych ludzi, traci sens życia. Talent nie pozwala mu żyć tak, jak żyją zwykli ludzie. Dar, który umożliwia mu wznoszenie się ponad przeciętność, staje się przeszkodą w realiach przyziemnego, nieciekawego życia "Lecz spędzony na ziemię i szczuty co kroku - Wiecznie się o swe skrzydła olbrzymie potyka". Baudelaire odwołuje się w wierszu do popularnej w modernizmie koncepcji poety jako człowieka stojącego ponad światem ludzi przeciętnych, a przez to niezrozumiałego i pogardzonego. Cenę, jaką płaci artysta za zdolność, jest brak akceptacji w społeczeństwie.
ŚRODKI ARTYSTYCZNE: - epitety - "ptaki dalekolotne, albatrosy białe" - ukazanie urody albatrosów, wyniosłych pięknych ptaków, - porównanie - "skrzydła (...) jak wiosła" - zaakcentowanie pozytywnego i negatywnego znaczenia skrzydeł, - apostrofa - "O jakiż jesteś marny" - wyrażenie współczucia i zrozumienia poety dla losu ptaka, - metafora - o poecie: "Wiecznie się o swe skrzydła olbrzymie potyka" - podkreślenie roli talentu poetyckiego: umożliwia tworzenie, ale też przeszkadza w ziemskim, normalnym życiu.
W wierszu dominuje motyw albatrosa, morskiego ptaka, który jest piękny w locie, ale pochwycony i zmuszony do chodzenia staje się nieporadny. Jego wielkie skrzydła, które umożliwiają mu lot, są balastem na lądzie. Poeta uwypukla kontrast pomiędzy pięknem i lekkością albatrosa w locie a jego niezgrabnością i ociężałością w chwilach, kiedy pochwycony przez załogę statku, musi poruszać się po pokładzie. Albatros zachwycający w locie, z bliska traci całą swa urodę, w chwili gdy musi chodzić: "O jakiż jesteś marny, jaki szpetny z bliska".
Autor porównuje albatrosa z poetą: "Poeta jest podobny księciu na obłoku". Twórca, artysta jest człowiekiem, którego siła i piękno tkwią w tworzeniu. Wtedy, kiedy rozwija skrzydła wyobrażni poprzez twórczość i sztukę, wznosi się jak ptak ku niebu, stając się potężnym i wspaniałym. Zmuszony do szarej egzystencji, wtłoczony w tryb zwykłego życia, wyśmiewany przez przeciętnych ludzi, traci sens życia. Talent nie pozwala mu żyć tak, jak żyją zwykli ludzie. Dar, który umożliwia mu wznoszenie się ponad przeciętność, staje się przeszkodą w realiach przyziemnego, nieciekawego życia
"Lecz spędzony na ziemię i szczuty co kroku -
Wiecznie się o swe skrzydła olbrzymie potyka".
Baudelaire odwołuje się w wierszu do popularnej w modernizmie koncepcji poety jako człowieka stojącego ponad światem ludzi przeciętnych, a przez to niezrozumiałego i pogardzonego. Cenę, jaką płaci artysta za zdolność, jest brak akceptacji w społeczeństwie.
ŚRODKI ARTYSTYCZNE:
- epitety - "ptaki dalekolotne, albatrosy białe" - ukazanie urody albatrosów, wyniosłych pięknych ptaków,
- porównanie - "skrzydła (...) jak wiosła" - zaakcentowanie pozytywnego i negatywnego znaczenia skrzydeł,
- apostrofa - "O jakiż jesteś marny" - wyrażenie współczucia i zrozumienia poety dla losu ptaka,
- metafora - o poecie: "Wiecznie się o swe skrzydła olbrzymie potyka" - podkreślenie roli talentu poetyckiego: umożliwia tworzenie, ale też przeszkadza w ziemskim, normalnym życiu.