Napisz esej na jeden z tematów (lub jak chcesz można połączyć jakieś 2):
1.Biblia w sztuce i kulturze 2.Aktualność wątków biblijnych w kulturze i sztuce. 3.Kobieta - jej różne oblicza w kulturze i sztuce. 4.Mężczyzna - jej różne oblicza w kulturze i sztuce. 5.Sens cierpienia i miłości - jej różne oblicza w kulturze i sztuce.
Praca ma wynosić MINIMUM 250słów i posiadać MINIMUM 4 teksty kultury(z filmu,książki,jakieś piosenki itp.) ...
Mam nadzieję,że dacie radę ;)
Za najlepszy Esej oczywiście odznaczenie Naj. :]
kinga159
Marc Chagall (1887-1985), malarz, grafik i rzeźbiarz francuski pochodzenia rosyjskiego. Indywidualny styl jego sztuki to efekt połączenia przez artystę swobodnej gry form oraz kolorów z elementami symbolicznymi, groteskowymi i fantastycznymi. W ten sposób twórca odwoływał się stale do swoich korzeni - tradycji żydowskiej. Biblię rozpoczął ilustrować w 1931 roku pod wpływem podróży do Palestyny w 1930 roku. Całość ukończona w 1952 roku, a opublikowana w 1957 roku stała się nie tylko jednym z najważniejszych dzieł Chagalla, ale i inspiracją dla nowoczesnej ilustracji książkowej Pisma Świętego.
Salvador Dali (1904-1989), malarz, rzeźbiarz, grafik, projektant hiszpański. Teoria sztuki kreowanej przez artystę odwoływała się do pozornie sprzecznych, wykluczających się pierwiastków akademizmu i halucynacyjnej "zjawiskowości" obrazowania. Było to także odzwierciedlenie ekscentryzmu twórcy oraz jego stylu życia. Wyrazem skomplikowanej osobowości artysty, ale i jego mistrzostwa warsztatowego są powstałe w latach 1964 - 1969 ilustracje do Biblii Sacra.
Otto Dix (1891-1969), malarz, rysownik, grafik niemiecki. Jego sztuka - pod wpływem doświadczeń I i II wojny światowej, totalitaryzmu III Rzeszy, podziału Niemiec po 1945 roku na dwa państwa - przeszła wielką transformację. Od impresjonizmu, poprzez Neue Sachlichkeit (Nową Rzeczowość), czyli ilustrowanie codzienności w pełnych wstrząsającej ekspresji i prawdy psychologicznej, werystycznych, ale i karykaturalnych dziełach - po pochodzące ze schyłku życia, przesycone mistycyzmem religijnym i ekspresją dzieła. Ilustracje do Ewangelii wg. św. Mateusza z 1960 roku przybliżają ten okres twórczości artysty, który określa się mianem czasu między dwiema ojczyznami (NRD i RFN).
Gustave Doré (1832-1883), grafik, malarz i rzeźbiarz francuski. Twórca akwarel, karykatur i ilustracji tekstów. Sławę zawdzięcza ilustracjom do dzieł klasyki literatury światowej, w tym Biblii powstałym w latach 1864 - 1866. Cykl 230 grafik - wykonanych na podstawie szkiców artysty przez zespół 40 rytowników - stał się jednym z wzorców dla ilustrowania tekstu Pisma Świętego w II połowie XIX i XX wieku. Wydanie tego dzieła odnowiło także publikowanie w Europie ilustrowanych książek wielkiego formatu. Jego prace stoją na pograniczu romantyzmu i realizmu. Operowanie przez artystę w ilustracji niezwykle bogatymi efektami światłocieniowymi i finezyjną kreską podkreślało realizm i ekspresję przedstawienia. Służyło także budowaniu nastroju tajemniczości oraz niezwykłej fantazji.
Godefroy (Gotttfried) Engelmann (1788-1839), litograf, drukarz, rysownik, malarz francuski. Był prekursorem stosowania we Francji techniki litograficznej. Obok działalności na polu nowych technik graficznych i drukarskich znany jest także z wykorzystania po raz pierwszy w świecie litografii do opublikowania cyklu 52 reprodukcji dzieł Rafaela Santii ilustrujących Biblię.
Salvador Dali (1904-1989), malarz, rzeźbiarz, grafik, projektant hiszpański. Teoria sztuki kreowanej przez artystę odwoływała się do pozornie sprzecznych, wykluczających się pierwiastków akademizmu i halucynacyjnej "zjawiskowości" obrazowania. Było to także odzwierciedlenie ekscentryzmu twórcy oraz jego stylu życia. Wyrazem skomplikowanej osobowości artysty, ale i jego mistrzostwa warsztatowego są powstałe w latach 1964 - 1969 ilustracje do Biblii Sacra.
Otto Dix (1891-1969), malarz, rysownik, grafik niemiecki. Jego sztuka - pod wpływem doświadczeń I i II wojny światowej, totalitaryzmu III Rzeszy, podziału Niemiec po 1945 roku na dwa państwa - przeszła wielką transformację. Od impresjonizmu, poprzez Neue Sachlichkeit (Nową Rzeczowość), czyli ilustrowanie codzienności w pełnych wstrząsającej ekspresji i prawdy psychologicznej, werystycznych, ale i karykaturalnych dziełach - po pochodzące ze schyłku życia, przesycone mistycyzmem religijnym i ekspresją dzieła. Ilustracje do Ewangelii wg. św. Mateusza z 1960 roku przybliżają ten okres twórczości artysty, który określa się mianem czasu między dwiema ojczyznami (NRD i RFN).
Gustave Doré (1832-1883), grafik, malarz i rzeźbiarz francuski. Twórca akwarel, karykatur i ilustracji tekstów. Sławę zawdzięcza ilustracjom do dzieł klasyki literatury światowej, w tym Biblii powstałym w latach 1864 - 1866. Cykl 230 grafik - wykonanych na podstawie szkiców artysty przez zespół 40 rytowników - stał się jednym z wzorców dla ilustrowania tekstu Pisma Świętego w II połowie XIX i XX wieku. Wydanie tego dzieła odnowiło także publikowanie w Europie ilustrowanych książek wielkiego formatu. Jego prace stoją na pograniczu romantyzmu i realizmu. Operowanie przez artystę w ilustracji niezwykle bogatymi efektami światłocieniowymi i finezyjną kreską podkreślało realizm i ekspresję przedstawienia. Służyło także budowaniu nastroju tajemniczości oraz niezwykłej fantazji.
Godefroy (Gotttfried) Engelmann (1788-1839), litograf, drukarz, rysownik, malarz francuski. Był prekursorem stosowania we Francji techniki litograficznej. Obok działalności na polu nowych technik graficznych i drukarskich znany jest także z wykorzystania po raz pierwszy w świecie litografii do opublikowania cyklu 52 reprodukcji dzieł Rafaela Santii ilustrujących Biblię.