Question

Napisz długą historię na temat Templariuszy

Answer 1

 15 lipca 1099 roku pełnym sukcesem zakończyła się pierwsza krucjata ogłoszona cztery lata wcześniej przez papieża Urbana II. Nieomalże wszystkie warstwy społeczne sprzymierzyły się w obliczu świętej wojny z islamem- rycerze, szlachta, kupcy, a także nierzadko skazańcy- obiecywano legendarne bogactwa Jeruzalem, oraz zupełne odpuszczenie grzechów. Kościół opiekował się tymi, którzy "wzięli krzyż". Wreszcie, w potokach krwi odbito Jerozolimę z rąk niewiernych.

Zwycięstwo jednakże nie oznaczało pokoju; na każdym kroku czaiło się niebezpieczeństwo, na pielgrzymów chcących sie pomodlić u grobu pańskiego czekali rabusie, zabójcy i maruderzy. Priorytetem była wiec ochrona pątników. "Wielu kronikarzy wspomina o muzułmańskim napadzie na pielgrzymkę podążającą z Jerozolimy nad Jordan w Wielkanoc 1119 roku. Incydent ów(...)okazał się jednak o tyle istotny, że poniekąd stał się bezpośrednim impulsem dla założenia zakonu templariuszy". Właśnie w takich okolicznościach narodził się jeden z najznamienitszych zakonów rycerskich, owiany legendami i pełen tajemnic. Strażnicy Graala, alchemicy, budowniczowie gotyku, czy tylko zakon dbający o swoje interesy i prekursorzy współczesnego bankierstwa? Ich bogactwa zdobyte ciężką pracą w komandoriach na zachodzie Europy w czasach krucjat wysyłali na pożytek braci walczących w Ziemi Świętej, nie roszcząc sobie do niego pretensji.

Ojcami-założycielami zakonu byli dwaj rycerze pierwszej krucjaty, Hugon de Payns, szlachcic z Szampanii i Godfryd de Saint-Omer, rycerz z Flandrii. Arcybiskup Wilhelm z Tyru w kronice Historia rerum in partibus transmaris gestarum, powstałej w latach 1169-1184, donosi o stowarzyszeniu się kilku rycerzy ze szlacheckich rodów. W roku 1118 złożyli oni w obecności Garimonda, patriarchy Jerozolimy, przysięgę, według której mieli żyć w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie. Przysięgali również zapewniać bezpieczeństwo na drogach i chronić pielgrzymów przed atakami- zarówno rabusiów, co i dzikich zwierząt. Początkowo nieformalne stowarzyszenie stało się zakonem z własną określona regułą i wyznaczonymi celami. Do zgromadzenia zaczęli dołączać nowi członkowie, którzy ofiarowywali swoje majątki na pożytek zakonu. Od roku 1119 zaczęły również napływać darowizny. Król Jerozolimy, Baldwin II oddał w ręce nowo powstałego zakonu swój pałac, stojący na miejscu Świątyni Salomona. Stąd nazwa Bracia (Strażnicy) Świątyni (łac. templum), Rycerze Świątyni czyli templariusze; pełna nazwa zgromadzenia brzmiała: Ubodzy Żołnierze Chrystusa (Pauperes commilitones Christi templique Salomonici Hierosalemitanis).

 

Answer 2

Dawno,dawno

Templariusze - zakon rycerski założony w 1119 przez rycerza z Szampanii Huguesa de Payensa. Początkowo był bractwem chroniącym pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej, później głównym zadaniem zakonu stała się walka z muzułmanami. Nazwę templariusze wzięli od ich siedziby w pobliżu dawnej świątyni (templum) Salomona w Jerozolimie. Templariusze nosili białe płaszcze z czerwonym krzyżem. Reguła zakonna, oparta na cysterskiej (zatwierdzona w 1128), stała się wzorem dla większości zakonów rycerskich. Liczne nadania i zręcznie prowadzone operacje finansowe pozwoliły templariuszom zgromadzić wielkie bogactwa zarówno w Palestynie, jak i w krajach Europy. Pozycja ekonomiczna zapewniła im wpływ na decyzje słabych królów jerozolimskich i władców europejskich, zaciągających długi w zakonnych domach bankierskich. Pod naciskiem Filipa IV papież Klemens V rozwiązał 1312 zakon, jego majątki formalnie przekazano joannitom. We Francji zostały w dużej mierze zagarnięte przez króla.