Jacek Soplica był z natury bardzo żywiołowy, charakteryzowały go impulsywność, porywczość i brak opanowania. Był człowiekiem kłótliwym, gwałtownym nieokiełzanym i samowolnym, działał dla swej władzy i sławy. Był powszechnie znany jako awanturnik, warchoł, paliwoda, zabijaka i zawadiaka. Cechowała go również śmiałość, którą przejawiał w licznych potyczkach, porachunkach i pojedynkach ze szlachtą. Był świetnym strzelcem i szermierzem, najlepszym na Litwie. Dzięki tym wszystkim cechom bała się go cała szlachta. Mimo wszystko był szczery, otwarty oraz prostolinijny.Ufny, ale jednocześnie mało podejrzliwy i bardzo naiwny. Pod względem uosobienia Jacek posiadał wiele osobistych zalet, do których można zaliczyć między innymi szczere oddanie ojczyźnie, co wskazuje na to, że był on zdolny do najwyższych poświęceń. Wady jego charakteru to pycha, pyszałkowatość, przemądrzałość, zaczepność, kłótliwość, zbyt długa pewność siebie, a także pijaństwo, co było definitywnie najgorszą z jego cech.bohater w młodości kochał się w Ewie, córce Stolonika Horeszki. Dumny magnat nie zgodził się oddać ręki córki ubogiemu szlachcicowi i wolał unieszczęśliwić oboje wydając Ewę za mąż za bogatego kasztelana. Tymczasem Jacek ożenił się z pierwszą napotkaną na drodze kobietą, która urodziła mu syna Tadeusza i po krótkim czasie zmarła. Urażona ambicja Jacka doprowadziła go do krwawej zemsty. Niejednokrotnie błąkał się w okolicy zamku Horeszków nie mogąc pogodzić się ze stratą Ewy. Pewnego razu był mimowolnie świadkiem tryumfalnego odpierania przez Horeszkę ataku Moskali na zamek. Emocje spowodowane wyrządzoną przez Horeszkę krzywdą zwyciężyły. Jacek w porywie gniewu wymierzył, a oddany strzał niestety okazał się celny. Zabójstwo Stolnika Horeszki spowodowało przełom i głęboką przemianę w życiu Jacka, tym bardziej iż wzięto go za stronnika Moskali i posądzono o zdradę narodu. następstwem tej wielkiej przemiany był ucieczka z kraju, udanie się do Legionów, postanowienie poprawy i wstąpienie do zakonu. Jacek od tego czasu, na znak pokory, zwał się "Robakiem", by dobrymi przykładami i walką za ojczyznę odpokutować za grzechy swojej młodości. W Legionach działał jako emisariusz, przenosząc wiadomości, co bywało nieraz bardzo niebezpieczne. Był kilkakrotnie ranny, aż wreszcie w przebraniu księdza Robaka, wrócił na Litwę, gdzie ze specjalną misją miał organizować powstanie, którego wybuch był naznaczony na moment wkroczenia wojsk napoleońskich. Jacek z narażeniem życia wędrował od dworu do dworu, w karczmach wiejskich agitował chłopów do powstania. Nawet własnemu synowi, Tadeuszowi, nie wyjawił kim jest, chociaż niejednokrotnie bardzo tego pragnął.
Moim zdaniem Jacek Soplica, jest wzorem prawdziwego patrioty, który wszystko poświęcił w służbie ojczyźnie. Jest postacią dynamiczną, gdyż jego charakter kształtuje się w trakcie trwania akcji utworu.
( nie wiem czy twoja ocena jest potrzebna ale ją też napisałam)
Odpowiedź:
Jacek Soplica był z natury bardzo żywiołowy, charakteryzowały go impulsywność, porywczość i brak opanowania. Był człowiekiem kłótliwym, gwałtownym nieokiełzanym i samowolnym, działał dla swej władzy i sławy. Był powszechnie znany jako awanturnik, warchoł, paliwoda, zabijaka i zawadiaka. Cechowała go również śmiałość, którą przejawiał w licznych potyczkach, porachunkach i pojedynkach ze szlachtą. Był świetnym strzelcem i szermierzem, najlepszym na Litwie. Dzięki tym wszystkim cechom bała się go cała szlachta. Mimo wszystko był szczery, otwarty oraz prostolinijny.Ufny, ale jednocześnie mało podejrzliwy i bardzo naiwny. Pod względem uosobienia Jacek posiadał wiele osobistych zalet, do których można zaliczyć między innymi szczere oddanie ojczyźnie, co wskazuje na to, że był on zdolny do najwyższych poświęceń. Wady jego charakteru to pycha, pyszałkowatość, przemądrzałość, zaczepność, kłótliwość, zbyt długa pewność siebie, a także pijaństwo, co było definitywnie najgorszą z jego cech.bohater w młodości kochał się w Ewie, córce Stolonika Horeszki. Dumny magnat nie zgodził się oddać ręki córki ubogiemu szlachcicowi i wolał unieszczęśliwić oboje wydając Ewę za mąż za bogatego kasztelana. Tymczasem Jacek ożenił się z pierwszą napotkaną na drodze kobietą, która urodziła mu syna Tadeusza i po krótkim czasie zmarła. Urażona ambicja Jacka doprowadziła go do krwawej zemsty. Niejednokrotnie błąkał się w okolicy zamku Horeszków nie mogąc pogodzić się ze stratą Ewy. Pewnego razu był mimowolnie świadkiem tryumfalnego odpierania przez Horeszkę ataku Moskali na zamek. Emocje spowodowane wyrządzoną przez Horeszkę krzywdą zwyciężyły. Jacek w porywie gniewu wymierzył, a oddany strzał niestety okazał się celny. Zabójstwo Stolnika Horeszki spowodowało przełom i głęboką przemianę w życiu Jacka, tym bardziej iż wzięto go za stronnika Moskali i posądzono o zdradę narodu. następstwem tej wielkiej przemiany był ucieczka z kraju, udanie się do Legionów, postanowienie poprawy i wstąpienie do zakonu. Jacek od tego czasu, na znak pokory, zwał się "Robakiem", by dobrymi przykładami i walką za ojczyznę odpokutować za grzechy swojej młodości. W Legionach działał jako emisariusz, przenosząc wiadomości, co bywało nieraz bardzo niebezpieczne. Był kilkakrotnie ranny, aż wreszcie w przebraniu księdza Robaka, wrócił na Litwę, gdzie ze specjalną misją miał organizować powstanie, którego wybuch był naznaczony na moment wkroczenia wojsk napoleońskich. Jacek z narażeniem życia wędrował od dworu do dworu, w karczmach wiejskich agitował chłopów do powstania. Nawet własnemu synowi, Tadeuszowi, nie wyjawił kim jest, chociaż niejednokrotnie bardzo tego pragnął.
Moim zdaniem Jacek Soplica, jest wzorem prawdziwego patrioty, który wszystko poświęcił w służbie ojczyźnie. Jest postacią dynamiczną, gdyż jego charakter kształtuje się w trakcie trwania akcji utworu.
( nie wiem czy twoja ocena jest potrzebna ale ją też napisałam)