Zeus (z rzym Jowisz lub Jupiter) - bóg bogów. Pan nieba i ziemi i piorunów Hera (z rzym Junona) Naczelna bogini, opiekunka kobiet, małżeństw Demeter (z rzym Ceres lub Izyda) bogini płodnej przyrody, "matka ziemia" Bogini urodzajów Hades (z rzym Pluton) Pan podziemi Posejdon (z rzym Neptun) bóg mórz i oceanów Hestja (z rzym Westa) opiekunka ogniska domowego (najstarsza z dzieci Rei) Afrodyta (z rzym Wenus) bogini piękności i miłości Artemis (zwana Artemidą) (z rzym Diana) bogini łowów,...
Zeus narodził się jako ostatni ze związku Kronosa i Rei. Kronos, przeklęty przez swego ojca (Uranosa), którego zrzucił z tronu, został uprzedzony przez wyrocznię, że któreś z jego własnych dzieci pozbawi go tronu. Dlatego też Kronos postanowił wykluczyć to zagrożenie, pożerając swoje potomstwo. Rea zrozpaczona, że traci kolejne dzieci, będąc po raz szósty w ciąży uciekła na Kretę (w innej wersji – do Arkadii), gdzie w ukryciu, potajemnie, urodziła Zeusa. Kronosowi, który ją odnalazł, zamiast dziecka do połknięcia dała kamień zawinięty w pieluchy, a Zeusa ukryła w grocie pod skałą diktejską, na zboczach góry Ida na Krecie. Tam, ukrytego, karmiła koza Amaltea, a wychowywały nimfy. Gdy koza złamała róg, Zeus pobłogosławił go – tak powstał róg obfitości; opowiadano, że po śmierci karmicielki wziął jej skórę i pokrył nią tarczę, którą nazywano egidą i swoje ciało, które po okryciu było odporne na strzały. Dokarmianiem Zeusa zajmowały się także pszczoły z góry Idy, które specjalnie dla niego zbierały miód. Orzeł przynosił mu co dzień kubek nektaru. Rea rozkazała nimfom aby te grały na harfie co zagłuszało płacz dziecka.
Przejęcie władzy Gdy osiągnął wiek dorosły, postanowił przejąć władzę i zemścić się na swoim ojcu. Za radą Metydy (Metis) rozkazał matce aby podała Kronosowi środek wymiotny, dzięki czemu przywrócił do życia swoje rodzeństwo: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa i Posejdona. Rodzeństwo pod wodzą Zeusa zaatakowało swojego ojca. Wojna trwała 10 lat, w walce za radą Gai wsparli go cyklopi i hekatonchejrowie, którzy byli zamknięci przez Kronosa w Tartarze. W czasie walki Zeus otrzymał od cyklopów broń w postaci wykutych przez nich gromu i błyskawic. Po zwycięskiej wojnie, gdy już przepędzono Kronosa, rodzeństwo podzieliło się władzą, losując dziedziny, którymi mieli odtąd rządzić. Zeusowi przypadło niebo i zwierzchnictwo nad innymi bogami, Posejdon stał się panem morza, zaś Hades został panem krainy dusz.
Posejdon:
Po narodzeniu został połknięty przez swego ojca Kronosa, bojącego się o utratę władzy. Uratował go wiele lat później młodszy brat Zeus, prosząc matkę aby podała ojcu środek na wymioty. Uwolniwszy się, Posejdon stanął do walki przeciwko władcy świata.
Po pokonaniu Kronosa Zeus, Posejdon i Hades, ciągnęli losy o to, który z nich będzie rządził niebem i otrzyma władzę zwierzchnią; który posiądzie morze, a który świat podziemny. Posejdon wylosował królestwo wód. Nie był jednak z tego zadowolony i uważał, że jako najstarszy powinien dysponować najwyższą władzą. Myślał nawet o obaleniu Zeusa, ale był na to o wiele za słaby. Kiedyś udało mu się związać brata, który jednak dzięki pomocy Tetydy i Briareusa prędko odzyskał wolność. Kiedy indziej za obelgi pod adresem Zeusa i próby wydarcia mu władzy został rażony piorunem i zesłany na ziemię do pracy u trojańskiego władcy Laomedona. Władca nie chciał mu potem zapłacić, więc Posejdon zesłał na miasto smoka.
Siedziba Posejdona znajdowała się na środku morza wewnętrznego (Morze Śródziemne). Bóg miał tam wspaniały pałac otoczony przez nereidy, delfiny i inne dziwne stworzenia morskie. W Mitologii Jana Parandowskiego jest on opisany jako błękitny z dachem zbudowanym z muszli, które w czasie tego oto naszego odpływu ukazują swe perły. Okna są z bursztynu, a ze ścian wyrastają kwiaty. Otacza go sad pełen drzew rodzących znakomite owoce, a także alg, korali, gąbek i rozmaitych innych stworzeń. Posejdon posiadał też rydwan, do którego zaprzęgał hippokampy.
Posejdon wybrał sobie na żonę piękną jasnowłosą Amfitrytę, będącą jedną z okeanid. Początkowo córka Okeanosa nie chciała się zgodzić, ale przysłany przez Posejdona sprytny delfin namówił ją do ślubu. I tak właśnie królową wód została Amfitryta.
inne mity:
Przegrał spór z Ateną o to, kto będzie najbardziej czczony w Atenach: Posejdon wbił trójząb w ziemię i wytrysnęło tam słone źródło, a w miejscu, gdzie Atena wbiła swój tyrs, wyrosło drzewo oliwne. Ateńczycy uznali dar Ateny za bardziej przydatny.
Potwór morski, Ketos Troias, pustoszący okolice Troi, nie był jedynym zesłanym przez Posejdona. To on ukarał Cefeusza i Kasjopeję, zsyłając Ketosa Aithiopiosa.
Posejdon winny był śmierci Hippolytosa (Hipolit), a także tułaczce Odyseusza.
Posejdon pomógł Amymone, która wychodząc po wodę, chciała wykorzystać okazję i upolować coś, a nieszczęśliwie trafiła strzałą w satyra, który począł ją gonić. Gdy wezwała pomocy Posejdona, ten zabił satyra i swym trójzębem rozłupał skałę, z której trysnęła woda. Niektóre wersje mitu podają, iż miał on z nią syna Naupliosa.
Posejdon posiadał również przydomek Seismos (gr. seismos – trzęsienie ziemi), gdyż według mitu wulkaniczną eksplozją wydźwignął z morza wyspę Delos, aby stworzyć spokojne miejsce dla Leto (Latony), kiedy rodziła Apollina i Artemidę.
Zeus (z rzym Jowisz lub Jupiter) - bóg bogów. Pan nieba i ziemi i piorunów Hera (z rzym Junona) Naczelna bogini, opiekunka kobiet, małżeństw Demeter (z rzym Ceres lub Izyda) bogini płodnej przyrody, "matka ziemia" Bogini urodzajów Hades (z rzym Pluton) Pan podziemi Posejdon (z rzym Neptun) bóg mórz i oceanów Hestja (z rzym Westa) opiekunka ogniska domowego (najstarsza z dzieci Rei) Afrodyta (z rzym Wenus) bogini piękności i miłości Artemis (zwana Artemidą) (z rzym Diana) bogini łowów,...
Zeus narodził się jako ostatni ze związku Kronosa i Rei. Kronos, przeklęty przez swego ojca (Uranosa), którego zrzucił z tronu, został uprzedzony przez wyrocznię, że któreś z jego własnych dzieci pozbawi go tronu. Dlatego też Kronos postanowił wykluczyć to zagrożenie, pożerając swoje potomstwo. Rea zrozpaczona, że traci kolejne dzieci, będąc po raz szósty w ciąży uciekła na Kretę (w innej wersji – do Arkadii), gdzie w ukryciu, potajemnie, urodziła Zeusa. Kronosowi, który ją odnalazł, zamiast dziecka do połknięcia dała kamień zawinięty w pieluchy, a Zeusa ukryła w grocie pod skałą diktejską, na zboczach góry Ida na Krecie. Tam, ukrytego, karmiła koza Amaltea, a wychowywały nimfy. Gdy koza złamała róg, Zeus pobłogosławił go – tak powstał róg obfitości; opowiadano, że po śmierci karmicielki wziął jej skórę i pokrył nią tarczę, którą nazywano egidą i swoje ciało, które po okryciu było odporne na strzały. Dokarmianiem Zeusa zajmowały się także pszczoły z góry Idy, które specjalnie dla niego zbierały miód. Orzeł przynosił mu co dzień kubek nektaru. Rea rozkazała nimfom aby te grały na harfie co zagłuszało płacz dziecka.
Przejęcie władzyGdy osiągnął wiek dorosły, postanowił przejąć władzę i zemścić się na swoim ojcu. Za radą Metydy (Metis) rozkazał matce aby podała Kronosowi środek wymiotny, dzięki czemu przywrócił do życia swoje rodzeństwo: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa i Posejdona. Rodzeństwo pod wodzą Zeusa zaatakowało swojego ojca. Wojna trwała 10 lat, w walce za radą Gai wsparli go cyklopi i hekatonchejrowie, którzy byli zamknięci przez Kronosa w Tartarze. W czasie walki Zeus otrzymał od cyklopów broń w postaci wykutych przez nich gromu i błyskawic. Po zwycięskiej wojnie, gdy już przepędzono Kronosa, rodzeństwo podzieliło się władzą, losując dziedziny, którymi mieli odtąd rządzić. Zeusowi przypadło niebo i zwierzchnictwo nad innymi bogami, Posejdon stał się panem morza, zaś Hades został panem krainy dusz.
Posejdon:
Po narodzeniu został połknięty przez swego ojca Kronosa, bojącego się o utratę władzy. Uratował go wiele lat później młodszy brat Zeus, prosząc matkę aby podała ojcu środek na wymioty. Uwolniwszy się, Posejdon stanął do walki przeciwko władcy świata.
Po pokonaniu Kronosa Zeus, Posejdon i Hades, ciągnęli losy o to, który z nich będzie rządził niebem i otrzyma władzę zwierzchnią; który posiądzie morze, a który świat podziemny. Posejdon wylosował królestwo wód. Nie był jednak z tego zadowolony i uważał, że jako najstarszy powinien dysponować najwyższą władzą. Myślał nawet o obaleniu Zeusa, ale był na to o wiele za słaby. Kiedyś udało mu się związać brata, który jednak dzięki pomocy Tetydy i Briareusa prędko odzyskał wolność. Kiedy indziej za obelgi pod adresem Zeusa i próby wydarcia mu władzy został rażony piorunem i zesłany na ziemię do pracy u trojańskiego władcy Laomedona. Władca nie chciał mu potem zapłacić, więc Posejdon zesłał na miasto smoka.
Siedziba Posejdona znajdowała się na środku morza wewnętrznego (Morze Śródziemne). Bóg miał tam wspaniały pałac otoczony przez nereidy, delfiny i inne dziwne stworzenia morskie. W Mitologii Jana Parandowskiego jest on opisany jako błękitny z dachem zbudowanym z muszli, które w czasie tego oto naszego odpływu ukazują swe perły. Okna są z bursztynu, a ze ścian wyrastają kwiaty. Otacza go sad pełen drzew rodzących znakomite owoce, a także alg, korali, gąbek i rozmaitych innych stworzeń. Posejdon posiadał też rydwan, do którego zaprzęgał hippokampy.
Posejdon wybrał sobie na żonę piękną jasnowłosą Amfitrytę, będącą jedną z okeanid. Początkowo córka Okeanosa nie chciała się zgodzić, ale przysłany przez Posejdona sprytny delfin namówił ją do ślubu. I tak właśnie królową wód została Amfitryta.
inne mity:
Przegrał spór z Ateną o to, kto będzie najbardziej czczony w Atenach: Posejdon wbił trójząb w ziemię i wytrysnęło tam słone źródło, a w miejscu, gdzie Atena wbiła swój tyrs, wyrosło drzewo oliwne. Ateńczycy uznali dar Ateny za bardziej przydatny.
Potwór morski, Ketos Troias, pustoszący okolice Troi, nie był jedynym zesłanym przez Posejdona. To on ukarał Cefeusza i Kasjopeję, zsyłając Ketosa Aithiopiosa.
Posejdon winny był śmierci Hippolytosa (Hipolit), a także tułaczce Odyseusza.
Posejdon pomógł Amymone, która wychodząc po wodę, chciała wykorzystać okazję i upolować coś, a nieszczęśliwie trafiła strzałą w satyra, który począł ją gonić. Gdy wezwała pomocy Posejdona, ten zabił satyra i swym trójzębem rozłupał skałę, z której trysnęła woda. Niektóre wersje mitu podają, iż miał on z nią syna Naupliosa.
Posejdon posiadał również przydomek Seismos (gr. seismos – trzęsienie ziemi), gdyż według mitu wulkaniczną eksplozją wydźwignął z morza wyspę Delos, aby stworzyć spokojne miejsce dla Leto (Latony), kiedy rodziła Apollina i Artemidę.