Polifonia jest to rodzaj faktury muzycznej. Charakteryzowała się ona tym, że równocześnie prowadzono da lub węcej głosów i były one niezależne od siebie.
Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii:
Polifonia-wielogłosowa technika kompozytorska,polegająca na równoczesnym prowadzeniu kilku samodzielnych lini melodycznych.Dominujący w muzyce średniowiecznej układ 3-głosowy (tenor,kontratenor i triplum) zastąpił w renesansie czterogłos (sopran, alt, tenor,bas). Mistrzem polifonii barokowej był J.S. Bach. W epoce klasycyzmupolifonia zeszła na plan dalszy. W XIX w. do technik polifonicznych nawiązali m.in. J. Brahms i M. Reger, w XX w. - O. Messiaen i P. Hindemith.
Polifonia jest to rodzaj faktury muzycznej. Charakteryzowała się ona tym, że równocześnie prowadzono da lub węcej głosów i były one niezależne od siebie.
Z punktu widzenia pokrewieństwa między głosami wyróżnić można dwa rodzaje polifonii:
imitacyjną kontrastowąKopozytorzy:
-Jan Sebastian Bach,
-J. Brahms
-M. Reger
-O. Messiaen
-P. Hindemith.
Polifonia-wielogłosowa technika kompozytorska,polegająca na równoczesnym prowadzeniu kilku samodzielnych lini melodycznych.Dominujący w muzyce średniowiecznej układ 3-głosowy (tenor,kontratenor i triplum) zastąpił w renesansie czterogłos (sopran, alt, tenor,bas). Mistrzem polifonii barokowej był J.S. Bach. W epoce klasycyzmupolifonia zeszła na plan dalszy. W XIX w. do technik polifonicznych nawiązali m.in. J. Brahms i M. Reger, w XX w. - O. Messiaen i P. Hindemith.