"Chłopcy z Placu Broni" autorstwa Ferenca Molnára to jedna z książek, która nie wciągnęła mnie od pierwszych stron, ale po jej ukończeniu na długo pozostaje w pamięci.
Akcja powieści przeniosła mnie pod koniec XIX wieku do Budapesztu, gdzie znajduje się Plac Broni, ulubione miejsce zabaw grupy chłopców pod przewodnictwem rozważnego i spokojnego Janosza Boki. Bardzo spodobało mi się , kiedy to dziecięca wyobraźnia sprawiła, że to miejsce zamieniło się w dziką prerię, na której rozlokowane są fortece zbudowane z kawałków drewna. Pięknie było pokazane jak chłopcy uczą się odwagi, lojalności wobec siebie, posłuszeństwa i, przede wszystkim, patriotyzmu, gdyż ukochany Plac symbolizuje dla nich małą ojczyznę.
Autor świetnie ukazuje jak problemy dorosłego życia nagle wkraczają w świat beztroskiej dziecięcej zabawy. Jeden z chłopców dopuszcza się zdrady, dochodzi do mobilizacji i wybuchu wojny, a Boka opracowuje perfekcyjny plan obrony. Główną postacią powieści staje się jasnowłosy i wątły Nemeczek, szeregowiec lekceważony przez kolegów, który gorąco pragnie zdobyć awans. Z kolei postać Erna wzbudza moją wielką sympatię, zaskakuje odwagą i zachowaniem godnym nie chłopca, ale prawdziwego mężczyzny. Przede wszystkim jednak uczy ona o lojalności i prawdziwej przyjaźni. W końcowych fragmentach utworu mały Nemeczek płaci najwyższą cenę za miłość do swojej małej ojczyzny, co nie pozostawiło mnie obojętnym.
Uważam, że Molnár stworzył wspaniałą opowieść o patriotyzmie i przyjaźni. Dynamiczna akcja, znakomite kreacje bohaterów i uniwersalne przesłanie sprawiają, że "Chłopcy z Placu Broni" nie tracą aktualności i nadal cieszą uznaniem czytelników.
Odpowiedź:
"Chłopcy z Placu Broni" autorstwa Ferenca Molnára to jedna z książek, która nie wciągnęła mnie od pierwszych stron, ale po jej ukończeniu na długo pozostaje w pamięci.
Akcja powieści przeniosła mnie pod koniec XIX wieku do Budapesztu, gdzie znajduje się Plac Broni, ulubione miejsce zabaw grupy chłopców pod przewodnictwem rozważnego i spokojnego Janosza Boki. Bardzo spodobało mi się , kiedy to dziecięca wyobraźnia sprawiła, że to miejsce zamieniło się w dziką prerię, na której rozlokowane są fortece zbudowane z kawałków drewna. Pięknie było pokazane jak chłopcy uczą się odwagi, lojalności wobec siebie, posłuszeństwa i, przede wszystkim, patriotyzmu, gdyż ukochany Plac symbolizuje dla nich małą ojczyznę.
Autor świetnie ukazuje jak problemy dorosłego życia nagle wkraczają w świat beztroskiej dziecięcej zabawy. Jeden z chłopców dopuszcza się zdrady, dochodzi do mobilizacji i wybuchu wojny, a Boka opracowuje perfekcyjny plan obrony. Główną postacią powieści staje się jasnowłosy i wątły Nemeczek, szeregowiec lekceważony przez kolegów, który gorąco pragnie zdobyć awans. Z kolei postać Erna wzbudza moją wielką sympatię, zaskakuje odwagą i zachowaniem godnym nie chłopca, ale prawdziwego mężczyzny. Przede wszystkim jednak uczy ona o lojalności i prawdziwej przyjaźni. W końcowych fragmentach utworu mały Nemeczek płaci najwyższą cenę za miłość do swojej małej ojczyzny, co nie pozostawiło mnie obojętnym.
Uważam, że Molnár stworzył wspaniałą opowieść o patriotyzmie i przyjaźni. Dynamiczna akcja, znakomite kreacje bohaterów i uniwersalne przesłanie sprawiają, że "Chłopcy z Placu Broni" nie tracą aktualności i nadal cieszą uznaniem czytelników.
Wyjaśnienie: