Question

Napisz charakterystyke zenka Wójcika z lektóry "Ten obcy".

Ma być uwzględnione wygląd, charakter itp.

Proszę, to na jutro i ma byc długie!

Dziękuje :)

Answer 1

Zenek Wójcik jest główną i tytułową postacią w książce Ireny Jurgielewiczowej pt. "Ten Obcy". Miał on około 14-15 lat, przed ucieczką z domu mieszkał we Wrocławiu. Był wychowywany przez ojca alkoholika, który nigdy nie zapewnił mu ciepła rodzinnego, miłości i bezpieczeństwa, ale wręcz przeciwnie, znęcał się nad synem. Natomiast jego matka nie żyje. Jedynym żyjącym, dobrym i kochającym krewnym był jego wujek, dlatego też postanowił uciec z domu.
Gdy dzieci spotkały po raz pierwszy Zenka był on w złym stanie. Miał bladą, wynędzniałą twarz, zapadnięte policzki, a włosy długo nie strzyzone i brudne. Ubrany był w poniszczoną wiatrówkę i drelichowe spodnie. Po samym wyglądzie można było stwierdzić, że dawno nie był w domu. Jednak będąc na wyspie, dzięki m.in. trosce dzieci (przynosiły mu jedzenie, picie, dbały by miał koc i inne udogodnienia) chłopiec bardziej zadbał o siebie ; jego cera była mniej blada, policzki były trochę bardziej "pełne" a włosy czyste.
Owy nastolatek był skryty i tajemniczy (nie chciał dużo mówić o sobie), wytrwały (sam postanowił szukać wuja), wytrzymały na ból, wrażliwy (obronił Dunaja), miał szybki refleks, odważny (uratował dziecko), ambitny, honorowy (oddał Uli pieniądze, które zdobyła pracując u gospodarza), uparty. Był równierz inteligentny, znał się na ptakach (rozróżniał je, poznawał po głosie, znał ich zwyczaje itp.), kochał zwierzęta (umiał postępować z przybłędą Dunajem).
Sądze, że warto poznać takich ludzi jak Zenek. Można się wiele dowiedzieć o życiu, o świecie, lub po prostu zawrzeć nowe przyjaźnie i pomóc. Przede wszystkim pomóc. Sama chciałabym przeżyć takie przygody jakie przezyła paczka przyjaciół.

Answer 2

Głównym bohaterem książki Ireny Jurgielewiczowej pt. „Ten Obcy” jest szesnastoletni Zenek Wójcik. Kiedy był mały stracił matkę i był wychowywany przez ojca alkoholika, który się nim nie interesował. Musiał uciec z domu, by odszukać wujka i poczuć się kochanym.

Gdy bohaterowie książki znaleźli Zenka na wyspie wyglądał strasznie: Siedział pod krzakiem w drelichowej kurtce i wymiętych spodniach. Był blady, miał nieostrzyżone ciemne włosy, zapadnięte policzki i szarą skórę. Dzieci od razu zauważyły, że chłopiec nie był dawno w domu. Miał szerokie brwi, był szczupły i wysoki. 

Julka ujęła jego odwaga, kiedy uratował małe dziecko z pędzącego wozu. Zenek na swój wiek był poważny, skryty i zamknięty w sobie, nie miał zaufania do dorosłych, bał się policji. Poprzez ucieczkę z domu stał się zaradny, samodzielny i z uporem dążył do celu jakim było odnalezienie wujka Antoniego. 

Kochał zwierzęta, dlatego stanął w obronie psa Dunaja. Jest wytrzymały na ból, dzielnie znosił zmianę opatrunków przez tatę Uli. Chłopiec był uczciwy, jednak do kradzieży zmusił go głód. Później tego bardzo żałował. Dzięki swoim przyjaciołom zmienił się i zrozumiał, co to jest przyjaźń, miłość i gotowość do pomocy w każdej sytuacji. 

Podziwiam Zenka za wytrwałość oraz odwagę i współczuję mu, że nie miał kochającej rodziny.