gregorek17
Przedstawienie i wygląd postaci : "Pan na Spychowie" to w Krzyżakach postać wyjątkowa , naznaczona przez autora piętnem powagi i tragizmu. Potężny rycerz , komes (samodzielnie zarządzający okręgiem administracyjnym, później zwany hrabią), odznaczał się nie tylko świetnością rodu i stanowiska ,lecz fizyczną mocą.Przerażał już samym wyglądem.Był ogromnego wzrostu, nadludzkiej wprost siły i odporności.Jasne włosy i wąsy świadczyły o jego słowiańskim pochodzeniu.Jedyne oko stalowej barwy patrzyło dumnym i zimnym spojrzeniem.Drugie oko wybili mu Krzyżacy w jednej z walk , przesłaniał więć oczodół czarną opaską podkreślającą groźny , bojowy wygląd.Potężne ciało Juranda samo w sobie było doskonałą wojenną machiną , bo też sztukę posługiwania się bronią znał do perfekcji. Cechu Usposobienia : Dziedzic Spychowa, słynny ze swojej dumy i ponurego usposobienia, nie był wolny od słabości. Jedną z nich była miłość do żony, którą Krzyżacy okrutnie zamordowali pod Złotoryją. Drugą stała się córka, Danusia.
Śmierć żony wyzwoliła w Jurandzie potężną siłę nienawiści do Krzyżaków, dla których stał się "biczem bożym". Umiejscowiony blisko granicy Mazowsza z państwem zakonnym, Spychów stał się strażnicą, a zarazem bazą wypadową na wroga. Życie pana tego gródka było podporządkowane jednemu celowi: zemście na podstępnych zakonnikach. Krążyły wśród nich legendy o okrucieństwie i potędze Juranda ze Spychowa, który nigdy nie wypuścił wolno ani jednego krzyżackiego jeńca.
Równocześnie nie dało się zarzucić panu ze Spychowa, że łamie kodeks rycerski, bo zawsze pokonywał wroga w otwartej walce. Był też wiernym poddanym księcia Janusza Mazowieckiego.
Przemiana bohatera: Moc niezwyciężonego rycerza pękła jednak pod brzemieniem zdrady i podstępu Krzyżaków w Szczytnie. Jurand doświadczył niewyobrażalnych cierpień moralnych i fizycznych, które przeobraziły go w człowieka nieomal świętego. Fizycznie wrak człowieka urasta pod koniec powieści do rangi wzorca chrześcijanina. Jego życie jest ilustracją słów Chrystusa: "Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie" (mieczem Juranda była nienawiść, która go pokonała i zrujnowała życie jego najbliższych).
Ocena Postaci : Jest to postać wzbudzająca u czytelnika szacunek , grozę , ale i ogromne współczucie.Dzięki niej Sienkiewicz mógł przedstawić ogrom okrucieństwa i podłości Krzyżaków. Praca wzięta z Powtórka z Literatury Klasa 1
Potężny rycerz , komes (samodzielnie zarządzający okręgiem administracyjnym, później zwany hrabią), odznaczał się nie tylko świetnością rodu i stanowiska ,lecz fizyczną mocą.Przerażał już samym wyglądem.Był ogromnego wzrostu, nadludzkiej wprost siły i odporności.Jasne włosy i wąsy świadczyły o jego słowiańskim pochodzeniu.Jedyne oko stalowej barwy patrzyło dumnym i zimnym spojrzeniem.Drugie oko wybili mu Krzyżacy w jednej z walk , przesłaniał więć oczodół czarną opaską podkreślającą groźny , bojowy wygląd.Potężne ciało Juranda samo w sobie było doskonałą wojenną machiną , bo też sztukę posługiwania się bronią znał do perfekcji.
Cechu Usposobienia : Dziedzic Spychowa, słynny ze swojej dumy i ponurego usposobienia, nie był wolny od słabości. Jedną z nich była miłość do żony, którą Krzyżacy okrutnie zamordowali pod Złotoryją. Drugą stała się córka, Danusia.
Śmierć żony wyzwoliła w Jurandzie potężną siłę nienawiści do Krzyżaków, dla których stał się "biczem bożym". Umiejscowiony blisko granicy Mazowsza z państwem zakonnym, Spychów stał się strażnicą, a zarazem bazą wypadową na wroga. Życie pana tego gródka było podporządkowane jednemu celowi: zemście na podstępnych zakonnikach. Krążyły wśród nich legendy o okrucieństwie i potędze Juranda ze Spychowa, który nigdy nie wypuścił wolno ani jednego krzyżackiego jeńca.
Równocześnie nie dało się zarzucić panu ze Spychowa, że łamie kodeks rycerski, bo zawsze pokonywał wroga w otwartej walce. Był też wiernym poddanym księcia Janusza Mazowieckiego.
Przemiana bohatera: Moc niezwyciężonego rycerza pękła jednak pod brzemieniem zdrady i podstępu Krzyżaków w Szczytnie. Jurand doświadczył niewyobrażalnych cierpień moralnych i fizycznych, które przeobraziły go w człowieka nieomal świętego. Fizycznie wrak człowieka urasta pod koniec powieści do rangi wzorca chrześcijanina. Jego życie jest ilustracją słów Chrystusa: "Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie" (mieczem Juranda była nienawiść, która go pokonała i zrujnowała życie jego najbliższych).
Ocena Postaci : Jest to postać wzbudzająca u czytelnika szacunek , grozę , ale i ogromne współczucie.Dzięki niej Sienkiewicz mógł przedstawić ogrom okrucieństwa i podłości Krzyżaków.
Praca wzięta z Powtórka z Literatury Klasa 1