Cześnik i Rejent są głównymi bohaterami komedii Aleksandra Fredry o tytule "Zemsta". Mieszkają w dwu połowach zamku i wiodą nieustanny spór o mur graniczny, który stawia Rejent, a Cześnik burzy. Są to postacie zbudowane na zasadzie kontrastowych charakterów.
Cześnik Maciej Raptusiewicz jest szlachcicem nie pierwszej młodości, cierpiącym na rozmaite starcze dolegliwości. Jest starym kawalerem sprawującym opiekę prawną nad bratanicą Klarą, zarządza jej majątkiem, który uznaje za własny. Za nic nie chce, by Klara wyszła za mąż, gdyż nie zamierza rozstawać się z jej pieniędzmi. Chce się ożenić dla majątku, dlatego, gdy pojawia się kilkukrotna wdowa Podstolina, Cześnik chce się jej oświadczyć, jednak jest nieśmiały, dlatego wysyła do niej Papkina. Raptusiewicz ubiera się w tradycyjny szlachecki strój- kontusz. Nadużywa powiedzenia "mocium panie", co wywołuje śmieszne sytuacje. Fredro przedstawił bohatera jako patriotę, który wziął udziął w konferderacji barskiej. Jest postacią bardzo implulsywną, co sugeruje nazawisko, działa żywiołowo i często bez namysłu - wali pięścią w stół, wymachuje szablą, krzyczy. W swojej gwałtowności nie chce jednak nikomu zaszkodzić, wywołuje tylko zabawne sytuacje. Jest nie,śmiały wobec kobiet, szczery i gościnny, ale także wyrachowany, kiedy chce poślubić Podstolinę.
Rejent Milczek jest wdowcem, ma syna Wacława. Jest wykształcony i posiada bystry umysł. Z racji zawodu, zna dobrze prawo, które wykorzystuje do walki z sąsiadem. Rejent jest sprytny i lubi manipulować ludźmi, nieumiejącym pisać murarzom wmawia, że zostali dotkliwie pobici przez pachołków Cześnika, by wyłudzić odszkodowanie pieniężne. Swoje plany dokładnie przygotowuje i z rozmysłem wprowadza je w życie. Potrafi analizować sytuacje i zawsze jest opanowany. Nie mówi wiele, co uzasadnia jego nazwisko. Rejent jest fałszywie pobożny i obłudny - często posługuje się powiedzeniem: "Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba". Jest zdolny do kłamstwa i przekupstwa, by osiągnąć cel. Aby zrealizować zemstę na Cześniku, zdolny jest poświęcić szczęście syna Wacława zakochanego, z wzajemnością, w Klarze.
Komedia kończy się podaniem rąk przez przeciwników i zgodą na ślub i ch dzieci. Fredro pokazał dwa kontrastowe charaktery - Cześnika i Rejenta. Z nich dwóch, większą życzliwością czytelnik obdarza Cześnika, który jest bardzo zabawny i sympatyczny.
Cześnik i Rejent są głównymi bohaterami komedii Aleksandra Fredry o tytule "Zemsta". Mieszkają w dwu połowach zamku i wiodą nieustanny spór o mur graniczny, który stawia Rejent, a Cześnik burzy. Są to postacie zbudowane na zasadzie kontrastowych charakterów.
Cześnik Maciej Raptusiewicz jest szlachcicem nie pierwszej młodości, cierpiącym na rozmaite starcze dolegliwości. Jest starym kawalerem sprawującym opiekę prawną nad bratanicą Klarą, zarządza jej majątkiem, który uznaje za własny. Za nic nie chce, by Klara wyszła za mąż, gdyż nie zamierza rozstawać się z jej pieniędzmi. Chce się ożenić dla majątku, dlatego, gdy pojawia się kilkukrotna wdowa Podstolina, Cześnik chce się jej oświadczyć, jednak jest nieśmiały, dlatego wysyła do niej Papkina. Raptusiewicz ubiera się w tradycyjny szlachecki strój- kontusz. Nadużywa powiedzenia "mocium panie", co wywołuje śmieszne sytuacje. Fredro przedstawił bohatera jako patriotę, który wziął udziął w konferderacji barskiej. Jest postacią bardzo implulsywną, co sugeruje nazawisko, działa żywiołowo i często bez namysłu - wali pięścią w stół, wymachuje szablą, krzyczy. W swojej gwałtowności nie chce jednak nikomu zaszkodzić, wywołuje tylko zabawne sytuacje. Jest nie,śmiały wobec kobiet, szczery i gościnny, ale także wyrachowany, kiedy chce poślubić Podstolinę.
Rejent Milczek jest wdowcem, ma syna Wacława. Jest wykształcony i posiada bystry umysł. Z racji zawodu, zna dobrze prawo, które wykorzystuje do walki z sąsiadem. Rejent jest sprytny i lubi manipulować ludźmi, nieumiejącym pisać murarzom wmawia, że zostali dotkliwie pobici przez pachołków Cześnika, by wyłudzić odszkodowanie pieniężne. Swoje plany dokładnie przygotowuje i z rozmysłem wprowadza je w życie. Potrafi analizować sytuacje i zawsze jest opanowany. Nie mówi wiele, co uzasadnia jego nazwisko. Rejent jest fałszywie pobożny i obłudny - często posługuje się powiedzeniem: "Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba". Jest zdolny do kłamstwa i przekupstwa, by osiągnąć cel. Aby zrealizować zemstę na Cześniku, zdolny jest poświęcić szczęście syna Wacława zakochanego, z wzajemnością, w Klarze.
Komedia kończy się podaniem rąk przez przeciwników i zgodą na ślub i ch dzieci. Fredro pokazał dwa kontrastowe charaktery - Cześnika i Rejenta. Z nich dwóch, większą życzliwością czytelnik obdarza Cześnika, który jest bardzo zabawny i sympatyczny.