Napisz charakterystykę Zenka Wójcika z książki Ireny Jurgielewiczowej pt: Ten obcy. Pamiętaj o wstępie, rozwinięciu, zakończeniu,cechach charakteru Zenka.. pliss na jutro!
domimi1
Zenek Wójci to główny bohater książki pt." Ten obcy" Ireny Jurgielewiczowej. Jest to szesnastoletni chłopak pochodzący z Wrocławia. Jego ojciec jest alkoholikiem a matka nie żyje. Miał dosyć życia ze swoim ojcem i postanowił uciec z domu i szukać swojego wuja aby zacząć nowe, lepsze życie z nim. Gdy poznajemy Zenka wydaje nam się, że to życiowy rozbitek. Z reszta jest to prawdą. Jego włosy, twarz, ręce i nogi były szarawe jak po długiej podróży. Nie miał możliwości umycia sie ani przebrania. Jego włosy przypominały sierść niedożywionego kota. Po kąpieli wyglądał zupełnie inaczej. Miał chude policzki i ładne, szeroko rozłożone brwi. Włosy także nabrały połysku a jeden niewielki kosmyk opadał mu na czoło. Zenek miał niezwykły charakter. W jego ciele jakby były dwie różne istoty. Jedna z nich była bardzo miła, przyjazna i gotowa do powierzenia swoich sekretów. Natomiast druga zachowywała się obojętnie i kpiąco. Chwilami nawet wrogo. Ale jednak zdobył serca czwórki przyjaciół dla których był bohaterem i z którego mogli brać przykład. Zenek był odważnym, dumnym i zaradnym chłopakiem. Chciał pomagać innym, na co dowodem było uratowanie dziecka nieznajomej kobiety z pędzącego wozu czy psa Dunaja. Był uparty i nie rezygnował łatwo z wyznaczonego sobie celu, o czym może świadczyć chęć znalezienia wuja w innym, oddalonym o wiele kilometrów mieście, mimo przeszkód takich jak brak środków do życia i skaleczona noga. Miał różne zainteresowania a między innymi przyroda. Potrafił bezbłędnie rozpoznać ptaki po ich głosie. Nauczył Ulę jak traktować torturowanego kiedyś psa. Myślę, że złe zachowanie Zenka to przez brak opieki w domu. Kradł ale co prawda nie miał innego wyjścia ponieważ musiał coś jeść. W obecnych czasach często brak nam takiej pewności siebie, na jaką zdobył się Zenek, i dzięki której stał się ulubieńcem „posiadaczy” wyspy.
Myślę, że pomogłam ;) Liczę na naj. Jeśli chcesz możesz coś dodać lub ująć ;)
Gdy poznajemy Zenka wydaje nam się, że to życiowy rozbitek. Z reszta jest to prawdą. Jego włosy, twarz, ręce i nogi były szarawe jak po długiej podróży. Nie miał możliwości umycia sie ani przebrania. Jego włosy przypominały sierść niedożywionego kota. Po kąpieli wyglądał zupełnie inaczej. Miał chude policzki i ładne, szeroko rozłożone brwi. Włosy także nabrały połysku a jeden niewielki kosmyk opadał mu na czoło. Zenek miał niezwykły charakter. W jego ciele jakby były dwie różne istoty. Jedna z nich była bardzo miła, przyjazna i gotowa do powierzenia swoich sekretów. Natomiast druga zachowywała się obojętnie i kpiąco. Chwilami nawet wrogo. Ale jednak zdobył serca czwórki przyjaciół dla których był bohaterem i z którego mogli brać przykład. Zenek był odważnym, dumnym i zaradnym chłopakiem. Chciał pomagać innym, na co dowodem było uratowanie dziecka nieznajomej kobiety z pędzącego wozu czy psa Dunaja. Był uparty i nie rezygnował łatwo z wyznaczonego sobie celu, o czym może świadczyć chęć znalezienia wuja w innym, oddalonym o wiele kilometrów mieście, mimo przeszkód takich jak brak środków do życia i skaleczona noga. Miał różne zainteresowania a między innymi przyroda. Potrafił bezbłędnie rozpoznać ptaki po ich głosie. Nauczył Ulę jak traktować torturowanego kiedyś psa.
Myślę, że złe zachowanie Zenka to przez brak opieki w domu. Kradł ale co prawda nie miał innego wyjścia ponieważ musiał coś jeść. W obecnych czasach często brak nam takiej pewności siebie, na jaką zdobył się Zenek, i dzięki której stał się ulubieńcem „posiadaczy” wyspy.
Myślę, że pomogłam ;) Liczę na naj. Jeśli chcesz możesz coś dodać lub ująć ;)