Łucja - najmłodsza z rodzeństwa, bardzo wrażliwa, życzliwa, odważna, o dużej wyobraźni twórczej, kocha bardzo swojego brata, nie czuje do niego urazy, wybaczyła mu wszystko, pragnie go uratować za wszelką cenę. Zawsze była posłuszna Aslanowi, doceniała to, co uczynił dla jej brata. Wielka była jej radość, gdy odnalazła swego przyjaciela, pana Tumnusa.
W Narni „Łucja pozostała wciąż tak samo żywa i złotowłosa, a wszyscy książęta z państw ościennych pragnęli, aby została ich królową. Jej własny lud nazywał ją królową Łucją Mężną
Łucja Pevensie to główna bohaterka powieści C.S Levis. W czasie drugiej wojny światowej Łucja wraz z rodzeństwem przeniosła się do Londynu. Zamieszkali na wsi w domu pewnego profesora.
Była niska i szczupła. Miała złote włosy i duże, błyszczące, niebieskie oczy. Na jej drobnej twarzy zawsze widniał pogodny uśmiech.
Łucja była czuła i życzliwa. Była gadatliwa i miała bujną wyobraźnię. Chętnie dzieliła się z innymi swoimi wrażeniami. Nigdy nie zostawiała ludzi w potrzebie. Dostała przydomek mężna, ponieważ była w stanie przeciwstawić się każdemu. Odnosiła się do ludzi uprzejmie, pomagała pani Bobrowej i panu Tumnusowi. Jej prostolinijność i skromność były niezwykłe. Chętnie przyjmowała prezenty i bardzo się z nich cieszyła. Bywała lekceważona ze względu na młody wiek, lecz zawsze przekonywała innych by zmienili zdanie. Była wrażliwa, przeżywała śmierć Aslana, zdradę Edmunda i porwanie pana Tumnusa. Nie mogła doczekać się kiedy rodzeństwo uwierzy jej, że Narnia naprawdę istnieje. Jej najlepszymi przyjaciółmi byli Aslan i pan Tumnus, ponieważ zawsze mogła na nich liczyć.
Fascynował ją świat przyrody, odznaczała się szczególną wiedzą o zwierzętach. Kochała rośliny, zachwycał ją piękny krajobraz i naturalność baśniowej krainy Narni. Z całej czwórki rodzeństwa to właśnie ona była najbardziej przywiązana do tego kraju.
Podziwiam Łucję za jej odwagę i spryt, i chciałabym na swojej drodze spotkać osobę choć w połowie tak wspaniałą jak ona.
Odpowiedź:
Łucja - najmłodsza z rodzeństwa, bardzo wrażliwa, życzliwa, odważna, o dużej wyobraźni twórczej, kocha bardzo swojego brata, nie czuje do niego urazy, wybaczyła mu wszystko, pragnie go uratować za wszelką cenę. Zawsze była posłuszna Aslanowi, doceniała to, co uczynił dla jej brata. Wielka była jej radość, gdy odnalazła swego przyjaciela, pana Tumnusa.
W Narni „Łucja pozostała wciąż tak samo żywa i złotowłosa, a wszyscy książęta z państw ościennych pragnęli, aby została ich królową. Jej własny lud nazywał ją królową Łucją Mężną
Łucja Pevensie to główna bohaterka powieści C.S Levis. W czasie drugiej wojny światowej Łucja wraz z rodzeństwem przeniosła się do Londynu. Zamieszkali na wsi w domu pewnego profesora.
Była niska i szczupła. Miała złote włosy i duże, błyszczące, niebieskie oczy. Na jej drobnej twarzy zawsze widniał pogodny uśmiech.
Łucja była czuła i życzliwa. Była gadatliwa i miała bujną wyobraźnię. Chętnie dzieliła się z innymi swoimi wrażeniami. Nigdy nie zostawiała ludzi w potrzebie. Dostała przydomek mężna, ponieważ była w stanie przeciwstawić się każdemu. Odnosiła się do ludzi uprzejmie, pomagała pani Bobrowej i panu Tumnusowi. Jej prostolinijność i skromność były niezwykłe. Chętnie przyjmowała prezenty i bardzo się z nich cieszyła. Bywała lekceważona ze względu na młody wiek, lecz zawsze przekonywała innych by zmienili zdanie. Była wrażliwa, przeżywała śmierć Aslana, zdradę Edmunda i porwanie pana Tumnusa. Nie mogła doczekać się kiedy rodzeństwo uwierzy jej, że Narnia naprawdę istnieje. Jej najlepszymi przyjaciółmi byli Aslan i pan Tumnus, ponieważ zawsze mogła na nich liczyć.
Fascynował ją świat przyrody, odznaczała się szczególną wiedzą o zwierzętach. Kochała rośliny, zachwycał ją piękny krajobraz i naturalność baśniowej krainy Narni. Z całej czwórki rodzeństwa to właśnie ona była najbardziej przywiązana do tego kraju.
Podziwiam Łucję za jej odwagę i spryt, i chciałabym na swojej drodze spotkać osobę choć w połowie tak wspaniałą jak ona.
Sam pisałem mówię od razu.