Napisz charakterystykę porównawczą Danusi i Jagienki. Proszę o napisanie tej charakterystyki tak aby zajela mniej wiecej 1,5 kartki A4. Prosze nie kopiowac z innych stron.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Danusia i Jagienka są bohaterkami powieści Henryka Sienkiewicza pt.: „Krzyżacy”. Danusia jest córką Juranda ze Spychowa, jej matka nie żyje. Opiekę nad Danusią sprawuję księżna Anna Danuta. Danusia jest pierwszą żoną Zbyszka. Kiedy poznajemy naszą bohaterkę, ma ona około lat 12. Natomiast Jagienka jest córką Zycha ze Zgorzelic. Była tak samo sierotą jak Danusia. Na początku osierocona przez matkę, a potem przez ojca. Jagienka jest drugą żoną Zbyszka. W chwili, gdy poznajemy Jagienkę, jest ona 15-letnią panienką.
Danusia jest śliczną i drobną dziewczynką. Ma długie jasne włosy i smukłą pełna wdzięku postać. Jest panienką o błękitnych oczach. Lubi podkreślać swoją dziecięcą urodę – nosi sukienki i spódnice. Ubierała się w suknie jak dama dworu „Na głowie miała wianeczek, włosy puszczone po ramionach, suknię niebieską i czerwone trzewiczki z długimi końcami”.
Jagienka jest przeciwieństwem Danusi. To ciemnowłosa dziewczyna o rumianej twarzy i o silnej zgrabnej sylwetce. Ubierała się w wygodne typowo chłopięce stroje „w zaciągniętej tasiemką koszulinie, w kożuszku wełną do góry i z liśćmi w powichrzonych włosach”. Jagienka tak jak Danusia była panienką o błękitnych oczach.
Danusia i Jagienka różnią się nie tylko ze względu na wygląd. Mają one zupełnie inne charaktery. Danusia była ceniona za jej talent muzyczny, który posiada – gra na lutni i śpiewa głosikiem „srebrnym, cieniuchnym, dziecinnym i świeżym jak śpiewanie ptaków w lesie na wiosnę”. Jest osobą o bardzo wrażliwym charakterze. Ma bardzo poetycką naturę i jest delikatna. Bardzo ufna i naiwna, przez co łatwo ją wykorzystać. Dziewczyna miała bardzo słabą psychikę. „...modre jej oczka śmiały się do klęczącego Zbyszka i nie mogła się powstrzymać od przebierania z radości nóżkami” – fragment ten świadczy o tym, że Danusia była szczęśliwa, że Zbyszko będzie jej rycerzem i będzie bronił jej życia i czci. Do jej negatywnych cech należała wstydliwość, wrażliwość, nieśmiałość i dziecinność.
Jej całkowitym przeciwieństwem jest Jagienka. Bohaterka ta miała w sobie mnóstwo energii. Niczego się nie obawiała i nie było dla niej rzeczy niemożliwych. Jagienkę cechowała gospodarność i zaradność. Nie było rzeczy, z którymi by sobie nie poradziła. Służyła i chętnie dogadzała. „Jagienka, z natury harda, skora do wyśmiewania, a nawet zaczepna, stawała się stopniowo z nim coraz pokorniejsza, zupełnie jak służka, która tylko w oczy patrzy, w czym by usłużyć i dogodzić, on zaś rozumiał tę jej wielką przychylność, był jej wdzięczny i coraz mu milej było z nią przestawać. W końcu, zwłaszcza od czasu gdy Maćko począł pijać niedźwiedzie sadło, widywali się prawie codziennie, a po wyjściu szczebrzucha z rany wybrali się razem na bobry po świeży skrom do gojenia bardzo potrzebny”. Jagienka miała również delikatny głos. Gdy Zych wrócił z wojny cały i zdrowy „poczęła krzyczeć cienkim, nieco jeszcze dziecinnym głosem”.
Bohaterki są kochanymi i posłusznymi panienkami jak i córkami dla swoich ojców. Sądzę, że obie bohaterki mogą być wzorem dla dzisiejszych dziewczynek i kobiet, mimo, że żyły w czasach tak odległych (XV wiek). Danusia i Jagienka nadają się na dobre koleżanki czy przyjaciółki. Chociaż mają inny styl ubierania, charakter i każda z nich ma inne zainteresowania, to potrafią się zrozumieć. Panienki kochały się w Zbyszku, nie traciły nadziei, że mogą go stracić lub jedna drugiej odbić ukochanego. Żal mi Danusi, ponieważ straciła swoje życie, na pewno byłaby tak samo dobrą żoną dla Zbyszka jak i Jagienka.
Myślę, że Jagienka bardziej poradziłaby sobie we współczesnym świecie niż Danusia. W porównaniu do Danusi jej psychika była mocniejsza. Dziewczyna nie miała żadnych kompleksów. Danusia bardziej była delikatna i krucha, można powiedzieć, że jest jak „porcelanowa lalka”. Ale mimo to, obie panienki są pełne podziwu.