Cześnik i Rejent mieszkali w zamku, który oddzielał mur. Jednak w murze znalazła się dziura, przez którą można było przechodzić na obie strony zamku. Rejent chciał naprawić mur, lecz Cześnik stanowczo protestował. Tak narodził się konflikt między Rejentem, a Cześnikiem.
Cześni Raptusiewicz jest to druga (obok Reyenta Milczka) główna postać w dramacie A. Fredry "Zemsta". Nie na darmo nazywał się "Raptusiewicz", albowiem na ogół był człowiekiem porywczym i agresywnym. Był starym kawalerem, od jakiegoś czzasu "podkochującym się" w Podstolinie (dokładniej mówiąc: w jej pozornym majątku), prawnej opiekunce jego bratanicy Klary. W związku ze swoim wiekiem towarzyszyło mu wiele chorób starczych takich jak np. reumatyzm, ale z racji występowania jego męskiej dumy nigdy się do nich nie przyznawał i wogóle nie chciał o nich słyszeć. Tak, tak... Dume to on miał więklą, ale w głębi duszy był tchórzliwym starcem, który wszystkim "niebezbiecznym starciom" wolał przyglądać się z daleka, z bezpiecznej odległości. Jedyną "odwagą" jaką posiadał był jego język. Lubiał mówić, wypowiadac różne głupstwa, których nigdy by nie wykonał. Ogółem uważam, że jest to postać pozytywna, mimo wszelkich wad jakie mu towarzyszą. Wkońcu świat nalezy do takich należy:)
Rejent Milczek Nazwisko Rejenta odzwierciedla jego temperament. Jest to człowiek spokojny i cichy. Najpierw myśli, później działa. Na człowieka takiego jak on mówi się flegmatyk. Wszystko robi powoli. Poza tym jego cechami usposobienia są skrytość i opanowanie.
Milczek ma jedną zaletę i jedną wadę. Zaletą jest honor szlchcica: "Cześnik wyzwał mnie na rękę, acz nie moja to zabawa. I wyszedłem i czekałem. Tak czekałem - nadaremnie". Wadą zaś to, że oprócz tej zalety nie posiada żednej innej. Cechuje go fałszywa pobożność. Mówi, że pragnie zgody z Cześnikiem, a tak naprawdę robi wszystko, aby do owej zgody nie doszło. Świadczy o tym chociażby ten cytat: "Mnie z Cześnikiem? O mój Boże! Któż jej więcej pragnąć może, niż ja, człowiek bogobojny?". Jest intrygantem. Pragnie dla własnej korzyści ożenić Wacława z kobietą, której nie kocha. Poświęca jego szczęście dla pieniędzy. Aby zrobić na złość Cześnikowi, zabiera mu narzeczoną. W trakcie rozmowy z synem, na temat ślubu z Podstolina, pokazuje swoją hipokryzję, fałsz i obłudę: "Patrz, ja płaczę - ani słowa!... Cnota synu, jest budowa, jest to ziarno, które sieje...". Rejeńt to człowiek pamiętliwy, nienawidzi swojego sąsiada i pamięta wszystkie ich kłótnie. Za wszelką cenę chce zemścić się na nim. Udowadnia to np. wtedy kiedy próbuje przekupić murarzy do fałszywych zeznań na niekorzyść Raptusiewicza Jest to zwykły łapówkarz. Do swoich pieniędzy doszedł głównie przez korupcję. Charakteryzuje go, także nieuczciwość. Nie płaci mularzom za ich pracę, tylko zwyczajnie ich wyrzuca. Jest pazerny i skąpy. Mimo swojego wielkiego majątku robi wszystko, aby go powiększyć. Żałuje wszystkim pieniędzy.
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek byli sąsiadami. Każdy z nich zamieszkiwał połowę starego zamku na prowincji, jednak od lat toczyli spór o dziórę w murze. Cześnik nie miał żony, był starym kawalerem. Jego tytuł oznaczał osobę, która podawała jedzenie na królewski stół. Udawał zamożnego, dzięki majątkowi Klary, której był opiekunem. Był człowiekiem w podeszłym wieku i cierpiał na starcze dolegliwości. Rejent natomiast był zamożnym szlachcicem-byłym urzędnikiem sądowym. Był wdowcem, ojcem Wacława i również człowiekiem w podeszłym wieku. Nazwisko Cześnika pochodzi od łacińskiego słowa raptus czyli gwałtowny. Była to charakterystyczna cecha tego bohatera. Często się denerwował i był wybuchowy. Gotów był rąbać szablą każdego, kto stanie mu na drodze-oznacza to, że był cholerykiem. Rejent natomiast z pozoru flegmatyk nigdy nie tracił panowania nad sobą. Był w ruchach i gestach powściągliwy, pełen pokory, pobożności i uniżoności. Bohaterowie różnią się od siebie także sposobem mówienia. Cześnik używał bardzo prymitywnego języka. Mówił dużo i szybko, często nie zastanawiając się nad konsekwencjami swojego zachowania. Jego ulubionym powiedzenie to :”Mocium panie”. Rejent natomiast mówił cicho i powoli, używał wiele fałszywie brzmiących zdrobnień. Jego ulubionym powiedzeniem było :”Niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba”, ale przytaczał je tylko wtedy, gdy wszystko działo się po jego myśli. Cześnik był osobą zawziętą i mściwą. Koniecznie chciał zrobić na złość Rejentowi. Posługiwał się podstępem. Był wyrachowany i pewny siebie. Jego słabością były kobiety, był w stosunku do nich nieśmiały. Rejent natomiast był człowiekiem bezwzględnym i okrutnym. Zmuszał swojego syna Wacława do ślubu z Podstoliną, chociaż wiedział że on kocha Klarę. Postępował bez skrupułów. Był obłudny, fałszywy i dwulicowy. Kierował się mściwością i zawziętością. Charakteryzują ich również wspólne cechy. Są nimi porywczość i upór. Byli także pieniaczami oraz awanturnikami-kłócili się o byle co. Po przeczytaniu lektury o wiele bardziej polubiłam Cześnika, ponieważ pomimo swoich wad posiadał także ważne zalety. Znał i zachowywał staropolskie obyczaje, szanował obyczaje szlacheckie, brał udział w Konfederacji Barskiej, co oznacza, że był patriotą. Był osobą honorową i wesołą. To z pewnością z nim wolałabym się spotkać;)
Cześnik i Rejent mieszkali w zamku, który oddzielał mur. Jednak w murze znalazła się dziura, przez którą można było przechodzić na obie strony zamku. Rejent chciał naprawić mur, lecz Cześnik stanowczo protestował. Tak narodził się konflikt między Rejentem, a Cześnikiem.
Cześni Raptusiewicz jest to druga (obok Reyenta Milczka) główna postać w dramacie A. Fredry "Zemsta". Nie na darmo nazywał się "Raptusiewicz", albowiem na ogół był człowiekiem porywczym i agresywnym. Był starym kawalerem, od jakiegoś czzasu "podkochującym się" w Podstolinie (dokładniej mówiąc: w jej pozornym majątku), prawnej opiekunce jego bratanicy Klary. W związku ze swoim wiekiem towarzyszyło mu wiele chorób starczych takich jak np. reumatyzm, ale z racji występowania jego męskiej dumy nigdy się do nich nie przyznawał i wogóle nie chciał o nich słyszeć. Tak, tak... Dume to on miał więklą, ale w głębi duszy był tchórzliwym starcem, który wszystkim "niebezbiecznym starciom" wolał przyglądać się z daleka, z bezpiecznej odległości. Jedyną "odwagą" jaką posiadał był jego język. Lubiał mówić, wypowiadac różne głupstwa, których nigdy by nie wykonał. Ogółem uważam, że jest to postać pozytywna, mimo wszelkich wad jakie mu towarzyszą. Wkońcu świat nalezy do takich należy:)
Rejent Milczek Nazwisko Rejenta odzwierciedla jego temperament. Jest to człowiek spokojny i cichy. Najpierw myśli, później działa. Na człowieka takiego jak on mówi się flegmatyk. Wszystko robi powoli. Poza tym jego cechami usposobienia są skrytość i opanowanie.
Milczek ma jedną zaletę i jedną wadę. Zaletą jest honor szlchcica: "Cześnik wyzwał mnie na rękę, acz nie moja to zabawa. I wyszedłem i czekałem. Tak czekałem - nadaremnie". Wadą zaś to, że oprócz tej zalety nie posiada żednej innej. Cechuje go fałszywa pobożność. Mówi, że pragnie zgody z Cześnikiem, a tak naprawdę robi wszystko, aby do owej zgody nie doszło. Świadczy o tym chociażby ten cytat: "Mnie z Cześnikiem? O mój Boże! Któż jej więcej pragnąć może, niż ja, człowiek bogobojny?". Jest intrygantem. Pragnie dla własnej korzyści ożenić Wacława z kobietą, której nie kocha. Poświęca jego szczęście dla pieniędzy. Aby zrobić na złość Cześnikowi, zabiera mu narzeczoną. W trakcie rozmowy z synem, na temat ślubu z Podstolina, pokazuje swoją hipokryzję, fałsz i obłudę: "Patrz, ja płaczę - ani słowa!... Cnota synu, jest budowa, jest to ziarno, które sieje...". Rejeńt to człowiek pamiętliwy, nienawidzi swojego sąsiada i pamięta wszystkie ich kłótnie. Za wszelką cenę chce zemścić się na nim. Udowadnia to np. wtedy kiedy próbuje przekupić murarzy
do fałszywych zeznań na niekorzyść Raptusiewicza Jest to zwykły łapówkarz. Do swoich pieniędzy doszedł głównie przez korupcję. Charakteryzuje go, także nieuczciwość. Nie płaci mularzom za ich pracę, tylko zwyczajnie ich wyrzuca. Jest pazerny i skąpy. Mimo swojego wielkiego majątku robi wszystko, aby go powiększyć. Żałuje wszystkim pieniędzy.
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek byli sąsiadami. Każdy z nich zamieszkiwał połowę starego zamku na prowincji, jednak od lat toczyli spór o dziórę w murze.
Cześnik nie miał żony, był starym kawalerem. Jego tytuł oznaczał osobę, która podawała jedzenie na królewski stół. Udawał zamożnego, dzięki majątkowi Klary, której był opiekunem. Był człowiekiem w podeszłym wieku i cierpiał na starcze dolegliwości. Rejent natomiast był zamożnym szlachcicem-byłym urzędnikiem sądowym. Był wdowcem, ojcem Wacława i również człowiekiem w podeszłym wieku.
Nazwisko Cześnika pochodzi od łacińskiego słowa raptus czyli gwałtowny. Była to charakterystyczna cecha tego bohatera. Często się denerwował i był wybuchowy. Gotów był rąbać szablą każdego, kto stanie mu na drodze-oznacza to, że był cholerykiem. Rejent natomiast z pozoru flegmatyk nigdy nie tracił panowania nad sobą. Był w ruchach i gestach powściągliwy, pełen pokory, pobożności i uniżoności.
Bohaterowie różnią się od siebie także sposobem mówienia. Cześnik używał bardzo prymitywnego języka. Mówił dużo i szybko, często nie zastanawiając się nad konsekwencjami swojego zachowania. Jego ulubionym powiedzenie to :”Mocium panie”. Rejent natomiast mówił cicho i powoli, używał wiele fałszywie brzmiących zdrobnień. Jego ulubionym powiedzeniem było :”Niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba”, ale przytaczał je tylko wtedy, gdy wszystko działo się po jego myśli.
Cześnik był osobą zawziętą i mściwą. Koniecznie chciał zrobić na złość Rejentowi. Posługiwał się podstępem. Był wyrachowany i pewny siebie. Jego słabością były kobiety, był w stosunku do nich nieśmiały. Rejent natomiast był człowiekiem bezwzględnym i okrutnym. Zmuszał swojego syna Wacława do ślubu z Podstoliną, chociaż wiedział że on kocha Klarę. Postępował bez skrupułów. Był obłudny, fałszywy i dwulicowy. Kierował się mściwością i zawziętością.
Charakteryzują ich również wspólne cechy. Są nimi porywczość i upór. Byli także pieniaczami oraz awanturnikami-kłócili się o byle co.
Po przeczytaniu lektury o wiele bardziej polubiłam Cześnika, ponieważ pomimo swoich wad posiadał także ważne zalety. Znał i zachowywał staropolskie obyczaje, szanował obyczaje szlacheckie, brał udział w Konfederacji Barskiej, co oznacza, że był patriotą. Był osobą honorową i wesołą. To z pewnością z nim wolałabym się spotkać;)
Sorki że tak durzo