Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek byli sąsiadami. Każdy z nich zamieszkiwał połowę starego zamku na prowincji, jednak od lat toczyli spór o dziórę w murze. Cześnik nie miał żony, był starym kawalerem. Jego tytuł oznaczał osobę, która podawała jedzenie na królewski stół. Udawał zamożnego, dzięki majątkowi Klary, której był opiekunem. Był człowiekiem w podeszłym wieku i cierpiał na starcze dolegliwości. Rejent natomiast był zamożnym szlachcicem-byłym urzędnikiem sądowym. Był wdowcem, ojcem Wacława i również człowiekiem w podeszłym wieku. Nazwisko Cześnika pochodzi od łacińskiego słowa raptus czyli gwałtowny. Była to charakterystyczna cecha tego bohatera. Często się denerwował i był wybuchowy. Gotów był rąbać szablą każdego, kto stanie mu na drodze-oznacza to, że był cholerykiem. Rejent natomiast z pozoru flegmatyk nigdy nie tracił panowania nad sobą. Był w ruchach i gestach powściągliwy, pełen pokory, pobożności i uniżoności. Bohaterowie różnią się od siebie także sposobem mówienia. Cześnik używał bardzo prymitywnego języka. Mówił dużo i szybko, często nie zastanawiając się nad konsekwencjami swojego zachowania. Jego ulubionym powiedzenie to :”Mocium panie”. Rejent natomiast mówił cicho i powoli, używał wiele fałszywie brzmiących zdrobnień. Jego ulubionym powiedzeniem było :”Niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba”, ale przytaczał je tylko wtedy, gdy wszystko działo się po jego myśli. Cześnik był osobą zawziętą i mściwą. Koniecznie chciał zrobić na złość Rejentowi. Posługiwał się podstępem. Był wyrachowany i pewny siebie. Jego słabością były kobiety, był w stosunku do nich nieśmiały. Rejent natomiast był człowiekiem bezwzględnym i okrutnym. Zmuszał swojego syna Wacława do ślubu z Podstoliną, chociaż wiedział że on kocha Klarę. Postępował bez skrupułów. Był obłudny, fałszywy i dwulicowy. Kierował się mściwością i zawziętością. Charakteryzują ich również wspólne cechy. Są nimi porywczość i upór. Byli także pieniaczami oraz awanturnikami-kłócili się o byle co. Po przeczytaniu lektury o wiele bardziej polubiłam Cześnika, ponieważ pomimo swoich wad posiadał także ważne zalety. Znał i zachowywał staropolskie obyczaje, szanował obyczaje szlacheckie, brał udział w Konfederacji Barskiej, co oznacza, że był patriotą. Był osobą honorową i wesołą. To z pewnością z nim wolałabym się spotkać..
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek byli sąsiadami. Każdy z nich zamieszkiwał połowę starego zamku na prowincji, jednak od lat toczyli spór o dziórę w murze.
Cześnik nie miał żony, był starym kawalerem. Jego tytuł oznaczał osobę, która podawała jedzenie na królewski stół. Udawał zamożnego, dzięki majątkowi Klary, której był opiekunem. Był człowiekiem w podeszłym wieku i cierpiał na starcze dolegliwości. Rejent natomiast był zamożnym szlachcicem-byłym urzędnikiem sądowym. Był wdowcem, ojcem Wacława i również człowiekiem w podeszłym wieku.
Nazwisko Cześnika pochodzi od łacińskiego słowa raptus czyli gwałtowny. Była to charakterystyczna cecha tego bohatera. Często się denerwował i był wybuchowy. Gotów był rąbać szablą każdego, kto stanie mu na drodze-oznacza to, że był cholerykiem. Rejent natomiast z pozoru flegmatyk nigdy nie tracił panowania nad sobą. Był w ruchach i gestach powściągliwy, pełen pokory, pobożności i uniżoności.
Bohaterowie różnią się od siebie także sposobem mówienia. Cześnik używał bardzo prymitywnego języka. Mówił dużo i szybko, często nie zastanawiając się nad konsekwencjami swojego zachowania. Jego ulubionym powiedzenie to :”Mocium panie”. Rejent natomiast mówił cicho i powoli, używał wiele fałszywie brzmiących zdrobnień. Jego ulubionym powiedzeniem było :”Niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba”, ale przytaczał je tylko wtedy, gdy wszystko działo się po jego myśli.
Cześnik był osobą zawziętą i mściwą. Koniecznie chciał zrobić na złość Rejentowi. Posługiwał się podstępem. Był wyrachowany i pewny siebie. Jego słabością były kobiety, był w stosunku do nich nieśmiały. Rejent natomiast był człowiekiem bezwzględnym i okrutnym. Zmuszał swojego syna Wacława do ślubu z Podstoliną, chociaż wiedział że on kocha Klarę. Postępował bez skrupułów. Był obłudny, fałszywy i dwulicowy. Kierował się mściwością i zawziętością.
Charakteryzują ich również wspólne cechy. Są nimi porywczość i upór. Byli także pieniaczami oraz awanturnikami-kłócili się o byle co.
Po przeczytaniu lektury o wiele bardziej polubiłam Cześnika, ponieważ pomimo swoich wad posiadał także ważne zalety. Znał i zachowywał staropolskie obyczaje, szanował obyczaje szlacheckie, brał udział w Konfederacji Barskiej, co oznacza, że był patriotą. Był osobą honorową i wesołą. To z pewnością z nim wolałabym się spotkać..