Napiszę charakterystykę o głównym bohaterze z książki pod tytułem Pan Samochodzik i templariusze. CHODZI MI O PANA TOMASZA.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Pan Tomasz nazywany jest przez przyjaciół Panem Samochodzikiem. Przezwisko to nadali mu harcerze, z racji posiadania przez niego dziwnego samochodu. Na co dzień jest skromnym pracownikiem muzeum należącego do Centralnego Zarządu Muzeów, naukowcem z odrobiną ambicji literackich. Kilkakrotnie opisywał w książkach swoje przygody związane z poszukiwaniem skarbów. Jak sam przyznaje, bardzo lubi rozwiązywać zagadki historyczne, mimo iż nie przynosi to żadnych dodatkowych dochodów.
Gdy na drodze do skarbu templariuszy spotyka przeciwników - Petersenów, od początku prowadzi z nimi uczciwą, czystą grę. Również bardzo często służy swoją radą i pomocą.Niewątpliwie jest człowiekiem szlachetnym, obdarzonym wieloma pozytywnymi cechami charakteru. Jak sam podkreśla, jest ambitny i zależy mu na odnalezieniu skarbu tylko dlatego, by przekazać go do zbiorów państwowych. Jest dobrze wychowany i na różne komentarze dotyczące samochodu odpowiada zawsze spokojnie, z uśmiechem. Nie daje się również sprowokować Kozłowskiemu, mimo iż nie darzy go sympatią. Obdarzony jestniezwykłą inteligencją, sprytem i umiejętnością kojarzenia drobnych faktów w poszukiwaniu skarbów. Taką opinię wystawiają mu nowo poznane osoby: panna Karen, Anka. Jak sam podkreśla, w swoich poszukiwaniach kieruje się tylko rozumem. Dzięki sprytowi, pomysłowości, niezwykłej inteligencji i umiejętności kojarzenia faktów zdobywa stopniowo coraz więcej informacji o ukrytym skarbie. Pomaga mu w tym odwaga i zręczność fizyczna (szczególnie wtedy, gdy wędruje podziemnymi korytarzami, odkrytymi w piwnicy kościelnej w Kortumowie).
Pan Samochodzik jest postacią pozytywną, zyskującą ogromną sympatię czytelników. Dalsze przygody pana Tomasza zostały opisane w pozostałych książkach z tej serii.
W poszukiwaniu skarbu templariuszy pomagają panu Tomaszowi przyjaciele - harcerze Wilhelm Tell, Sokole Oko i Wiewiórka.
Tytułowy Pan Samochodzik jest historykiem sztuki, pracownikiem Departamentu Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki. Pracuje na stanowisku osoby ds. "specjalnych poruczeń", którego zadaniem jest rozwiązywanie różnych spraw związanych z kradzieżą, przemytem czy fałszerstwem dzieł sztuki. Faktycznie okazuje się detektywem, który często wykazuje się wiedzą z dziedziny historii, archeologii, historii sztuki, żeglarstwa, ekologii, a nawet wędkarstwa i poezji ludowej. Z tego powodu Pan Samochodzik jako urzędnik jest osobą całkowicie pogodzoną z PRL-owskim systemem, w którym przyszło mu żyć. Ma dobre relacje z Milicją Obywatelską, a nawet sam występuje jako członek ORMO.
Niemal w każdej części stoi na straży obowiązków obywatelskich (zwłaszcza w sprawie niszczenia zabytków i ochrony przyrody). Umoralnianie wszystkich dokoła nie przeszkadza Panu Samochodzikowi być nałogowym palaczem tytoniu. Unika alkoholu, chętnie natomiast pije mocną herbatę i kawę. Jedynym przypadkiem nadużycia alkoholu przez Tomasza NN jest dwukrotna nadmierna konsumpcja wina porzeczkowego w powieści Uroczysko.
Tomasz N.N. swoje przezwisko zawdzięcza niezwykłemu wehikułowi. Jest to pokraczny, ale niesamowity, odziedziczony po wujku-wynalazcy samochód, zbudowany na bazie rozbitego Ferrari 410 Sudamericana, który oprócz rozwijania wielkich prędkości potrafi także pływać i kryje wiele innych wynalazków. Historię wehikułu można znaleźć w takich książkach, jak Pan Samochodzik i Wyspa Złoczyńców, Pan Samochodzik i templariusze, Pan Samochodzik i dziwne szachownice.