Główną postacią powieści Małgorzaty Musierowicz pt. „Kwiat Kalafiora” jest Gabriela Borejko.Mieszka w Poznaniu. Jest ona córką Mili i Ignacego. Ma ona trzy siostry Idę, Natalię i Patrycję.
Ma szerokie i stanowcze brwi, jakby stworzone do tego, by nimi lekceważąco poruszać. Inteligentne brązowe oczy o stanowczym spojrzeniu, twarz rumienną i dość silnie piegowatą. Ma krótko przycięte włosy. Gabrysia ubiera się w wytarte dżinsy, burą kurtkę i beret filcowy. Przypomina ona dużego i zaniedbanego chłopaka. Jest dobrze zbudowana.Gabrysia pasjonuje się koszykówką oraz czytaniem książek.Lubi przedmioty humanistyczne, nienawidzi fizyki.Gabrysia przed chorobą swojej mamy wiedzie typowe życie nastolatki, która nie ma większych problemów. Sytuacja zmienia się gdy mama zachoruje. Ponieważ dziewczyna jest najstarsza z czwórki rodzeństwa, większość obowiązków domowych przechodzi w jej ręce.Gabrysia przed chorobą swojej mamy wiedzie typowe życie nastolatki, która nie ma większych problemów. Sytuacja zmienia się gdy mama zachoruje. Ponieważ dziewczyna jest najstarsza z czwórki rodzeństwa, większość obowiązków domowych przechodzi w jej ręceJest pomysłodawczynią grupy ESD. Na spotkaniach często przemawia do swoich kolegów i potrafi ich zaciekawić. Nigdy nie myśli tylko o sobie. Potrafi ostro krytykować, jeżeli uważa to za słuszne. Jest wybuchowa. Gdy pani Szczepańska przychodzi do domu Borejko aby prosić o ciszę Gabrysia otwierając drzwi wdaje się w kłótnie ze starszą osobą. Nie jest to godne naśladowania zachowanie.Gabryiela szybko nawiązuje nowe znajomości i zapomina o kłótniach. Przykładem jest ponowne zaprzyjaźnienie z Januszem Pyziakiem po tym jak nazywa ją kwiatem kalafiora. Dziewczynka jest osobą ambitną, która dąży do osiągnięcia zamierzonych celów. Szybko podejmuje decyzje. Jest wrażliwa, potrafi dostrzec kłopoty innych i stara się im pomóc. Gabrysia jest bardzo odważna i pomocna. Gdy pan z komitetu blokowego prosi ją, żeby razem z nim weszła do piwnicy, z której dobiegają dziwne odgłosy, nie waha się. Idzie razem z nim i bohatersko dotrzymuje obietnicy. Jest również wyrozumiała do swojej siostry Nutrii, która ma problemy w szkole. Gabrysia próbuje jej pomóc i mówi, że "uczymy się na własnych błędach" Dziewczyna choć nie umie dobrze gotować to i tak piecze 2 torty i częstuje panią Szczepańską.
Według mnie Gabrysia Borejko to bohaterka wzbudzająca sympatię. Najbardziej imponuje mi swoją zaradnością. Tym bardziej, że podczas choroby matki nie bardzo może liczyć na ojca. Dziewczynka z pewnością przypadłaby do gustu wielu czytelnikom powieści młodzieżowych.
Główną postacią powieści Małgorzaty Musierowicz pt. „Kwiat Kalafiora” jest Gabriela Borejko.Mieszka w Poznaniu. Jest ona córką Mili i Ignacego. Ma ona trzy siostry Idę, Natalię i Patrycję.
Ma szerokie i stanowcze brwi, jakby stworzone do tego, by nimi lekceważąco poruszać. Inteligentne brązowe oczy o stanowczym spojrzeniu, twarz rumienną i dość silnie piegowatą. Ma krótko przycięte włosy. Gabrysia ubiera się w wytarte dżinsy, burą kurtkę i beret filcowy. Przypomina ona dużego i zaniedbanego chłopaka. Jest dobrze zbudowana.Gabrysia pasjonuje się koszykówką oraz czytaniem książek.Lubi przedmioty humanistyczne, nienawidzi fizyki.Gabrysia przed chorobą swojej mamy wiedzie typowe życie nastolatki, która nie ma większych problemów. Sytuacja zmienia się gdy mama zachoruje. Ponieważ dziewczyna jest najstarsza z czwórki rodzeństwa, większość obowiązków domowych przechodzi w jej ręce.Gabrysia przed chorobą swojej mamy wiedzie typowe życie nastolatki, która nie ma większych problemów. Sytuacja zmienia się gdy mama zachoruje. Ponieważ dziewczyna jest najstarsza z czwórki rodzeństwa, większość obowiązków domowych przechodzi w jej ręceJest pomysłodawczynią grupy ESD. Na spotkaniach często przemawia do swoich kolegów i potrafi ich zaciekawić. Nigdy nie myśli tylko o sobie. Potrafi ostro krytykować, jeżeli uważa to za słuszne. Jest wybuchowa. Gdy pani Szczepańska przychodzi do domu Borejko aby prosić o ciszę Gabrysia otwierając drzwi wdaje się w kłótnie ze starszą osobą. Nie jest to godne naśladowania zachowanie.Gabryiela szybko nawiązuje nowe znajomości i zapomina o kłótniach. Przykładem jest ponowne zaprzyjaźnienie z Januszem Pyziakiem po tym jak nazywa ją kwiatem kalafiora. Dziewczynka jest osobą ambitną, która dąży do osiągnięcia zamierzonych celów. Szybko podejmuje decyzje. Jest wrażliwa, potrafi dostrzec kłopoty innych i stara się im pomóc. Gabrysia jest bardzo odważna i pomocna. Gdy pan z komitetu blokowego prosi ją, żeby razem z nim weszła do piwnicy, z której dobiegają dziwne odgłosy, nie waha się. Idzie razem z nim i bohatersko dotrzymuje obietnicy. Jest również wyrozumiała do swojej siostry Nutrii, która ma problemy w szkole. Gabrysia próbuje jej pomóc i mówi, że "uczymy się na własnych błędach" Dziewczyna choć nie umie dobrze gotować to i tak piecze 2 torty i częstuje panią Szczepańską.
Według mnie Gabrysia Borejko to bohaterka wzbudzająca sympatię. Najbardziej imponuje mi swoją zaradnością. Tym bardziej, że podczas choroby matki nie bardzo może liczyć na ojca. Dziewczynka z pewnością przypadłaby do gustu wielu czytelnikom powieści młodzieżowych.