Bolesław Chrobry był pierwszym królem Poslki z dynastii Piastów.Jego Ojcem Był Mieszko. Zaczoł on być Królem w roku 992 Ponieważ oddzyskał on Władze po swoim zmarłym ojcu.Miał on 3 przyrodnich braci:Mieszka,Lamberta oraz ŚwiętoPełka.Tusz po Konoracji zmarł.
Bolesław Chrobry, pierwszy król polski Urodził się w 967roku. Był synem Mieszka I i jego czeskiej księżniczki Dobrawy. Koronował się na króla w 1025 roku i w tym też roku zmarł. Kiedy został koronowanym był tęgim mężczyzną w podeszłym wieku. Miał duże czarne oczy, pełne zadumy spojrzenie. Posiadał złota koronę. Na ramionach nosił purpurowy płaszcz, a w prawej ręce trzymał miecz. Marzył o silnym, zjednoczonym państwie. Bardzo leżało mu na sercu dobro kraju i jego poddanych. Chciał godnie i długo sprawować najwyższy w państwie urząd, lecz zaskoczyła go przedwczesna śmierć. Szanował duchownych i był hojny w datkach na rzecz kościoła. Z natury był wyrozumiały, traktował ludzi równo, bez uprzedzeń. Miał szczególny dar sprawiedliwego rozwiązywania konfliktów. Władca był bardzo pobożny i pomocny. W walce cechowała Chrobrego odwaga. Wszyscy podziwiali jego umiejętności przywódcze. Mówiono, że decyzje podejmował roztropnie. Sprawiedliwość dawała mu szacunek poddanych. Był gościnny, chętnie przyjmował podróżnych. Wykazywał jednak zbyt dużą pobłażliwość w wymierzaniu kar.
Bolesław Chrobry był pierwszym królem Poslki z dynastii Piastów.Jego Ojcem Był Mieszko. Zaczoł on być Królem w roku 992 Ponieważ oddzyskał on Władze po swoim zmarłym ojcu.Miał on 3 przyrodnich braci:Mieszka,Lamberta oraz ŚwiętoPełka.Tusz po Konoracji zmarł.
Bolesław Chrobry, pierwszy król polski
Urodził się w 967roku. Był synem Mieszka I i jego czeskiej księżniczki Dobrawy.
Koronował się na króla w 1025 roku i w tym też roku zmarł.
Kiedy został koronowanym był tęgim mężczyzną w podeszłym wieku. Miał duże czarne oczy, pełne zadumy spojrzenie.
Posiadał złota koronę. Na ramionach nosił purpurowy płaszcz, a w prawej ręce trzymał miecz.
Marzył o silnym, zjednoczonym państwie. Bardzo leżało mu na sercu dobro kraju i jego poddanych. Chciał godnie i długo sprawować najwyższy w państwie urząd, lecz zaskoczyła go przedwczesna śmierć. Szanował duchownych i był hojny w datkach na rzecz kościoła.
Z natury był wyrozumiały, traktował ludzi równo, bez uprzedzeń. Miał szczególny dar sprawiedliwego rozwiązywania konfliktów. Władca był bardzo pobożny i pomocny.
W walce cechowała Chrobrego odwaga. Wszyscy podziwiali jego umiejętności przywódcze. Mówiono, że decyzje podejmował roztropnie. Sprawiedliwość dawała mu szacunek poddanych. Był gościnny, chętnie przyjmował podróżnych. Wykazywał jednak zbyt dużą pobłażliwość w wymierzaniu kar.