Bohaterką powieści jest dziewczynka o imieniu Aleksandra, która pewnego dnia ulega wypadkowi i budzi się w szpitalu bez czucia w nogach. Inwalidztwo jest wynikiem niefortunnego skoku do wody. Dziewczyna dochodzi do siebie, jednak już nigdy nie będzie mogła normalnie się poruszać. Jest to dla niej niezwykle trudne doświadczenie, a wózka, na którym zmuszona jest się przemieszczać, szczerze nienawidzi. Nie wyobraża sobie, że jeszcze kiedyś mogłaby poczuć się szczęśliwa. Bohaterce wydaje się, że wszyscy jej bliscy się nad nią litują, dlatego sama ich odtrąca coraz bardziej zamykając się w sobie. Dochodzi również do tego, że nie chce pojawiać się w szkole – korzysta zatem z domowego systemu nauczania. Nauczycielka traktuje ją jak zwykła nastolatkę i któregoś dnia podsuwa uczennicy książkę o Joni – dziewczynce, którą spotkał bardzo podobny los. Lektura ta dodaje Aleksandrze otuchy. W jej życiu pojawia się Filip, który był jej wcześniej znany, jednak nie mieli okazji na nawiązanie bliższej relacji. Chłopak jest oswojony z sytuacją niepełnosprawności, ponieważ jego siostra również porusza się na specjalnym wózku. Ten fakt również sprawia, że bohaterka odzyskuje lepsze samopoczucie i spojrzenie na świat. Wraz z poznawaniem kolejnych ciekawych ludzi zaczyna rozumieć swoje położenie i godzi się z nim.
Odpowiedź:
Bohaterką powieści jest dziewczynka o imieniu Aleksandra, która pewnego dnia ulega wypadkowi i budzi się w szpitalu bez czucia w nogach. Inwalidztwo jest wynikiem niefortunnego skoku do wody. Dziewczyna dochodzi do siebie, jednak już nigdy nie będzie mogła normalnie się poruszać. Jest to dla niej niezwykle trudne doświadczenie, a wózka, na którym zmuszona jest się przemieszczać, szczerze nienawidzi. Nie wyobraża sobie, że jeszcze kiedyś mogłaby poczuć się szczęśliwa. Bohaterce wydaje się, że wszyscy jej bliscy się nad nią litują, dlatego sama ich odtrąca coraz bardziej zamykając się w sobie. Dochodzi również do tego, że nie chce pojawiać się w szkole – korzysta zatem z domowego systemu nauczania. Nauczycielka traktuje ją jak zwykła nastolatkę i któregoś dnia podsuwa uczennicy książkę o Joni – dziewczynce, którą spotkał bardzo podobny los. Lektura ta dodaje Aleksandrze otuchy. W jej życiu pojawia się Filip, który był jej wcześniej znany, jednak nie mieli okazji na nawiązanie bliższej relacji. Chłopak jest oswojony z sytuacją niepełnosprawności, ponieważ jego siostra również porusza się na specjalnym wózku. Ten fakt również sprawia, że bohaterka odzyskuje lepsze samopoczucie i spojrzenie na świat. Wraz z poznawaniem kolejnych ciekawych ludzi zaczyna rozumieć swoje położenie i godzi się z nim.