Adam Cisowski był głównym bohaterem powieści Kornela Makuszyńskiego pt.: „Szatan z siódmej klasy”.
W swojej szkole posiadał przydomek szatan. Nie dlatego, że był zły, ale dlatego, że był przebiegły. Uczył się w siódmej klasie gimnazjum czyli miał 18 lat. Pochodził z zamożnej rodziny. Jago tata był lekarzem, a mama zajmowała się domem i rodzeństwem Adasia. Szatan należał do ludzi wysportowanych i mocno zbudowanych Miał duże, jasne oczy. Pogoda ducha i żywy temperament pomagały mu przetrwać w każdej sytuacji. Był człowiekiem sprawiedliwym, szczerym i odważnym.
W rozwiązywaniu zagadek wykazywał się bystrością, przytomnością umysłu i
Podobna praca80%
Adam Cisowski
talentem detektywistycznym. Umiał przechytrzyć i wyprzedzać w logicznym rozumowaniu dorosłych ludzi. W szkole i poza nią posiadał wysoki autorytet. Cała klasa zawsze go popierała i wstawiała się za nim. Rozwiązywał spory, które wydawały się być bez wyjścia. Uważano, że Adam jest najmądrzejszy. Sprawa 100 złotych rozdzieliła by klasę na dwa obozy. Uratował niewinneg0 chłopca – ofiarę przypadku związanego z tym, że jego mama była krawcową.
Adam niestety był leniwy. Odgadł metodę pytania prof. Gąsowskiego i uczył się tylko na „swoje dni”. Uważam, że Adam Cisowski nie mógłby istnieć naprawdę. Mimo to chciałabym zaprzyjaźnić się z taką osobą jak on.
Adam Cisowski, głowny bohater powieści Kornela Makuszyńskiego, uczęszczał do siódmej klasy gimnazjum męskiego w Warszawie.
Chłopiec ten miał niezwykły dar do rozwiazywania zagadek. Uchodził w szkole za mistrza logiki, ponieważ sklejał z orawdziwą zręcznością niedopowiedziane słowa, ułamki zdarzeń, okruchy, szczątki i scalał to w jedną logiczną całość.
Przyjaciele często zwracali sie do niego o pomoc w rozwikłaniu problemów. Adaś chętnie i bezinteresownie podejmował się tego. Młodszemu koledze pomógł znaleźć błąd w kasie rachunkowej szkolnego sklepiku. Ustrzegł w ten sposób od niesławy niewinnego ,, księgowego ' '
Dzięki wyjątkowej spostrzegawczosci Adaś wykrył sprawcę kradieży pióra. NIesamowitą pomysłowośc i inteligencje wykazał odkrywając tajemnicę skradzionych drzwi w majątku pana Iwo.
Raz tylko Adaś wykorzystał swoje umiejetności do niezbyt chlubnych celów. Odkrył mianowicie metodę odpytyania uczniów stosowaną przez pana profesora historii i wtajemniczył w to kolegów. Kiedy nauczyciel dowiedział sie o podstępie Adama, nazwał go sztanem.
Wygląd i usposobienie chłopca nie przypominały diabełka. Był w prawdzie nieco nieforemny, sprężysty i silny, ale lubił spokój i ciszę. Głos miał melodyjny i miękki. Nie unosił się gniewem. " Szatan " zawsze postępował szlachetnie. Umial uczciwie przyznać sie do winy i wziąśc na siebie całą odpowiedzialnośc.
Dla nauczycieli i innych starszych od siebie osób, nawet tych, których nie darzył sympatią odnosił się życzliwie i z szcunkiem. Świadczy o tym jego zachowanie wobec fałszywego malarza.
Koledzy lubili Adasia i liczyli się z jego zdaniem ponieważ był serdecznym przyjacielem. Potrafił dotrzymać słowa i tajemnicy. Nigdy nie brakowało mu odwagi i kosekwencji w działaniu. Uparcie dążył do celu wykorzystując [rzy tym umiejętności precyzyjnego i logicznego myślenia i wielką wyobraźnię.
Moim zdaniem Adaś zasłuzył na popularność, jaką darzono go w szkole. Można o nim powiedzieć, że był to chłopiec z głową i charakterem.
Charakterystyka Adama Cisowskiego
Podobna praca80%Adam Cisowski był głównym bohaterem powieści Kornela Makuszyńskiego pt.: „Szatan z siódmej klasy”.
W swojej szkole posiadał przydomek szatan. Nie dlatego, że był zły, ale dlatego, że był przebiegły. Uczył się w siódmej klasie gimnazjum czyli miał 18 lat. Pochodził z zamożnej rodziny. Jago tata był lekarzem, a mama zajmowała się domem i rodzeństwem Adasia. Szatan należał do ludzi wysportowanych i mocno zbudowanych Miał duże, jasne oczy. Pogoda ducha i żywy temperament pomagały mu przetrwać w każdej sytuacji. Był człowiekiem sprawiedliwym, szczerym i odważnym.
W rozwiązywaniu zagadek wykazywał się bystrością, przytomnością umysłu i
Adam Cisowski
talentem detektywistycznym. Umiał przechytrzyć i wyprzedzać w logicznym rozumowaniu dorosłych ludzi.
W szkole i poza nią posiadał wysoki autorytet. Cała klasa zawsze go popierała i wstawiała się za nim. Rozwiązywał spory, które wydawały się być bez wyjścia. Uważano, że Adam jest najmądrzejszy. Sprawa 100 złotych rozdzieliła by klasę na dwa obozy. Uratował niewinneg0 chłopca – ofiarę przypadku związanego z tym, że jego mama była krawcową.
Adam niestety był leniwy. Odgadł metodę pytania prof. Gąsowskiego i uczył się tylko na „swoje dni”.
Uważam, że Adam Cisowski nie mógłby istnieć naprawdę. Mimo to chciałabym zaprzyjaźnić się z taką osobą jak on.
Adam Cisowski, głowny bohater powieści Kornela Makuszyńskiego, uczęszczał do siódmej klasy gimnazjum męskiego w Warszawie.
Chłopiec ten miał niezwykły dar do rozwiazywania zagadek. Uchodził w szkole za mistrza logiki, ponieważ sklejał z orawdziwą zręcznością niedopowiedziane słowa, ułamki zdarzeń, okruchy, szczątki i scalał to w jedną logiczną całość.
Przyjaciele często zwracali sie do niego o pomoc w rozwikłaniu problemów. Adaś chętnie i bezinteresownie podejmował się tego. Młodszemu koledze pomógł znaleźć błąd w kasie rachunkowej szkolnego sklepiku. Ustrzegł w ten sposób od niesławy niewinnego ,, księgowego ' '
Dzięki wyjątkowej spostrzegawczosci Adaś wykrył sprawcę kradieży pióra. NIesamowitą pomysłowośc i inteligencje wykazał odkrywając tajemnicę skradzionych drzwi w majątku pana Iwo.
Raz tylko Adaś wykorzystał swoje umiejetności do niezbyt chlubnych celów. Odkrył mianowicie metodę odpytyania uczniów stosowaną przez pana profesora historii i wtajemniczył w to kolegów. Kiedy nauczyciel dowiedział sie o podstępie Adama, nazwał go sztanem.
Wygląd i usposobienie chłopca nie przypominały diabełka. Był w prawdzie nieco nieforemny, sprężysty i silny, ale lubił spokój i ciszę. Głos miał melodyjny i miękki. Nie unosił się gniewem. " Szatan " zawsze postępował szlachetnie. Umial uczciwie przyznać sie do winy i wziąśc na siebie całą odpowiedzialnośc.
Dla nauczycieli i innych starszych od siebie osób, nawet tych, których nie darzył sympatią odnosił się życzliwie i z szcunkiem. Świadczy o tym jego zachowanie wobec fałszywego malarza.
Koledzy lubili Adasia i liczyli się z jego zdaniem ponieważ był serdecznym przyjacielem. Potrafił dotrzymać słowa i tajemnicy. Nigdy nie brakowało mu odwagi i kosekwencji w działaniu. Uparcie dążył do celu wykorzystując [rzy tym umiejętności precyzyjnego i logicznego myślenia i wielką wyobraźnię.
Moim zdaniem Adaś zasłuzył na popularność, jaką darzono go w szkole. Można o nim powiedzieć, że był to chłopiec z głową i charakterem.
Myślę ze pomogłam ;)))