Question

Napisz biografię Henryka Sienkiewicza

ma być na 2 strony i o 3 żonach też napiszcie proszę

daje naj

Answer 1

Henryk Sienkiewicz, jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością.

Urodzony dnia 5 maja 1846r. w zubożałej rodzinie szlacheckiej na Podlasiu (w Woli Okrzeskiej pod Łukowem), chłopięce lata spędził na wsi, obserwując z bliska życie ludu, którego niedole przedstawił tak wiernie w swych wczesnych nowelach.

Gimnazjum i studia wyższe (w Szkole Głównej) ukończył w Warszawie. Działalność literacką rozpoczął dość wcześnie, już w roku 1867 pisząc krytyki literackie, felietony na aktualne tematy, wreszcie nowele. Zarówno świetna forma tych krótkich opowiadań, jak i zawarta w nich myśl postępowa i patriotyczna zjednały młodemu pisarzowi wielki rozgłos. W nieco późniejszym okresie stworzył prawdziwe arcydzieła nowelistyki.

Po podróży do Ameryki talent Sienkiewicza osiąga pełnię swego rozwoju: w latach 1883-1888 ukazuje się Trylogia, czyli „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „Pan Wołodyjowski”. Ten wielki cykl powieści historycznych wywarł olbrzymi wpływ na społeczeństwo, bo chociaż przedstawiał czasy odległe – budził i podtrzymywał wolę oporu przeciw zaborcom. Trylogia przyniosła Sienkiewiczowi sławę, jakiej nie zdobył dotąd żaden polski pisarz.

Mimo ciężkich przeżyć osobistych (śmierć ukochanej żony pod koniec pisania Potopu, niefortunne drugie małżeństwo) talent pisarza nadal się wzbogacał, powstają nowe wielkie powieści historyczne: Quo vadis (Dokąd idziesz 1896) i Krzyżacy (1900). Sienkiewicz zdobywa światową sławę. Jego dzieła, tłumaczone na wiele języków, rozchodzą się w dużych nakładach w krajach europejskich, w Ameryce, a nawet w Azji i Afryce (Egipt). Do światowego rozgłosu pisarza przyczyniła się również Nagroda Nobla, przyznana mu za Quo vadis w roku 1905. Jeszcze wcześniej nagrodził Sienkiewicza naród polski. W roku 1900, na trzydziestolecie jego pracy literackiej, społeczeństwo ofiarowało mu jako dar narodowy – majątek Oblęgorek (obecnie mieści się w tym pałacyku Muzeum Sienkiewiczowskie).

Owocem wędrówki po Egipcie i innych terenach Afryki wschodniej stała się powieść młodzieżowa – W pustyni i w puszczy (1911).

Ostatnie lata niezwykle bogatego i pracowitego żywota poświęcił pisarz pomocy ofiarom I Wojny Światowej, organizując w Szwajcarii specjalny komitet. Odzyskania niepodległości przez Polskę już nie doczekał. Zmarł w Vevey w Szwajcarii dnia 15 listopada 1916 roku, okrywając żałobą cały naród. Po zakończeniu I Wojny Światowej sprowadzono zwłoki Sienkiewicza do ojczyzny i pochowano uroczyście w podziemiach katedry warszawskiej.

 

 

 

2.

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz (ur. 5 maja 1846r. w Woli Okrzejskiej zm. 15 listopada 1916r. w Vavey w Szwajcarii), polski powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905r. za „całokształt twórczości”. Jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.

Urodził się we wsi Wola Okrzejska w ziemi łukowskiej na Podlasiu w zubożałej rodzinie szlacheckiej, pieczętującej się herbem Oszyk, po mieczu wywodzącej się z Tatarów osiadłych na Litwie w XV i XVI wieku. Rodzicami jego byli Józef Sienkiewicz (1813-1896) i Stefania Sienkiewicz z rodziny Cieciszowskich (1820-1873). Wola Okrzejska należała do babki pisarza Felicjany Cieciszowskiej. Zostaje ochrzczony w sąsiedniej wsi Okrzeja, w kościele ufundowanym przez prababkę pisarza.

W 1858r. Henryk rozpoczyna naukę w gimnazjum w Warszawie; nie uzyskuje wysokich not, najlepiej idą mu przedmioty humanistyczne. W wyniku trudnej sytuacji materialnej, nie mogąc liczyć na pomoc finansową rodziców, dziewiętnastoletni Sienkiewicz podejmuje się posady guwernera u rodziny Weyherów w Płońsku. Prawdopodobnie w tym czasie napisał swoja pierwszą niepublikowaną powieść – „Ofiara”. Pracował tu także nad swoją pierwszą opublikowaną powieścią – „Na marne”. Jednocześnie zaś kończy zaocznie ostatnie klasy gimnazjum. W 1866r. uzyskuje świadectwo dojrzałości.

Zgodnie z wolą rodziców zdaje na wydział lekarski Szkoły Głównej Warszawskiej. Z czasem rezygnuje i podejmuje studia prawnicze, by w ostateczności przenieść się na wydział Filologiczno-Historyczny. Zdobywa tam gruntowną znajomość literatury i języka staropolskiego. W 1867r. podejmuje pierwszą próbę literacką, pisze wierszowany utwór „Sielanka młodości”, który zostaje odrzucony przez Tygodnik Ilustrowany.

W 1869r. debiutuje jako dziennikarz. Przegląd Tygodniowy drukuje jego recenzje sztuki teatralnej, a Tygodnik Ilustrowany drukuje rozprawkę historyczno-literacką o Mikołaju Sępie Szarzyńskim. Sienkiewicz pisuje pod pseudonimem Litwos do Gazety Polskiej oraz Niwy. W 1873r. objął w Gazecie Polskiej stały felieton, a w 1875r. cykl „Chwila obecna”. Od 1874r. Prowadził dział literacki w Niwie
Pisze powieść „Na marne” (1871), następnie „Humoreski z teki Woroszyłły” (1872), „Stary sługa” (1875), „Hania” (1876), „Selim Mirza” (1877). Trzy ostatnie utwory nazywane są małą trylogią.

W 1876r. wyjeżdża wraz z Heleną Modrzejewską oraz grupą znajomych do USA. W Ameryce dłużej zatrzymuje się w Kalifornii. Z tego okresu pochodzą „Listy z podróży”; drukowane w Gazecie Polskiej zyskały sobie szerokie uznanie czytelników. Pisze też „Szkice węglem” (1877). Pod wpływem podróży do Stanów Zjednoczonych napisał kilka dalszych utworów: „Komedia z pomyłek’ (1878), „Przez stepy” (1879), „W krainie złota” (1880), „Za chlebem” (1880), „Latarnik” (1881), Wspomnienia z Maripozy” (1882), „Sachem” (1883).

Wraca do Europy w 1878r.   

 

 

 

 

 

LICZE NA NAJ :* <3

Answer 2

henryk Sienkiewicz - urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzeskiej na Podlasiu. Pochodził ze zubożałej rodziny ziemiańskiej, a przez matkę był spokrewniony z największymi rodami szlacheckimi. W domu pielęgnowano tradycje patriotyczne i kult dla rycerskiej przeszłości przodków. 

          Przyszły pisarz pobierał nauki w Warszawie, najpierw w gimnazjum realnym, później w Szkole Głównej. Po roku studiów medycznych przeniósł się na wydział filologiczno-historyczny. W tym czasie zadebiutował jako dziennikarz, drukując, pod pseudonimem ,,Litwos", felietony w prasie warszawskiej. Przejęty pozytywistycznymi ideami pracy u podstaw, z zapałem właściwym młodości walczył o szkoły publiczne, podręczniki i tanie książki dla chłopów, o sieć ochronek dla dzieci, o podniesienie poziomu rolnictwa. ,,entuzjazmuje się rozwojem przemysłu, propaguje wiedzę nowoczesną technik, a przy tym jasno widzi zaniedbamie cywilizacyjne kraju". 

          w 1872 roku ogłosił drukiem swąpierwsząpowieść ,,na marne", w której krytycy dostrzegli rodzący się talent literacki. opublikował też ,,Humoreski z teki Worszyłły". Przede wszystkim jednak był dziennikarzem i utrzymywał sięz wykonywania tego zawodu. kupił nawet do spółki z kolegami pismo ,,Niwa", gdzie prowadził dział literacki. W ,,Niwie" ukazały się jego trzy nowele: ,,Stary sługa", ,,Hania", ,,Selim Mirza". 

          Sienkiewicz wrócił do kraju w 1879 roku. Nadal utrzymywał się z pracy dziennikarskiej. Mieszkał w Warszawie. Po długich staraniach ożenił się z Marią szetkiewiczówną. Łączyła ich wielka miłość. Niestety, zaledwie po czterech latach małżeństwa Mairia zmarła. Pisarz zostal z dwójkąmałych dzieci. Był na tyle atrakcyjną ,,partią", że szybko zaczęto go swatać i może trochę pod wpływem tych namów Sienkiewicz ożenił się po raz drugi z marią Romanowiczówną. Ten związek nie przetrwał nawet kilku miesięcy - z podróży poślubnej państwo młodzi wrócili osobno. 

          Przez pięć lat, od 1883 do 1888 roku pisarz pracował nad ,,Trylogią", pracował, dodajmy, w iście morderczym tempie, pisząc z tygodnia na tydzień nowe odcinki powieści. ,,Ogniem i mieczem" było przyjmowane przez czytelników bardzo gorąco. Było powodem ogólnonarodowej dyskusji na temat literatury i historii. Powieść miała także duży wpływ na emocje odbiorców - czytelnicy byli oburzeni śmiercią pana Longinusa podbipięty i czynili autorowi gorzkie wyrzuty z tego powodu (oczywiście listownie). następne części ,,Trylogii" - ,,Potop" i ,,Pan Wołodyjowski" nie wywołały już takich gwałtownych reakcji. 

          Sienkiewicz po śmierci żony wyjechał do Konstantynopola, Aten i południowych Włoch. Potem do Hiszpanii i Afryki. W ten sposób powstała powieść dla młodzieży ,,W pustyni i w puszczy". Gdy Henryk napisał ,,Bez dogmatu" i ,,Rodzina Połanieckich" zaczęto go ostro krytykować i dlatego wrócił do pisania o tematyce historycznej w dziełach takich jak:,,Quo vadis" i ,,Krzyżacy". 

          W 1914 roku wybuchła I wojna światowa. Sienkiewicz wyjechał do Szwajcarii, gdzie organizował pomoc humanitarną dla Polaków. Działał w Generalnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Współpracował z Ignacym paderewskim. Zmarł 15 listopada 1916 roku w Vevey. Jego prochy osiem lat później sprowadzono do Warszawy, a dzień ich złożenia w krypcie katedry św. Jana stał się świętem narodowym.