Question

Napisz artykuł na temat trudnej sytuacji dzieci podczas rewolucji przemysłowej w Anglii. Tak ok. 1 str, z góry dzięki :)

Answer 1

powszechnie uważa się, że lata 1750-1850 stanowią w dziejach świata przejściowy etap z ery rolniczej do przemysłowej. Zaszły w tym okresie tak duże zmiany w życiu gospodarczym i technice, że określa się je mianem rewolucji przemysłowej, gdyż świat zupełnie zmienił swe oblicze. Zmienił się sposób wytwarzania dóbr, stosunki społeczne i sposób życia.

Podstawową przyczyną tych ważnych przeobrażeń był bardzo duży przyrost demograficzny w Europie drugiej połowy XVIII w. Tylko w latach 1800-50 liczba Europejczyków zwiększyła się o ponad 40%. W znacznej mierze było to spowodowane postępem cywilizacji i nauki (szczepienia ochronne, rozwój higieny, rozwój i modernizacja rolnictwa, wzrost zapotrzebowania na żelazo).

Krajem, gdzie rozpoczął się proces rewolucji przemysłowej, była Anglia. To tutaj James Watt skonstruował maszynę parową, która szybko znalazła zastosowanie we wszystkich niemal dziedzinach. Najszybciej jednak postęp techniczny uwidocznił się w przemyśle włókienniczym, w którym Anglicy już od 1785 r. stosowali mechaniczne krosno umożliwiające produkcję tkanin na skalę przemysłową (wynalazł je Edmund Cartwright). To spowodowało spadek cen tkanin bawełnianych (które szybko stały się przebojem odzieżowym) i znaczny wzrost popytu na nie - głównie wśród ludności niezbyt zamożnej.

Blokada kontynentalna zmusiła Anglików do intensywniejszego poszukiwania rynków zbytu poza Europą, co w znacznej mierze przyczyniło się do rozwoju środków komunikacji. Poszukiwano rozwiązań technicznych, które umożliwiłyby zastosowanie siły pary wodnej w żegludze. Po raz pierwszy udało się to Amerykaninowi Robertowi Fultonowi w 1807 r. Jednak w I połowie XIX w. wszystkie statki parowe nadal posiadały jeszcze żagle. W 1833 r. w miejsce kół łopatkowych wprowadzono napęd na śrubę okrętową, dzięki czemu pokonywano Atlantyk już w 15 dni. Kolejnym ważnym postępem w żegludze było wprowadzenie żelaznej konstrukcji przy budowie okrętów. Te rozwiązania umożliwiły znacznie szybszy rozwój morskiej potęgi Wielkiej Brytanii, a świat stawał się powoli coraz łatwiej dostępny.

Kiedy Anglik George Stephenson skonstruował pierwszą na świecie lokomotywę, gospodarka światowa znacznie przyspieszyła tempa. W latach 1821-25 zbudowano w Anglii pierwszą linię kolejową, a w 20 lat później kolej upowszechniła się w całej Europie. Budowa sieci kolejowej pociągnęła za sobą konieczność rozwoju przemysłu ciężkiego - hutnictwa i górnictwa.

W Anglii w latach 1815-50 produkcja węgla zwiększyła się 3-krotnie, a żelaza 8-krotnie. Szybko rozwijała się też gospodarka Stanów Zjednoczonych, Belgii, Holandii, Niemiec, Francji. Najbardziej zacofanymi państwami pozostały Rosja i kraje bałkańskie.

Wzrost wydajności pracy tak w rolnictwie, jak i w przemyśle przyczynił się do rozwoju światowego handlu, w którym prym wiodła Wielka Brytania. Głównym artykułem angielskiego eksportu były tekstylia, które sprzedawano niemal w całej Europie i koloniach brytyjskich (zwłaszcza w Indiach). Powoli, w ślad za Wielką Brytanią, także inne uprzemysłowione kraje europejskie rozpoczęły ekspansję gospodarczą, szukając na innych kontynentach rynków zbytu oraz potrzebnych surowców.

Czynnikiem charakterystycznym gospodarki w tamtych czasach była coraz większa współpraca wielkich banków z rządami poszczególnych państw oraz z przemysłowcami. Ci ostatni często lokowali nadwyżki kapitału w bankach zagranicznych, a z czasem banki zaczęły angażować się w działalność kredytową z powodzeniem finansując olbrzymie inwestycje przemysłowe, np. budowę kolei.

W miarę rozwoju komunikacji i transportu bardzo popularne wśród przemysłowców stały się różnego rodzaju wystawy przemysłowe, na których prezentowali swoje najnowsze osiągnięcia. Pierwszym takim przedsięwzięciem była zorganizowana w 1851 r. w Londynie światowa wystawa przemysłowa.

Rozkwit przemysłu przyczynił się także do rozwoju miast, które stawały się coraz ludniejsze, gdyż coraz więcej ludzi szukało zatrudnienia w przemyśle. Zaczęły powstawać olbrzymie skupiska (zwłaszcza w Niemczech) przemysłu węglowego, żelaznego, chemicznego, które stały się poważnym zagrożeniem ekologicznym, choć w XIX w. jeszcze nie przywiązywano do tego zbyt dużej wagi.

Znamienną cechą ówczesnego początkującego kapitalizmu były powtarzające się cyklicznie kryzysy, które stały się plagą przemysłowców. Zbyt szybko rosła bowiem produkcja, co powodowało zaleganie towarów w magazynach, ponieważ siła nabywcza społeczeństwa była zbyt niska. Często nadmierny rozwój jednej gałęzi przemysłu powodował osłabienie a nawet załamanie innych, co przyczyniało się do ich bankructwa, a w konsekwencji do bezrobocia i biedy. Inną przyczyną kryzysów były także nieurodzaje, które pociągały za sobą wzrost cen żywności, powodując zmniejszenie popytu na artykuły przemysłowe. Chcąc ograniczyć straty przemysłowcy zamykali przedsiębiorstwa, przyczyniając się tym samym do wzrostu bezrobocia.

Wraz z rozwojem przemysłu narodziła się nowa grupa społeczna, zwana burżuazją (a z czasem też kapitalistami). Byli to właściciele zakładów przemysłowych korzystający z pracy najemnej robotników.

rewolucja 1905-1907