napisz analize wiersza ,,Każdy z nas ma schronienie" Każdy z nas ma schronienie w betonie,
oprócz tego po jednym balkonie,
na nim skrzynkę, gdzie sadzi begonie;
odbywamy śmierci i porody,
oglądamy prognozę pogody,
aby żyć, mamy powody;
jednocześnie nam biją godziny,
jednakowo się kłócimy, godzimy,
odpoczynek nasz jest jaki? - godziwy;
z okna widać w porze szarówki
stuwatowe w innych oknach żarówki;
a pod blokiem kredens z ciężarówki
właśnie znosi firma transportowa
i ktoś dźwiga - ależ się zmordował -
sofę, która jest jak zawsze bordowa.
More Questions From This User See All
Wiersz z lat siedmdziesiatych.
Na poczatku łagodny opis techniczny niemal mieszkań w ówczesnych realiach.
Ludzie zostali zrównani poprez narzucenie im betonowych schronień.
To okreslenie odbne jest w brzmieniu do schonu, nie do mieszkania , czy domu.
W tych betonowych schronach skupia sie całe ludzkie życie.
Odmierzane jest ono jedną miarą w jednym schemacie psychologicznym.
Dominuje barwa szarości i ciężar oraz brzydota betonu.
Jedynym wydarzeniem w tekście jest przyjazd ciężarowki z meblem.
Jest nim sofa, która jako jedyna posiada barwę. Bordową, jak krew.
Pozwla to stworzyc klimat bezsensowawności ijalowości zycia, które kupia sie na gromadzeniu rzeczy.