Когда я ем я глух и нем, хитёр и быстр и дьявольски умен.
Kiedy jem, jestem głuchy i niemy, przebiegły i szybki i diabelsko mądry. - takie powiedzonko
Солнце ярко светило и дети весело бегали по пляжу.
Słońce jaskrawo świeciło i dzieci wesoło biegały po plaży.
За кормой корабля плескалось синее широкое море.
Za burtą statku chlupotało niebieskie szerokie morze.
За широким пляжем начиналась буйная растительность джунглей.
Za szeroką plażą zaczynała się bujna roślinnoś dżungli.
Маленькая злобная собачка громко лаяла на почтальона
Mały złośliwy piesek głośno szczekał na listonosza.
Маша улыбалась молодому симпатичному французу
Masza uśmiechaął się do młodego przystojnego Francuza.
Do poprzedniej osoby odpowiadającej: Имя прилага́тельное — самостоятельная часть речи, обозначающая признак предмета и отвечающая на вопросы «како́й», «кака́я»,«какое»,«каки́е», «чей».
Przymiotnik - część mowy określająca cechy i właściwości istot żywych, rzeczy, zjawisk i pojęć abstrakcyjnych.
Когда я ем я глух и нем, хитёр и быстр и дьявольски умен.
Kiedy jem, jestem głuchy i niemy, przebiegły i szybki i diabelsko mądry. - takie powiedzonko
Солнце ярко светило и дети весело бегали по пляжу.
Słońce jaskrawo świeciło i dzieci wesoło biegały po plaży.
За кормой корабля плескалось синее широкое море.
Za burtą statku chlupotało niebieskie szerokie morze.
За широким пляжем начиналась буйная растительность джунглей.
Za szeroką plażą zaczynała się bujna roślinnoś dżungli.
Маленькая злобная собачка громко лаяла на почтальона
Mały złośliwy piesek głośno szczekał na listonosza.
Маша улыбалась молодому симпатичному французу
Masza uśmiechaął się do młodego przystojnego Francuza.
Do poprzedniej osoby odpowiadającej: Имя прилага́тельное — самостоятельная часть речи, обозначающая признак предмета и отвечающая на вопросы «како́й», «кака́я»,«какое»,«каки́е», «чей».
Przymiotnik - część mowy określająca cechy i właściwości istot żywych, rzeczy, zjawisk i pojęć abstrakcyjnych.