1009 – pierwsza wzmianka o Litwie w źródłach pisanych – w „Rocznikach kwedlinburskich” zanotowano, że w tym kraju biskup Brunon „zginął ścięty przez pogan i wzięty został do niebios”. 1253 – szóstego lipca tego roku książę litewski Mendog został koronowany na króla Litwy. Dziś dzień 6 lipca jest obchodzony jako święto państwowe. 1323 – za rządów Giedymina Wilno zostaje pierwszy raz wspomniane jako stolica Litwy. 1387 – wielki książę Jagiełło ochrzcił Litwę; doprowadził do zawarcia unii z Królestwem Polskim i nadał Wilnu prawa miejskie. 1410 – wojska dowodzone przez króla Polski Jagiełłę oraz wielkiego księcia litewskiego Witolda odniosły w bitwie pod Grunwaldem doniosłe zwycięstwo nad zakonem krzyżackim. 1495 – w Wilnie powstały pierwsze cechy złotników i szewców. Miasto zaczyna się rozwijać jako wschodnioeuropejskie centrum handlu, wytwórstwa i kultury. 1522 – Franciszek Skaryna zakłada w Wilnie pierwszą drukarnię; miasto staje się jednym z najważniejszych ośrodków drukarstwa w Europie. 1569 – po Unii Lubelskiej, powołującej do istnienia wspólne państwo polsko-litewskie (Rzeczpospolitą Obojga Narodów), Wilno jako dotychczasowe miasto stołeczne traci na znaczeniu. Centrum potężnego zjednoczonego państwa nieco później staje się Warszawa. 1579 – kolegium założone w Wilnie przez jezuitów otrzymuje miano Akademii (uniwersytetu). Uczelnia jest najważniejszym ośrodkiem kulturalnym w tym regionie Europy. 1795 – po trzecim rozbiorze Rzeczpospolitej Obojga Narodów Litwa przechodzi we władzę Rosji i staje się rosyjską gubernią. Wielu wilnian zostaje zabitych bądź wywiezionych na daleki wschód Rosji. 1831 – po stłumieniu powstania listopadowego Uniwersytet Wileński zostaje zlikwidowany, kościoły katolickie zamienia się na cerkwie, klasztory zamyka bądź urządza w nich koszary. 1869 – wytyczono linię kolejową Sankt Petersburg – Wilno – Warszawa, w Wilnie powstaje zakład meralowy, fabryka tabaku oraz browar. 1896-1902 – Wilno centrum litewskiego odrodzenia narodowego. 16 lutego 1918 roku została proklamowana niepodległość Litwy. 1920 – Polska zajmuje Wileńszczyznę. Stolica Litwy zostaje przeniesiona do Kowna. 1939-1940 – zgodnie z postanowieniami między Niemcami a Związkiem Radzieckim (pakt Ribbentrop-Mołotow), które dzielą między siebie strefy wpływów w Europie, Litwa traci niepodległość. Sowieci przekazują Wilno Litwinom i okupują Litwę. II wojna światowa. W czasie wojny zniszczeniu ulega wileńska Starówka; na szczęście większość najwartościowszych zabytków zachowała się. 11 marca 1990 Rada Najwyższa proklamuje przywrócenie Litwie niepodległości. W marcu 2004 roku Litwa staje się członkiem NATO, zaś w maju 2004 roku wchodzi do Unii Europejskiej, a Wilno staje się stolicą państwa unijnego.
1009 – pierwsza wzmianka o Litwie w źródłach pisanych – w „Rocznikach kwedlinburskich” zanotowano, że w tym kraju biskup Brunon „zginął ścięty przez pogan i wzięty został do niebios”.
1253 – szóstego lipca tego roku książę litewski Mendog został koronowany na króla Litwy. Dziś dzień 6 lipca jest obchodzony jako święto państwowe.
1323 – za rządów Giedymina Wilno zostaje pierwszy raz wspomniane jako stolica Litwy.
1387 – wielki książę Jagiełło ochrzcił Litwę; doprowadził do zawarcia unii z Królestwem Polskim i nadał Wilnu prawa miejskie.
1410 – wojska dowodzone przez króla Polski Jagiełłę oraz wielkiego księcia litewskiego Witolda odniosły w bitwie pod Grunwaldem doniosłe zwycięstwo nad zakonem krzyżackim.
1495 – w Wilnie powstały pierwsze cechy złotników i szewców. Miasto zaczyna się rozwijać jako wschodnioeuropejskie centrum handlu, wytwórstwa i kultury.
1522 – Franciszek Skaryna zakłada w Wilnie pierwszą drukarnię; miasto staje się jednym z najważniejszych ośrodków drukarstwa w Europie.
1569 – po Unii Lubelskiej, powołującej do istnienia wspólne państwo polsko-litewskie (Rzeczpospolitą Obojga Narodów), Wilno jako dotychczasowe miasto stołeczne traci na znaczeniu. Centrum potężnego zjednoczonego państwa nieco później staje się Warszawa.
1579 – kolegium założone w Wilnie przez jezuitów otrzymuje miano Akademii (uniwersytetu). Uczelnia jest najważniejszym ośrodkiem kulturalnym w tym regionie Europy.
1795 – po trzecim rozbiorze Rzeczpospolitej Obojga Narodów Litwa przechodzi we władzę Rosji i staje się rosyjską gubernią. Wielu wilnian zostaje zabitych bądź wywiezionych na daleki wschód Rosji.
1831 – po stłumieniu powstania listopadowego Uniwersytet Wileński zostaje zlikwidowany, kościoły katolickie zamienia się na cerkwie, klasztory zamyka bądź urządza w nich koszary.
1869 – wytyczono linię kolejową Sankt Petersburg – Wilno – Warszawa, w Wilnie powstaje zakład meralowy, fabryka tabaku oraz browar.
1896-1902 – Wilno centrum litewskiego odrodzenia narodowego.
16 lutego 1918 roku została proklamowana niepodległość Litwy.
1920 – Polska zajmuje Wileńszczyznę. Stolica Litwy zostaje przeniesiona do Kowna.
1939-1940 – zgodnie z postanowieniami między Niemcami a Związkiem Radzieckim (pakt Ribbentrop-Mołotow), które dzielą między siebie strefy wpływów w Europie, Litwa traci niepodległość. Sowieci przekazują Wilno Litwinom i okupują Litwę.
II wojna światowa. W czasie wojny zniszczeniu ulega wileńska Starówka; na szczęście większość najwartościowszych zabytków zachowała się.
11 marca 1990 Rada Najwyższa proklamuje przywrócenie Litwie niepodległości.
W marcu 2004 roku Litwa staje się członkiem NATO, zaś w maju 2004 roku wchodzi do Unii Europejskiej, a Wilno staje się stolicą państwa unijnego.