Przyimek jest nieodmienną, która wyraża stosunki (przestrzenne, czasowe, przyczynowe i inne) między rzeczami czy pojęciami oznaczonymi przez inne wyrazy. Przyimek nie występuje nigdy samodzielnie, ale razem z rzeczownikiem (lub zaimkiem rzeczownym rzadziej z innymi częściami mowy) tworzą razem wyrażenie przyimkowe, np. do szkoły. Nazwa przyimek oznacza właśnie to, co stoi przy rzeczowniku, dosłownie: „przy imieniu”, ponieważ w dawnej terminologii gramatycznej „imię” to rzeczownik ( a także inna część mowy odmienna przez przypadki). Przyimek nie może pełnić funkcji samodzielnej części zdania, ale razem z rzeczownikiem czy zaimkiem jako wyrażenie przyimkowe może być okolicznikiem, a także dopełnieniem lub przydawką. Przyimek wymaga od rzeczownika odpowiedniego przypadku gramatycznego. Czasami jednak jeden przyimek łączy się z dwoma lub trzema przypadkami rzeczownika.
Spójnik jest nieodmienną częścią mowy, która spaja, czyli łączy wyrazy oraz zdania. Spójniki można podzielić na współrzędne oraz podrzędne w zależności od tego, czy łączone przez nie wyrażenia są współrzędne, czy też jedno jest podrzędne do drugiego. Do spójników współrzędnych należą m.in.: i, a, ale, lecz, czyli, więc, lub, albo; a do podrzędnych m.in.: że, bo, ponieważ, aby, jeżeli, gdyby, chociaż.
Przyimek jest nieodmienną, która wyraża stosunki (przestrzenne, czasowe, przyczynowe i inne) między rzeczami czy pojęciami oznaczonymi przez inne wyrazy. Przyimek nie występuje nigdy samodzielnie, ale razem z rzeczownikiem (lub zaimkiem rzeczownym rzadziej z innymi częściami mowy) tworzą razem wyrażenie przyimkowe, np. do szkoły. Nazwa przyimek oznacza właśnie to, co stoi przy rzeczowniku, dosłownie: „przy imieniu”, ponieważ w dawnej terminologii gramatycznej „imię” to rzeczownik ( a także inna część mowy odmienna przez przypadki). Przyimek nie może pełnić funkcji samodzielnej części zdania, ale razem z rzeczownikiem czy zaimkiem jako wyrażenie przyimkowe może być okolicznikiem, a także dopełnieniem lub przydawką. Przyimek wymaga od rzeczownika odpowiedniego przypadku gramatycznego. Czasami jednak jeden przyimek łączy się z dwoma lub trzema przypadkami rzeczownika.
Spójnik jest nieodmienną częścią mowy, która spaja, czyli łączy wyrazy oraz zdania. Spójniki można podzielić na współrzędne oraz podrzędne w zależności od tego, czy łączone przez nie wyrażenia są współrzędne, czy też jedno jest podrzędne do drugiego. Do spójników współrzędnych należą m.in.: i, a, ale, lecz, czyli, więc, lub, albo; a do podrzędnych m.in.: że, bo, ponieważ, aby, jeżeli, gdyby, chociaż.