Napisz 12-15 zdań .Czego nauczyłaś się z wiersza T.Różewicza pt.Koncert Życzeń.Czyli,że nauczyłam się ,że starych ludzi należy traktować z szcunkiem,że należy im pomagać i ,że ten wiersz to odniesienie do 10 przykazań bożych itp.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Może tak:
Wiersz T. Różewicza pt. Koncert Życzeń nauczył mnie wielu ważnych żeczy. Starsi ludzie nie mają tyle siły co ludzie w młodym wieku dlatego należy im pomagać. Trzeba również traktować ich z szacunkiem. Starsi ludzie z reguły nie są dla nas wredni więc nie powinniśmy im uprzykszać życia, gdyż większość życia jest za nimi i chcą szczęśliwie spędzić większość. Wiersz odwołuje się również do 10 przykazań bożych.
Autor przedstawia w swym wierszu obraz bardzo smutny, zanik więzi rodzinnych, relacji między bliskimi.
Przedstawia także emocje i doznania starszej pani, która chce tylko miłości i ciepła, czegoś co powinno być w domu rodzinnym, chce czuć się poważana i potrzebna, skoro tyle poświęciła wychowując potomstwo.
Poeta porusza bardzo ważny problem samotności wśród ludzi, uczy jak traktować starsze osoby, bo przecież starość nie musi być smutna i bolesna, jest przecież kolejnym etapem życia, który czeka każdego z nas. Nie można ranić starszych ludzi obojętnością i zapomnieniem, nie traktować przedmiotowo.
W wierszu nie ma znaków interpunkcyjnych ( typowe dla utworów Różewicza ), co pozwala czytającemu na osobistą interpretację i skłania do przemyśleń nad czytanym tekstem.
Wiersz jest napisany prostym językiem, mało jest środków stylistycznych – głównie metafory.
Utwór budują niejednakowe wersy.
Poeta pokazuje, że człowiek stary jest często skazany na samotność. Nawet wśród najbliższych. Starość, która czeka niemal każdego, może być najtrudniejszym i najbardziej nieszczęśliwym okresem w życiu człowieka.
Z tego wiersza nauczyłem się, by ludzi starszych zawsze traktować z miłością i szacunkiem. Nie powinni być przez nas odsuwani, czy lekceważeni. Oni, tak samo jak my, potrzebują troski i zauważenia. Powinienem także ludziom starszym spieszyć z pomocą, bo wtedy nie będą się czuli, jak 5 koło u wozu (czyli niepotrzebni). Starsi są naszymi babciami, dziadkami. Oni potrzebują naszej uwagi i ciepła rodzinnego. Powinniśmy poświęcać im czas i często z nimi rozmawiać. We wzajemnych relacjach potrzebna jest "empatia", czyli wczucie się w innych, dostrzeżenie ich przeżyć i liczenie się z nimi. Starsi nigdy nie powinni być przez dzieci, czy wnuki odsuwani. Powinni móc uczestniczyć w życiu rodziny na równych prawach z innymi i doświadczać tego, że naprawdę ich potrzebujemy i kochamy. Muszę się nauczyć okazywać miłość moim babciom i dziadkom.