Od 1826 r. Chopin podróżował po Europie. Był w Berlinie i Wiedniu, gdzie po raz pierwszy wydał swoje utwory poza krajem. Jego pierwszą miłością była śpiewaczka Konstancja Gładowska. W 1830 r. postanowił wyjechać z kraju, pożegnał ukochaną i 5 listopada wyruszył w podróż do Drezna. Do Polski już nigdy nie wrócił, chciał walczyć w Powstaniu Listopadowym, od czego odwiedli go ostatecznie przyjaciele. W 1836 r. oświadczył się młodziutkiej Marii Wodzińskiej. Ślub jednak trzeba było odłożyć, m.in. z powodu słabego zdrowia Chopina; rodzice Marii Wodzińskiej nie zgodzili się w końcu na to małżeństwo. Dwa lata później Chopin związał się z francuską powieściopisarką Aurorą Dudevant, piszącą pod pseudonimem George Sand (rozstali się w 1847 r.). Stworzył wtedy największe utwory. Jednak zaczął poważnie chorować na gruźlicę.
Chopin cały czas związany był z polską emigracją. Udzielał arystokracji lekcji muzyki, jednak niszczony przez chorobę miał coraz większe problemy finansowe. Status emigranta wybrał świadomie, nie podporządkował się nakazowi cara i nie wystąpił o przedłużenie paszportu w ambasadzie rosyjskiej. Ostatni koncert dał w Londynie 16 listopada 1848 r. Zmarł 17 października 1849 r. w Paryżu. Pochowany został na cmentarzu Père-Lachaise. Jego serce, zgodnie z życzeniem artysty, zostało przewiezione do Polski i złożone w kościele św. Krzyża w Warszawie.
Odpowiedź:
Od 1826 r. Chopin podróżował po Europie. Był w Berlinie i Wiedniu, gdzie po raz pierwszy wydał swoje utwory poza krajem. Jego pierwszą miłością była śpiewaczka Konstancja Gładowska. W 1830 r. postanowił wyjechać z kraju, pożegnał ukochaną i 5 listopada wyruszył w podróż do Drezna. Do Polski już nigdy nie wrócił, chciał walczyć w Powstaniu Listopadowym, od czego odwiedli go ostatecznie przyjaciele. W 1836 r. oświadczył się młodziutkiej Marii Wodzińskiej. Ślub jednak trzeba było odłożyć, m.in. z powodu słabego zdrowia Chopina; rodzice Marii Wodzińskiej nie zgodzili się w końcu na to małżeństwo. Dwa lata później Chopin związał się z francuską powieściopisarką Aurorą Dudevant, piszącą pod pseudonimem George Sand (rozstali się w 1847 r.). Stworzył wtedy największe utwory. Jednak zaczął poważnie chorować na gruźlicę.
Chopin cały czas związany był z polską emigracją. Udzielał arystokracji lekcji muzyki, jednak niszczony przez chorobę miał coraz większe problemy finansowe. Status emigranta wybrał świadomie, nie podporządkował się nakazowi cara i nie wystąpił o przedłużenie paszportu w ambasadzie rosyjskiej. Ostatni koncert dał w Londynie 16 listopada 1848 r. Zmarł 17 października 1849 r. w Paryżu. Pochowany został na cmentarzu Père-Lachaise. Jego serce, zgodnie z życzeniem artysty, zostało przewiezione do Polski i złożone w kościele św. Krzyża w Warszawie.
Wyjaśnienie: