1. Polski prawnik, dyplomata, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz.
2. Po II wojnie światowej aktywnie wspierał system stalinowski w Polsce.
3. Jerzy Giedroyc nominował go do otrzymania Nagrody Nobla.
4. W 1960 r. Miłosz przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał literaturę słowiańską na Uniwersytecie kalifornijskim w Berkeley, oraz na Harvardzie.
5.
Miłosz po zerwaniu swoich związków z komunistycznymi władzami wyrażał w swej twórczości niechęć i krytykę w stosunku do PRL, często piętnował polski nacjonalizm, krytykował tradycyjny polski katolicyzm – określany przez siebie ciemnogorodem.
6.
W 1978 roku Miłosz otrzymałMiędzynarodowną Nagrodę Literacką Neustadt zwaną "Małym Noblem".
.
7.
W następnych latach Instytut Literacki wydał większość dzieł Miłosza
8.
Uczestniczył w podziemnym życiu literackim, pod pseudonimem Jan Syruć opublikował w 1940 r. tom Wiersze.
9.
Po upadku 2 października 1944 r. powstania warszawskiego wyjechał do Krakowa, w którym pozostał do końca 1945 roku.
10.
Opuścił Wilno i przeniósł się do okupowanej przez Niemców Warszawy, gdzie pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej.
1. Polski prawnik, dyplomata, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz.
2. Po II wojnie światowej aktywnie wspierał system stalinowski w Polsce.
3. Jerzy Giedroyc nominował go do otrzymania Nagrody Nobla.
4. W 1960 r. Miłosz przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał literaturę słowiańską na Uniwersytecie kalifornijskim w Berkeley, oraz na Harvardzie.
5.
Miłosz po zerwaniu swoich związków z komunistycznymi władzami wyrażał w swej twórczości niechęć i krytykę w stosunku do PRL, często piętnował polski nacjonalizm, krytykował tradycyjny polski katolicyzm – określany przez siebie ciemnogorodem.
6.
W 1978 roku Miłosz otrzymałMiędzynarodowną Nagrodę Literacką Neustadt zwaną "Małym Noblem".
.
7.
W następnych latach Instytut Literacki wydał większość dzieł Miłosza
8.
Uczestniczył w podziemnym życiu literackim, pod pseudonimem Jan Syruć opublikował w 1940 r. tom Wiersze.
9.
Po upadku 2 października 1944 r. powstania warszawskiego wyjechał do Krakowa, w którym pozostał do końca 1945 roku.
10.
Opuścił Wilno i przeniósł się do okupowanej przez Niemców Warszawy, gdzie pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej.
.