Question

Najważniejsze informacje o Julianie Tuwimie. Tylko proszę nie kopiować wszystkiego z wikipedii tylko wybrać to co jest naprawdę ważne.

Answer 1

ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem.  polski poeta żydowskiego pochodzenia, pisarz, autor wodewili, skeczy, librett operetkowych i tekstów piosenek, jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”. Ważne dzieła: Czyhanie na Boga,

Kwiaty polskie. Autor tekstów kabaretowych, rewiowych i librecista oraz autor tekstów politycznych. Współautor i redaktor pism literackich i satyrycznych („Skamander”, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski). Tłumacz literatury rosyjskiej, m.in. Aleksandra Puszkina (Jeździec miedziany, Połtawa), W. Majakowskiego (Obłok. w spodniach). Autor popularnych wierszy dla dzieci, m.in.Lokomotywa, Ptasie radio, Pan Hilary, Słoń Trąbalski, Bambo. Bibliofil i kolekcjoner kuriozów (Czary i czarty polskie, Pegaz dęba, Cicer cum caule).

Answer 2

Julian Tuwim - poeta i tłumacz, urodzony 13 września 1894 w Łodzi, zmarł 27 grudnia 1953 w Zakopanem. Ukończył łódzkie gimnazjum (1914), studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (1916-18). Współpracował z pismem "Pola esperantisimo" (1911-1914), gdzie umieszczał przekłady na esperanto wierszy polskich. Jako poeta debiutował wierszem "Prośba" w "Kurierze Warszawskim" (1913). Od 1915 tłumaczył z języka rosyjskiego, a także współpracował z łódzkimi kabaretami Bi-Ba-Bo i Nowości oraz z teatrzykiem Urania. W 1916-1919 współpracował z warszawskim pismem studenckim "Pro arte et studio". W 1918 był współzałożycielem kabaretu literackiego Pikador, a następnie współtwórcą (1919) i czołowym przedstawicielem grupy poetyckiej Skamander, stałym współpracownikiem miesięcznika "Skamander" (1920-1928, 1935-1939) i tygodnika "Wiadomości Literackie" (od 1924).W czasie II wojny światowej przebywał na emigracji - w Rumunii, Francji, Portugalii i Brazylii, skąd w 1942 przybył do Nowego Jorku. W latach 1939-41 współpracował z emigracyjnym tygodnikiem "Wiadomości Polskie", jednak zerwał z nim współpracę na skutek różnicy poglądów na temat stosunku do ZSRR. W latach 1942-46 współpracował z wydawanym w Londynie miesięcznikiem "Nowa Polska" i z lewicową prasą amerykańskiej Polonii. Od 1942 związany z lewicą zgrupowaną w sekcji polskiej Międzynarodowego Związku Robotniczego. Należał do Koła Pisarzy z Polski (w 1943 członek zarządu).W czerwcu 1946 wrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie. Prowadził prace literackie, przekładowe i edytorskie. Odrębną dziedziną działalności Tuwima jest twórczość satyryczna - bogata, złożona i wielostronna, uprawiana od momentu debiutu. Nie stanowi ona zjawiska jednorodnego zarówno ze względu na formułę gatunkową, jak i ze względu na różny charakter utworów i celów, dla których zostały napisane. Satyra obyczajowa opierała się na negacji starych modeli obyczajowych, będących wyrazem zacofania, promowała wzorzec osobowy, który prezentowała liberalna inteligencja warszawska. Jako autor satyr politycznych przeszedł Tuwim ewolucję od negacji pewnych elementów rzeczywistości politycznej, do całkowitej negacji sanacyjnych elit rządzących, kiedy w latach trzydziestych zaczęły one przyjmować coraz bardziej prawicowe pozycje, zbliżając się do ugrupowań o programie antysemickim i faszystowskim. Najwyższym osiągnięciem Tuwima-satyryka był napisany w 1936 roku "Bal w Operze", wykorzystujący dotychczasowe doświadczenia poety na polu satyry, wprowadzający elementy groteski i ekspresjonizmu.

Twórczość:

"Czyhanie na Boga", Warszawa 1918 "Sokrates tańczący", Warszawa 1920 "Pracowita Pszczółka. Kalendarz encyklopedyczno-informacyjny na r. 1921"(współautorem był Antoni Słonimski), Warszawa 1921 "Siódma jesień", Warszawa 1922 "Wierszy tom czwarty", Warszawa 1923 "Czarna Msza. Z cyklu satanistycznego", Warszawa 1925 "Tysiąc dziwów prawdziwych", Warszawa 1925 "Słowa we krwi", Warszawa 1926 "Tajemnice amuletów i talizmanów", Warszawa 1926 "Polityczna szopka Cyrulika Warszawskiego" (współautorzy: Marian Hemar, Jan Lechoń, Antoni Słonimski), Warszawa 1927 "Rzecz czarnoleska", Warszawa 1929 "Szopka polityczna" (współautorzy: Hemar, Lechoń, Słonimski), Warszawa 1930 "Szopka polityczna" (współautorzy: Hemar, Lechoń i in.), Warszawa 1931 "Biblia cygańska i inne wiersze", Warszawa 1933 "Jarmark rymów", Warszawa 1934 "Bal w operze", (powst. 1936, drukowany we fragmentach w różnych pismach; druk całości: "Szpilki", 1946; wyd. osobne: Warszawa 1982) "Treść gorejąca", Warszawa 1936 "Lokomotywa. Rzepka (według starej bajeczki). Ptasie radio", Warszawa 1938 "O panu Tralalińskim i inne wierszyki", Warszawa 1938 "Słoń Trąbalski", Warszawa 1938 "Zosia Samosia i inne wierszyki", Warszawa 1938 "Kwiaty polskie", Warszawa 1949 "Cicer cum caule, czyli Groch z kapustą", Warszawa 1958 "Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie", Warszawa 1958 "W oparach absurdu" (współautor: Słonimski), Warszawa 1958