Naisz zdania z wyrazami : nie jeden , nie swój ,nieco , niecoś,niekiedy , niejak,niedomagać ,niedowidzieć
Kubon234
Nie jeden raz pomagałem swojej mamie w kuchni, Niekiedy spotykałem sie z kolegami na boisku Mój tato nieco szybciej biega odemnie, Czasami na lekcji niedowidze co pisze na tablicy reszte nie wiem:P mam nadzieje ze pomoglem
1) przed czasownikami, np. nie chodził, nie pisali, nie znaleziono, nie wykryto, nie chcę, nie lubimy, matka nie ma czasu, dziś nie ma mrozu; do łącznej pisowni nie ma podstawy nawet wtedy, gdy dany wyraz użyty bez przeczenia ma inne znaczenie; a więc pisze się: nie dojadać, nie dosłyszeć, nie dosypiać, nie dopisywać, nie dostawać(brakować; nie otrzymywać); wyjątek stanowią czasowniki: niepokoić, niewolić, niedomagać, niedowidzieć, nienawidzić, pisane łącznie (czasowniki niepokoić, niewolić nie są zaprzeczeniem wyrazów pokoić, wolić, bo takich w ogóle nie ma: zostały one utworzone od rzeczowników niepokój, niewola; trzy pozostałe czasowniki są scalone znaczeniowo w takim stopniu, że ich znaczenie nie jest już równe mechanicznemu zaprzeczeniu wyrazów: domagać, dowidzieć, nawidzieć); inaczej jest z wyrażeniem nie omieszkać, które mimo braku dziś czasownika omieszkać nie jest we wspomniany sposób scalone (znaczy mniej więcej tyle co "nie zaniedbać");
2) przed wyrazami o znaczeniu czasownikowym: 'brak', 'można', '(po)trzeba', 'wiadomo', 'warto', 'wolno', a więc np.: nie brak, nie można, nie (po)trzeba, nie wiadomo, nie warto, nie wolno, a także przed użytymi w roli orzeczenia wyrazami:wstyd, żal, strach, szkoda, sposób, a więc: nie wstyd ci, nie żal mi, nie strach o tym myśleć, nie szkoda ci czasu?, nie sposób go o tym przekonać; wyjątkowo łącznie pisze się zbliżony do tych wyrażeń wyraz niepodobna (jest trudno, nie można), np.:niepodobna tamtędy przejść, niepodobna tam wytrzymać;
3) przed imiesłowami przysłówkowymi, np. nie czekając odpowiedzi, nie zastawszy nikogo;
4) przed liczebnikami i zaimkami, np. nie dwa, nie trzy, nie ja, nie ty, nie mój, nie nasz, nie swój (cudzy), np. nie swoje sprawy; wyjątkowo łącznie niejeden (wielu), niewiele, niewielu, nieco, niecoś, niejaki, niektórzy, nieswój (niezdrów; zmieszany, np. czul się nieswój);
5) przed przysłówkami nie dającymi się wyprowadzić z przymiotników, np.: nie dosyć, nie bardzo, nie całkiem, nie tylko, nie dziś (wyjątki: niezbyt, nieraz);
6) przed partykułami, np. nie lada okazja, nie byle kto.
Niekiedy spotykałem sie z kolegami na boisku
Mój tato nieco szybciej biega odemnie,
Czasami na lekcji niedowidze co pisze na tablicy
reszte nie wiem:P mam nadzieje ze pomoglem
1) przed czasownikami, np. nie chodził, nie pisali, nie znaleziono, nie wykryto, nie chcę, nie lubimy, matka nie ma czasu, dziś nie ma mrozu; do łącznej pisowni nie ma podstawy nawet wtedy, gdy dany wyraz użyty bez przeczenia ma inne znaczenie; a więc pisze się: nie dojadać, nie dosłyszeć, nie dosypiać, nie dopisywać, nie dostawać(brakować; nie otrzymywać); wyjątek stanowią czasowniki: niepokoić, niewolić, niedomagać, niedowidzieć, nienawidzić, pisane łącznie (czasowniki niepokoić, niewolić nie są zaprzeczeniem wyrazów pokoić, wolić, bo takich w ogóle nie ma: zostały one utworzone od rzeczowników niepokój, niewola; trzy pozostałe czasowniki są scalone znaczeniowo w takim stopniu, że ich znaczenie nie jest już równe mechanicznemu zaprzeczeniu wyrazów: domagać, dowidzieć, nawidzieć); inaczej jest z wyrażeniem nie omieszkać, które mimo braku dziś czasownika omieszkać nie jest we wspomniany sposób scalone (znaczy mniej więcej tyle co "nie zaniedbać");
2) przed wyrazami o znaczeniu czasownikowym: 'brak', 'można', '(po)trzeba', 'wiadomo', 'warto', 'wolno', a więc np.: nie brak, nie można, nie (po)trzeba, nie wiadomo, nie warto, nie wolno, a także przed użytymi w roli orzeczenia wyrazami:wstyd, żal, strach, szkoda, sposób, a więc: nie wstyd ci, nie żal mi, nie strach o tym myśleć, nie szkoda ci czasu?, nie sposób go o tym przekonać; wyjątkowo łącznie pisze się zbliżony do tych wyrażeń wyraz niepodobna (jest trudno, nie można), np.:niepodobna tamtędy przejść, niepodobna tam wytrzymać;
3) przed imiesłowami przysłówkowymi, np. nie czekając odpowiedzi, nie zastawszy nikogo;
4) przed liczebnikami i zaimkami, np. nie dwa, nie trzy, nie ja, nie ty, nie mój, nie nasz, nie swój (cudzy), np. nie swoje sprawy; wyjątkowo łącznie niejeden (wielu), niewiele, niewielu, nieco, niecoś, niejaki, niektórzy, nieswój (niezdrów; zmieszany, np. czul się nieswój);
5) przed przysłówkami nie dającymi się wyprowadzić z przymiotników, np.: nie dosyć, nie bardzo, nie całkiem, nie tylko, nie dziś (wyjątki: niezbyt, nieraz);
6) przed partykułami, np. nie lada okazja, nie byle kto.