Pareneza to uczenie za pomocą przykładu zatem parenetyczny charakter literatury średniowiecznej to pouczanie na przykładach. Naprzykład doskonały rycerz ideał rycerza średniowiecznego, asceta osoba wyrzekająca się wszelkich dóbr cielesnych poto by uczcić Boga asceci byli ludźmi całkowicie oddanymi Bogu i religii. Ideał władcy tu Karol Wilki z "Pieśni o Rolandzie", Marek z "Tristana i Izoldy", z polskich władców to np. Bolesław Śmiały, Bolesław Krzywousty czy Bolesław CHrobry przywołani w kronikach Galla Anonima. Idealny władca powinien odznaczać się sprawiedliwością, powinien kochać swych wasali, odznaczać się cechami nadprzyrodzonymi a także niesamowitym urodzeniem. A więc parenetyczny charakter literatury średniowiecza to kształtowanie idealów, które miały zarówno uczyć óczesnych jak i ich wychowywać
Pareneza to uczenie za pomocą przykładu zatem parenetyczny charakter literatury średniowiecznej to pouczanie na przykładach. Naprzykład doskonały rycerz ideał rycerza średniowiecznego, asceta osoba wyrzekająca się wszelkich dóbr cielesnych poto by uczcić Boga asceci byli ludźmi całkowicie oddanymi Bogu i religii. Ideał władcy tu Karol Wilki z "Pieśni o Rolandzie", Marek z "Tristana i Izoldy", z polskich władców to np. Bolesław Śmiały, Bolesław Krzywousty czy Bolesław CHrobry przywołani w kronikach Galla Anonima. Idealny władca powinien odznaczać się sprawiedliwością, powinien kochać swych wasali, odznaczać się cechami nadprzyrodzonymi a także niesamowitym urodzeniem. A więc parenetyczny charakter literatury średniowiecza to kształtowanie idealów, które miały zarówno uczyć óczesnych jak i ich wychowywać