Wielu z nas zastanawia się nad tym czym jest przyjaźń. Każdy uważa ją za coś innego. Jedni twierdzą, iż jest czymś ważnym, inni natomiast są zupełnie innego zdania. Na podstawie książki pt. "Robinson Crusoe"możemy trzymać się tego, ze przyjaźń jest czymś szczególnym, czymś co pomaga nam żyć. Można by rzec, że jest cudem. Bo co byśmy uczynili gdybyśmy podobnie jak początkowo Robinson na wyspie byli tak samotni, że nie mielibyśmy się do kogo odezwać. Ktoś kiedyś stwierdził, iż przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas kiedy nasze skrzydła zapominają jak latać. Uważam, iż jest to stwierdzenie zgodne z prawdą. Rozważania na temat przyjaźni trwają od pokoleń. Już sam Cyceron powiedział, że prawdziwa przyjaźń to doskonała harmonia tego co ludzkie z tym co boskie, a gdyby zabrać ją ze świata to jakby zgasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie. Sofokles natomiast w swej tragedii Antygonie uznał, iż trudno o większą klęskę niżeli zły przyjaciel. Później Urszula Zybura uznała, że czasem w imię przyjaźni trzeba się jej wyrzec, natomiast Antoine de Saint-Exupéry w "Małym księciu" zawarł najistotniejsze prawdy związane z przyjaźnią: Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół. Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Porównał zaprzyjaźnianie się do oswajania słowami:„Oswoić” znaczy „stworzyć więzy" czy też Poznaje się tylko to, co się oswoi. Myślę, iż przedstawione prze ze mnie argumenty świadczą o tym, że przyjaźń jest bardzo ważna w naszym życiu. Robinson Crusoe też tak uważał dzięki Piętaszkowi.
Wielu z nas zastanawia się nad tym czym jest przyjaźń. Każdy uważa ją za coś innego. Jedni twierdzą, iż jest czymś ważnym, inni natomiast są zupełnie innego zdania. Na podstawie książki pt. "Robinson Crusoe"możemy trzymać się tego, ze przyjaźń jest czymś szczególnym, czymś co pomaga nam żyć. Można by rzec, że jest cudem. Bo co byśmy uczynili gdybyśmy podobnie jak początkowo Robinson na wyspie byli tak samotni, że nie mielibyśmy się do kogo odezwać. Ktoś kiedyś stwierdził, iż przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas kiedy nasze skrzydła zapominają jak latać. Uważam, iż jest to stwierdzenie zgodne z prawdą. Rozważania na temat przyjaźni trwają od pokoleń. Już sam Cyceron powiedział, że prawdziwa przyjaźń to doskonała harmonia tego co ludzkie z tym co boskie, a gdyby zabrać ją ze świata to jakby zgasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie. Sofokles natomiast w swej tragedii Antygonie uznał, iż trudno o większą klęskę niżeli zły przyjaciel. Później Urszula Zybura uznała, że czasem w imię przyjaźni trzeba się jej wyrzec, natomiast Antoine de Saint-Exupéry w "Małym księciu" zawarł najistotniejsze prawdy związane z przyjaźnią: Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół. Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Porównał zaprzyjaźnianie się do oswajania słowami:„Oswoić” znaczy „stworzyć więzy" czy też Poznaje się tylko to, co się oswoi. Myślę, iż przedstawione prze ze mnie argumenty świadczą o tym, że przyjaźń jest bardzo ważna w naszym życiu. Robinson Crusoe też tak uważał dzięki Piętaszkowi.
(Wstaw sobie Akapity )