Na podstawie znajomości całego dramatu Jana Kochanowskiego, okolicz- ności wystawienia utworu, zamieszczonego komentarza, a także informa- cji ze źródeł historycznych uzasadnij, że słowa Kasandry dotyczą zarówno Troi, jak i Rzeczypospolitej oraz nadają tragedii charakter uniwersalny.
W dramacie Jan Kochanowski przedstawił pokrótce obraz polskiego społeczeństwa XVI wieku oraz swe opinie o narodzie. Nie uczynił tego bezpośrednio, lecz w sposób metaforyczny.
Opisana w epejsodionie III narada najwybitniejszych mężów Troi jest tak naprawdę refleksją na temat przebiegu polskich sejmików szlacheckich, w czasie których każdy chciał przeforsować własne racje, działał w sposób zachowawczy, uległy w stosunku do agresorów, nie kierując się dobrem kraju, acz prywatną korzyścią i zyskiem. Według autora tragedii Rzeczpospolitą zamieszkiwali obywatele pokroju egoistycznego i przebiegłego Parysa, niedający dojść do głosu prawdziwym patriotom (Antenor). Kochanowski napiętnował takie wady Polaków, jak brak odpowiedzialności za losy ojczyzny, brak poszanowania zasad prawa, brak wewnętrznego ładu, powszechne przekupstwo, samowolę w podejmowaniu decyzji i społeczną niesprawiedliwość. Krytyce poddał również nieumiejętność odpowiedniego przygotowania do wojny czy „złotą młodzież”, dbającą o rozrywki i uciechy cielesne, a nie o kraj.
W dramacie Jan Kochanowski przedstawił pokrótce obraz polskiego społeczeństwa XVI wieku oraz swe opinie o narodzie. Nie uczynił tego bezpośrednio, lecz w sposób metaforyczny.
Opisana w epejsodionie III narada najwybitniejszych mężów Troi jest tak naprawdę refleksją na temat przebiegu polskich sejmików szlacheckich, w czasie których każdy chciał przeforsować własne racje, działał w sposób zachowawczy, uległy w stosunku do agresorów, nie kierując się dobrem kraju, acz prywatną korzyścią i zyskiem. Według autora tragedii Rzeczpospolitą zamieszkiwali obywatele pokroju egoistycznego i przebiegłego Parysa, niedający dojść do głosu prawdziwym patriotom (Antenor). Kochanowski napiętnował takie wady Polaków, jak brak odpowiedzialności za losy ojczyzny, brak poszanowania zasad prawa, brak wewnętrznego ładu, powszechne przekupstwo, samowolę w podejmowaniu decyzji i społeczną niesprawiedliwość. Krytyce poddał również nieumiejętność odpowiedniego przygotowania do wojny czy „złotą młodzież”, dbającą o rozrywki i uciechy cielesne, a nie o kraj.