Na podstawie wybranych minimum 3 utworów (wiersz, piosenka, film, proza) współczesnych, zcharakteryzuj język miłości, daję naj.
koccciaczek1 Miłość to najważniejsze uczucie w życiu człowieka, nadaje sens ludzkiemu istnieniu. Sprawia, że świat staje się piękniejszy, pełen wartości i blasku. Miłość może mieć różne oblicza, ale też można o niej mówić w niepowtarzalnej formie. Język miłości odnajdujemy w poezji, filmie czy piosenkach. Często zaskakuje, zachwyca, a czasami temat miłości jest tak ważny, że nie potrzebuje wyszukanej formy przekazu. Miłość to ulubiony temat reżyserów filmowych , z chęcią próbują oddać złożoność uczucia łączącego parę zakochanych. Język miłości w filmie przyjmuje różnorodne postaci. W znanej ekranizacji powieści Emily Brontë ,, Wichrowewzgórza '' reżyser opowiada o trudnej miłości, chciwości i niewłaściwych wyborach. Film Petera Kosminsky’ego z 1992 roku doskonale prezentuje siłę miłości bohaterów, głównie dzięki rewelacyjnej grze aktorów Ralpha Fiennesa i Juliette Binoche w rolach brutalnego Heathcliffa oraz zagubionej Cathy. Bohaterowie nie muszą rozmawiać, wystarczy spojrzeć na pełne uczucia spojrzenia, język miłości w filmie często nie potrzebuje słów, opiera się na znaczących, ale prawie niewidocznych drobnych gestach. Reżyser podkreśla charakter zaborczej miłości, pełnej okrucieństwa i cierpienia dzięki skupieniu się głównie na kreacji bohaterów. Scenografia filmu i kostiumy nie są atrakcyjne, przeciwnie zaskakują swoją surowością, podkreślają, że miłość łączącą parę kochanków jest trudna. Muzyka, która zazwyczaj staje się oprawą pięknego uczucia, w filmie Kosminsky’ego jest przejmująca, refleksyjna, i taki smutny obraz miłości maluje w ekranizacji. Widz zazdrości takiego głębokiego uczucia bohaterom, a jednocześnie boi się jego konsekwencji. W poezji współczesnej poruszony jest temat miłości dalekiej od wzajemnej fascynacji, jest to miłość międzyludzka, będąca symbolem braterskiej wspólnoty, ale też dającej nadzieję, że człowiek jest dobry, ważne są dla niego takie wartości jak empatia, chęć niesienia pomocy, współczucie. Tadeusz Różewicz w wierszu ,, Przepaść '' za pomocą białego wiersza, pozbawionego prawie środków artystycznego wyrazu, kreśli obraz małego chłopca pomagającego staruszce przejść przez jezdnię. Dla niej tytułową przepaścią stanowi krawężnik odgradzający chodnik od ulicy. Dlaczego język Różewicza jest tak ubogi w tradycyjne środki przekazu ? Poeta rezygnuje z interpunkcji, rzadko korzysta z wyszukanych metafor. Myślę, że siła przekazu jego słów jest tak ważna, nie potrzebuje wzmocnienia w postaci wyszukanych metafor. Przekaz, który niesie ma zmusić do refleksji, w przypadku wiersza ,, Przepaść’’ , warto zastanowić się nad siłą miłości, jaka tkwi w chłopcu, gotowym do pomocy staruszce :"Rozstępują się straszliwe ciemności nagromadzone nad światem przez złych ludzi kiedy w sercu małego chłopca świeci iskierka miłości". O miłości napisano wiele piosenek, ale w kulturze współczesnej w muzyce stylu hip – hopu znajdziemy utwory, które potrafią zawrzeć w swoim przekazie cały sens tego najpiękniejszego uczucia. Hip –hop to subkultura, określony sposób bycia, ubioru, ale też mówienia o uczuciach. Trudno tu znaleźć określone zasady, tekst jest opowiedziany językiem potocznym, pozbawiony metafor, ale bogaty siłą swojego przekazu. Jest napisany ,, językiem miasta’’, rapowany, ale teksty, które przekazuje zaskakują prostotą i ekspresyjnością wyrazu artystycznego , a przede wszystkim oryginalnością. Muzyka w stylu hip- hopu przeciwstawia się popularnym wartościom, rezygnuje z wyścigu o władzę i pieniądze, ale nie z miłości. O miłości można opowiadać w różnych formach, niezależnie od języka przekazu, jakiego używają twórcy, trudno jest oddać siłę, różnorodność i zmienność tego uczucia.
Miłość to ulubiony temat reżyserów filmowych , z chęcią próbują oddać złożoność uczucia łączącego parę zakochanych. Język miłości w filmie przyjmuje różnorodne postaci. W znanej ekranizacji powieści Emily Brontë ,, Wichrowewzgórza '' reżyser opowiada o trudnej miłości, chciwości i niewłaściwych wyborach. Film Petera Kosminsky’ego z 1992 roku doskonale prezentuje siłę miłości bohaterów, głównie dzięki rewelacyjnej grze aktorów Ralpha Fiennesa i Juliette Binoche w rolach brutalnego Heathcliffa oraz zagubionej Cathy. Bohaterowie nie muszą rozmawiać, wystarczy spojrzeć na pełne uczucia spojrzenia, język miłości w filmie często nie potrzebuje słów, opiera się na znaczących, ale prawie niewidocznych drobnych gestach. Reżyser podkreśla charakter zaborczej miłości, pełnej okrucieństwa i cierpienia dzięki skupieniu się głównie na kreacji bohaterów. Scenografia filmu i kostiumy nie są atrakcyjne, przeciwnie zaskakują swoją surowością, podkreślają, że miłość łączącą parę kochanków jest trudna. Muzyka, która zazwyczaj staje się oprawą pięknego uczucia, w filmie Kosminsky’ego jest przejmująca, refleksyjna, i taki smutny obraz miłości maluje w ekranizacji. Widz zazdrości takiego głębokiego uczucia bohaterom, a jednocześnie boi się jego konsekwencji.
W poezji współczesnej poruszony jest temat miłości dalekiej od wzajemnej fascynacji, jest to miłość międzyludzka, będąca symbolem braterskiej wspólnoty, ale też dającej nadzieję, że człowiek jest dobry, ważne są dla niego takie wartości jak empatia, chęć niesienia pomocy, współczucie. Tadeusz Różewicz w wierszu ,, Przepaść '' za pomocą białego wiersza, pozbawionego prawie środków artystycznego wyrazu, kreśli obraz małego chłopca pomagającego staruszce przejść przez jezdnię. Dla niej tytułową przepaścią stanowi krawężnik odgradzający chodnik od ulicy. Dlaczego język Różewicza jest tak ubogi w tradycyjne środki przekazu ? Poeta rezygnuje z interpunkcji, rzadko korzysta z wyszukanych metafor. Myślę, że siła przekazu jego słów jest tak ważna, nie potrzebuje wzmocnienia w postaci wyszukanych metafor. Przekaz, który niesie ma zmusić do refleksji, w przypadku wiersza ,, Przepaść’’ , warto zastanowić się nad siłą miłości, jaka tkwi w chłopcu, gotowym do pomocy staruszce :"Rozstępują się straszliwe ciemności
nagromadzone nad światem przez złych ludzi
kiedy w sercu małego chłopca
świeci iskierka miłości". O miłości napisano wiele piosenek, ale w kulturze współczesnej w muzyce stylu hip – hopu znajdziemy utwory, które potrafią zawrzeć w swoim przekazie cały sens tego najpiękniejszego uczucia. Hip –hop to subkultura, określony sposób bycia, ubioru, ale też mówienia o uczuciach. Trudno tu znaleźć określone zasady, tekst jest opowiedziany językiem potocznym, pozbawiony metafor, ale bogaty siłą swojego przekazu. Jest napisany ,, językiem miasta’’, rapowany, ale teksty, które przekazuje zaskakują prostotą i ekspresyjnością wyrazu artystycznego , a przede wszystkim oryginalnością. Muzyka w stylu hip- hopu przeciwstawia się popularnym wartościom, rezygnuje z wyścigu o władzę i pieniądze, ale nie z miłości.
O miłości można opowiadać w różnych formach, niezależnie od języka przekazu, jakiego używają twórcy, trudno jest oddać siłę, różnorodność i zmienność tego uczucia.