Na podstawie różnych źródeł wypisz główne założenia strategii ekorozwoju Polski
4040
- odpowiednie zharmonizowanie w planach perspektywicznych i krótkotrwałych wartości i korzyści przyrodniczych z wartościami i korzyściami gospodarczymi, społecznymi i kulturalnymi; - takie przewartościowanie programów i planów aktualnych, które wyeliminuje lub przynajmniej zminimalizuje elementy nierównowagi, a przede wszystkim zahamuje istniejące dewastacje i zagrożenia oraz spowoduje troskę o renowację i właściwe kształtowanie środowiska; -powołanie, wyposażonej w niezbędne uprawnienia, Międzyresortowej Komisji ds. Ekorozwoju; - utworzenie (z zapewnieniem pożądanej merytorycznie obsady kadrowej) agend ds. ekorozwoju w ministerstwach i centralnych instytucjach państwowych, w ich odpowiednikach terenowych, w instytucjach samorządowych, spółdzielczych (w tym spółdzielniach mieszkaniowych) firmach gospodarczych, (należących do wszystkich form własności); - zmiana nazw i odpowiednio treści działania już istniejących agend państwowych, takich jak: sejmowa Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (na sejmowa Komisja ds. Ekorozwoju), Rada ds. Ekologicznych przy Prezydencie RP (na Rada ds. Ekorozwoju przy Prezydencie RP); - opracowanie i wdrożenie programów ekorozwoju branż, województw, miast, gmin i ich związków celowych (powoływanych z uwzględnieniem ekosystemów lokalnych); - uefektywnienie zaangażowania Polski w ekorozwojowe urządzanie krajów zlewni Bałtyku; - nadanie właściwej rangi i znaczenia sprawie ekorozwoju w konstytucji (dotychczas - zarówno w Małej Konstytucji, jak i w projektach nowej - problematyka ta nie znajduje należytego odzwierciedlenia); - wyodrębnienie i scalenie optymalnych rozstrzygnięć prawnych związanych z potrzebami ekorozwoju (w miejsce istniejących regulacji częściowych, rozrzuconych w wielu aktach prawnych, co powoduje chaos i niską ich stosowalność); - opracowanie i wdrożenie programu powszechnej edukacji ekologicznej, obejmującej wszystkie rodzaje i stopnie szkół (poczynając od starszych grup przedszkolnych), nauczycieli, urzędników państwowych, samorządowych, spółdzielczo-mieszkaniowych, kadrę kierowniczą zakładów przemysłowych, komunalnych, prywatnych (uformowana w toku edukacji świadomość powinna stanowić podstawową, subiektywną przesłankę myślenia, postaw i działań w tym zakresie); - uzupełnienie o problematykę ekorozwojową programów i działalności partii politycznych oraz ruchów społecznych (jeżeli rzeczywiście chcą one sprostać wymogom współczesności i przyszłości, a przede wszystkim wyrażać i realizować interesy wielkich grup społecznych, co przecież jest ich główną powinnością); - udzielenie efektywnej pomocy proekologicznym organizacjom społecznym (które - jakże często - wciąż spotykają się z niezrozumieniem ze strony czynników formalnie odpowiedzialnych za ochronę i kształtowanie środowiska, a nawet z szykanami)
- takie przewartościowanie programów i planów aktualnych, które wyeliminuje lub przynajmniej zminimalizuje elementy nierównowagi, a przede wszystkim zahamuje istniejące dewastacje i zagrożenia oraz spowoduje troskę o renowację i właściwe kształtowanie środowiska;
-powołanie, wyposażonej w niezbędne uprawnienia, Międzyresortowej Komisji ds. Ekorozwoju;
- utworzenie (z zapewnieniem pożądanej merytorycznie obsady kadrowej) agend ds. ekorozwoju w ministerstwach i centralnych instytucjach państwowych, w ich odpowiednikach terenowych, w instytucjach samorządowych, spółdzielczych (w tym spółdzielniach mieszkaniowych) firmach gospodarczych, (należących do wszystkich form własności);
- zmiana nazw i odpowiednio treści działania już istniejących agend państwowych, takich jak: sejmowa Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (na sejmowa Komisja ds. Ekorozwoju), Rada ds. Ekologicznych przy Prezydencie RP (na Rada ds. Ekorozwoju przy Prezydencie RP);
- opracowanie i wdrożenie programów ekorozwoju branż, województw, miast, gmin i ich związków celowych (powoływanych z uwzględnieniem ekosystemów lokalnych);
- uefektywnienie zaangażowania Polski w ekorozwojowe urządzanie krajów zlewni Bałtyku;
- nadanie właściwej rangi i znaczenia sprawie ekorozwoju w konstytucji (dotychczas - zarówno w Małej Konstytucji, jak i w projektach nowej - problematyka ta nie znajduje należytego odzwierciedlenia);
- wyodrębnienie i scalenie optymalnych rozstrzygnięć prawnych związanych z potrzebami ekorozwoju (w miejsce istniejących regulacji częściowych, rozrzuconych w wielu aktach prawnych, co powoduje chaos i niską ich stosowalność);
- opracowanie i wdrożenie programu powszechnej edukacji ekologicznej, obejmującej wszystkie rodzaje i stopnie szkół (poczynając od starszych grup przedszkolnych), nauczycieli, urzędników państwowych, samorządowych, spółdzielczo-mieszkaniowych, kadrę kierowniczą zakładów przemysłowych, komunalnych, prywatnych (uformowana w toku edukacji świadomość powinna stanowić podstawową, subiektywną przesłankę myślenia, postaw i działań w tym zakresie);
- uzupełnienie o problematykę ekorozwojową programów i działalności partii politycznych oraz ruchów społecznych (jeżeli rzeczywiście chcą one sprostać wymogom współczesności i przyszłości, a przede wszystkim wyrażać i realizować interesy wielkich grup społecznych, co przecież jest ich główną powinnością);
- udzielenie efektywnej pomocy proekologicznym organizacjom społecznym (które - jakże często - wciąż spotykają się z niezrozumieniem ze strony czynników formalnie odpowiedzialnych za ochronę i kształtowanie środowiska, a nawet z szykanami)
Proszę;)