Na podstawie poniższego tekstu odpowiedz na pytania zawarte na dole
Utwór Kamińskiego zaliczany jest do literatury faktu, nie ma w nim fikcji literackiej. Autor stworzył wiarygodną relację głównie o ludziach, których znał osobiście, i o wydarzeniach, w których uczestniczył sam lub poznał ich przebieg z relacji wiarygodnych świadków. Wszelkie przedstawione przez niego fakty zostały zweryfikowane przez historyków, nawet w najdrobniejszych szczegółach. Dlatego opowieść ma cechy powieści autobiograficznej. Książka powstawała „na gorąco”, bezpośrednio pod wpływem przeżytych wypadków (cechy reportażu). Kolejne rozdziały uporządkowano według chronologii zdarzeń, ale ich kompozycja jest dość luźna, nie istnieje tu fabuła w tradycyjnym rozumieniu, tzn. ciąg zdarzeń połączony na zasadzie przyczyny i skutku (afabularność). Treść obfituje natomiast w liczne epizody, analizy psychologiczne i socjologiczne dokonywane przez narratora (cechy opowieści). Istniejące zaś w tekście bezpośrednie zwroty, np. „Posłuchajcie...”, sugerujące sytuację mówienia, odwołują się do tradycji harcerskiej gawędy. Kamienie na szaniec łączą cechy opowieści, reportażu i elementy gawędy harcerskiej. Charakteryzuje je luźna kompozycja i afabularny układ treści.
1. Dlaczego „Kamienie na szaniec” zaliczane są do literatury faktu? 2. Jakie cechy reportażu zauważyć można w powieści? 3. Cechy jakich gatunków łączy w sobie książka Kamińskiego?
Odpowiedź:
1. Nie ma w nim fikcji literackiej, autor stworzył wiarygodną relację o ludziach, których znał osobiście i o wydarzeniach, w których uczestniczył sam.
2. Książka powstała na podstawie przeżytych wypadków.
3.Cechy reportażu, cechy opowieści, afabularność.