Question

Na podstawie pieśni o Rolandzie udowodnij ze był on idealem średniowieczego rycerza

minimum 2 strony A4

Answer 1

   Roland był jak najbardziej ideałem średniowiecznego rycerza. W czasach, kiedy ich najważniejszą cechą była odwaga i męstwo, rycerze dążyli do tego, żeby stać się symbolem idealnego rycerza. Roland posiadał wszystkie te cechy, tak cenione przez innych. Przez wieki ludzie podziwiali jego odwagę i dobre serce.Zasłużył na nasz szacunek i uznanie. 

   Roland pochodził z szlacheckiego rodu, był spokrewniony z samym Karolem Wielkim. Jego pochodzenie odgrywało dużą rolę, ponieważ był darzony większym szacunkiem.

   Jedną z najważniejszych cech Rolanda była jego pobożność i religijność. Był wzorowym chrześcijaninem, gotowym do poświęceń, szanował Boga i stawiał go na pierwszym miejscu. Starał się zachowywać jak najlepiej, aby nie rozgniewać Pana i pójść do nieba. Przed śmiercią gorliwie się modlił i prosił o przebaczenie.

   Równie ważna dla Rolanda była Francja - ukochana ojczyzna, za którą oddał życie. Roland był patriotą, gdyż kochał swój kraj całym sercem i był wierny Francji do końca życia. Jego bohaterskie czyny tylko potwierdziły to, że rycerz był oddany ojczyźnie i bronił jej całym sobą.

   Roland był honorowy i przyjacielski. Bardzo zżył się ze swoim druhem i przyjacielem, Oliwierem i gorzko opłakiwał jego śmierć. Przyjaciele byli bardzo ważni dla Rolanda - ten bowiem dobrze wiedział, że idealny rycerz nigdy nie zostawi swoich braci i będzie ich bronił, choćby miał stracić życie. 

   Jako rycerz Roland był oddany i posłuszny królowi. Bronił słabszych, nie imponowało mu tchórzostwo, lecz przez swoją dumę doprowadzł do śmierci wielu ludzi. Przecenił swoją siłę, nie pozwolił przyjacielowi na wezwanie pomocy, za co zapłacił wysoką cenę. Jego honor nie pozwolił na zwrócenie się o pomoc, choć być może uratowałoby to życie jemu i innym. Roland miał w sobie coś w rodzaju pychy - miał przekonanie, że jest niepokonany i nie straszne mu żadne niebezpieczeństwo. Mimo to był naprawdę odważny i uczciwy - zaskarbił sobie przychylność króla i zaufanie innych rycerzy. Był symbolem męstwa i honoru. 

   Roland dla swojej ojczyzny był zdolny do największych poświęceń. Zmagał się z wieloma niebezpiecznymi sytuacjami i niemal zawsze wychodził z nich zwycięsko. Być może to sprawiło, że inni rycerze zazdrościli mu popularności, odwagi i uznania króla. Starali się jak najbardziej do niego upodobnić. Również wrogowie uważali go za silnego rycerza i mieli przekonanie, że bez Rolanda drużyna Karola Wielkiego jest słaba. 

   Roland dla swoich wrogów był okrutny, lecz walczył uczciwie. Mimo, że żywił do nich nienawiść, potrafił przestrzegać reguł i nie oszukiwał. Uważał to za niehonorowe. Jako rycerz zawsze był szlachetny i sprawiedliwy. Kierował się zasadami i ambicjami.

   Roland miał także konia - Wejlantyfa oraz miecz - Durendal. Były to jego atrybuty, a każdy rycerz traktował je jak świętość. Mimo to Roland przed śmiercią usiłował złamać swój miecz o skały. Uważał, że nie będzie mu potrzebny po śmierci.

   Mimo wielu pochlebnych uwag, rycerz Roland posiadał także pewne wady. Przede wszystkim był pyszny i zarozumiały. Brakowało mu rozsądku, zawsze działał pod wpływem emocji. Charakteryzowała go porywczość i chęć zemsty. Marzył o wielkiej sławie, kierował się własnymi potrzebami. Dopiero śmierć serdecznego przyjaciela otworzyła mu oczy - Roland dostrzegł swoje błędy, ale było za późno na poprawę.

   Roland był idealnym rycerzem, patriotą, który na zawsze był oddany Francji i Karolowi Wielkiemu. Wolał zginąć, niż być posądzonym o tchórzostwo. Uważał, że śmierć na polu bitwy jest symbolem wielkiej odwagi. Przed śmiercią Roland wykonywał wiele znaków symbolizujących jego wiarę i stan rycerski. W nagrodę za godne życie, wierność Bogu, ojczyźnie i królowi, jego duszę zabiera do nieba sam archanioł.