Na podstawie ,,Pana Tadeusza" scharakteryzuj ,,Kraj lat dziecinnych" Wypracowanie na 1 stronę z góry dziekuje
wikuska3Kraj lat dziecinnych został doskonale przedstawiony w epilogu ,komentrzu autorskim do Pana Tadeusza.Osobą mówiącą w tekście jest sam Adam Mickiewicz.Autor w epilogu wyraża swoje uczucia ,jakie w nim dominują. Jako człowiek tęskniący powraca w swoich rozważaniach do kraju lat dziecinnych, do ojczyzny z młodych lat. Mickiewicz przedstawia ją z wielkim uczuciemi wzuszeniem, chciałby wrócić do domu i do tamtych czasów. Autor chce pominąć to co przykre( czasy zaborów, żałobę ), wybiera te wspomnienia radosne.pojawia się wizja świata dziecinnstwa,młodość pierwszych emigrantów.SZara gogzina to okres smutku, przerażenia żałoby. Wytchnienie dają Mickiewiczowi wspomnienia Po co pisze w szarej godzinie?- daje pocieszenie,przywołuje uniwersalne dla każdego wspomnienie z dzieciństwa.Polska złożona w grobie jest to aluzja do klęski powstania listopadowego, jest to motyw Matki Polki.Mickiewicz utożsamia się z wszystkimi emigrantami, nazywa ich" nieproszeni goście"- bo żle się czują będąc nie u siebie"Żle nam jest" - wspomina małą ojczyznę - Litwę.Opis kraju lat dziecinnych jest idealizowany i sakrazlizowany.Nawiązuje do mitologii (mityzacja).Przestrzeńrorzinna porównana jest do arkadii ( do raju).Naturę opisuje w sposób wspaniały. .Poczucie swojskości i zakorzenienia jest dla nigo bardzo ważne. Adam Mickiewicz opisuje przestrzeń jako kraj lat dziecinnych.POjawiają się w tym opisie symbole tęsknoty(lipa, kamień).Są to sybmole uniwersalne, może utożsamiać się z nimi każdy człowiek,wszyscy tęskniocy emigranci. Lipa jest wyrażnym nawiązaniem do tej Lipy znanej z opisu czarnoleskiego poety,Jana Kochanowskiego.Opisująć przestrzeń podmiot używa funkcji ekspresywnej(stosuje wykrzykniki), daje w ten sposób upust emocjom. Mickiewicz społeczeństwo opisuje jako zjednoczone,jako społeczeństwo wręcz idealne.Idaalizacja - bo tęskota, nostalgia (typowa cecha romantyczna ).Autor Pana Tadeusza inspiruje się opowieściami,spotkaniami z emigrantami. Pojawia się motyw ikaryjski- z opowieści stworzył pióra i mocą wyobrażni powrócił do kraju lat dziecinnych.Ludzie tamtych czasów byli patriotami. Czuło się odpowiedzialność za ojczyznę .Mickiewiczowi marzy się sława, chce by Pana Tadeusza czytali ludzie prości. Autor epopeii nawiązuje do horacjańskiej myśli "exegi minumentum- aluzja,że marzy mu się "pomnik".Mickiewicz wyraża swoje nadzieje na powrót w rodzinne strony.Epilog jest pisany wspomnieniem ku pokrzepieniu serc polakom.Przestrzeń rodzinna jest to wartość bezcenna .Autor opisuje bohaterów jako same pozytywne postacie.Opis szlachty jest wyidealizowany.Mickiewicz napisał Pana Tadeusza by wyleczyć polski naród z tęsknoty.Chciałby pozostać poetą narodowym."Epilog" "Pana Tadeusza" zawiera treści dotyczące życia samego Adama Mickiewicza. Autoropowiada w nim o swoim dzieciństwie, które porównuje z okresem pobytu w Paryżu. "Epilog" jest swego rodzaju komentarzem do czasów młodości poety, a także mających wówczas miejsce wydarzeń dziejowych.Dzieciństwo Adama Mickiewicza to w życiu poety okres szczególny. Przywoływane przez niego wspomnienia zostały odniesione do czasów, na które przypadł jego "wiek męski". Okres dzieciństwa jest jak gdyby krainą, "W której jest trochę szczęścia dla Polaka". Poeta, jako wzorowy patriota, żałuje, iż musiał wyemigrować z ojczyzny na Zachód. W początkowych wersach "Epilogu" przyznaje się, że popełnił błąd: "Biada nam zbiegi, żeśmy w czas morowy / Lękliwe nieśli za granicę głowy / Bo gdzie stąpili, rosła przed nim trwoga, / W każdym sąsiedzi znajdowali wroga, / Aż nas objęto w ciasny krąg łańcucha / I każą oddać co najprędzej ducha". Adam Mickiewicz wyjaśnia w innym fragmencie, że chciał "Pominąć strefy ulewy i grzmotu / I szukać tylko cienia i pogody". "Strefy ulewy i grzmotu" to szara rzeczywistość, natomiast "cień i pogoda" to czasy minione, "kraj lat dziecinnych", za którym Adam Mickiewicz bardzo tęsknił. Młodość poety została określona jako kraj "święty i czysty, jak pierwsze kochanie", w którym wszystko było doskonale znane i swojskie. "Epilog" jest pewnego rodzaju ucieczką w dzieciństwo. Jest on także komentarzem próbującym usprawiedliwić nieopisanie upadku powstania listopadowego: "O Matko Polsko! Ty tak świeżo w grobie / Złożona - nie ma sił mówić o Tobie!".Czytając "Pana Tadeusza", nie sposób pominąć "Inwokacji" zaczynającej się od słów: "Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie; / Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, / Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie / widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie". W "Inwokacji" zostały opisane uczucia poety, który stracił swoją ojczyznę i może wrócić do niej jedynie we wspomnieniach.Według mnie Adam Mickiewicz, przebywając na emigracji, uważał ojczyznę za największą wartość. Niemałą zasługę miał w tym jego patriotyzm, ukształtowany zapewne w dzieciństwie. Skróć sobie :)
0 votes Thanks 0
fokusek987
Kraj lat dziecinnych został doskonale przedstawiony w epilogu ,komentrzu autorskim do Pana Tadeusza.Osobą mówiącą w tekście jest sam Adam Mickiewicz.Autor w epilogu wyraża swoje uczucia ,jakie w nim dominują. Jako człowiek tęskniący powraca w swoich rozważaniach do kraju lat dziecinnych, do ojczyzny z młodych lat. Mickiewicz przedstawia ją z wielkim uczuciemi wzuszeniem, chciałby wrócić do domu i do tamtych czasów. Autor chce pominąć to co przykre( czasy zaborów, żałobę ), wybiera te wspomnienia radosne.pojawia się wizja świata dziecinnstwa,młodość pierwszych emigrantów.SZara gogzina to okres smutku, przerażenia żałoby. Wytchnienie dają Mickiewiczowi wspomnienia Po co pisze w szarej godzinie?- daje pocieszenie,przywołuje uniwersalne dla każdego wspomnienie z dzieciństwa.Polska złożona w grobie jest to aluzja do klęski powstania listopadowego, jest to motyw Matki Polki.Mickiewicz utożsamia się z wszystkimi emigrantami, nazywa ich" nieproszeni goście"- bo żle się czują będąc nie u siebie"Żle nam jest" - wspomina małą ojczyznę - Litwę.Opis kraju lat dziecinnych jest idealizowany i sakrazlizowany.Nawiązuje do mitologii (mityzacja).Przestrzeńrorzinna porównana jest do arkadii ( do raju).Naturę opisuje w sposób wspaniały. .Poczucie swojskości i zakorzenienia jest dla nigo bardzo ważne. Adam Mickiewicz opisuje przestrzeń jako kraj lat dziecinnych.POjawiają się w tym opisie symbole tęsknoty(lipa, kamień).Są to sybmole uniwersalne, może utożsamiać się z nimi każdy człowiek,wszyscy tęskniocy emigranci. Lipa jest wyrażnym nawiązaniem do tej Lipy znanej z opisu czarnoleskiego poety,Jana Kochanowskiego.Opisująć przestrzeń podmiot używa funkcji ekspresywnej(stosuje wykrzykniki), daje w ten sposób upust emocjom. Mickiewicz społeczeństwo opisuje jako zjednoczone,jako społeczeństwo wręcz idealne.Idaalizacja - bo tęskota, nostalgia (typowa cecha romantyczna ).Autor Pana Tadeusza inspiruje się opowieściami,spotkaniami z emigrantami. Pojawia się motyw ikaryjski- z opowieści stworzył pióra i mocą wyobrażni powrócił do kraju lat dziecinnych.Ludzie tamtych czasów byli patriotami. Czuło się odpowiedzialność za ojczyznę .Mickiewiczowi marzy się sława, chce by Pana Tadeusza czytali ludzie prości. Autor epopeii nawiązuje do horacjańskiej myśli "exegi minumentum- aluzja,że marzy mu się "pomnik".Mickiewicz wyraża swoje nadzieje na powrót w rodzinne strony.Epilog jest pisany wspomnieniem ku pokrzepieniu serc polakom.Przestrzeń rodzinna jest to wartość bezcenna .Autor opisuje bohaterów jako same pozytywne postacie.Opis szlachty jest wyidealizowany.Mickiewicz napisał Pana Tadeusza by wyleczyć polski naród z tęsknoty.Chciałby pozostać poetą narodowym.