Na podstawie opisu stwarzania świata w Biblii.
1.) cechy świata, który stworzył Bóg
2.) jaką zasadą kierował sie Bóg przy stwarzaniu świata?
Za dobre rozwiązanie dam najlepsza odpoiwedź, tylko proszę zrobić CAŁE i nie kopiować z neta, tylko przemyślane odpowiedzi.
More Questions From This User See All
Cały opis stworzenia świata z Księgi Rodzaju podkreśla idealność świata kreowanego przez Boga. Pierwszego dnia Bóg oddziela światłość od ciemności, a widząc, że Dzień, jak nazwał ową światłość, jest dobry, błogosławi go. Drugiego dnia tworzy sklepienie niebieskie oddzielające wody górne od dolnych, a ujrzawszy ich dobro, również je błogosławi. Trzeciego dnia błogosławi stworzony wtedy ląd i roślinność, która go porosła; wszystko jest bowiem dobre. Czwartego, piątego i szóstego dnia również błogosławi wszystkiemu, co stworzył, bowiem wszystko to jest dobre (i ciała niebieskie i ptaki i ryby i zwierzęta lądowe na czele z człowiekiem, w którego ręce powierza tak stworzony świat). Świat, choć wykreowany z nicości, jest doskonały; wszystko bowiem, co stworzył Bóg, takowym jest. Bóg kieruje się miłością do człowieka, tworzy piękny świat dla tej wykreowanej na swoje podobieństwo istoty, aby czuła się dobrze w życiu doczesnym. Stwórca nie zamierza korzystać z rzeczy, które kreuje, na własny użytek. Jest istotą samowystarczalną, sam w sobie jest doskonały, w niczym niepotrzebne mu dobrodziejstwa, jakie zsyła na człowieka (a nawet zwierzęta, rośliny.. przecież bez ziemi, wody i powietrza nie byłoby roślin, bez nich z kolei zwierząt je konsumujących, etc.). Bóg jest na tyle potężny i szczęśliwy, że nic nie jest mu już potrzebne w tej wiecznej egzystencji (Bóg egzystuje jeszcze na długo przed początkiem świata, a i po jego końcu, stąd określenie 'wieczny').
Świat stworzony przez Boga był idealny, ludzie czuli się na nim cudownie do czasu wygnania z Edenu. Bóg obdarował ludzi wolną wolą, z której nie zawsze potrafili właściwie korzystać. Już podczas pierwszych dni istnienia świata dokonali niewłaściwego wyboru. Tak też narodziło się zło istniejące w człowieku aż po dziś dzień, wcześniej w istotach ludzkich istniał jedynie pierwiastek dobra. Do końca nie można powiedzieć, jaki był ten pierwotny świat. To, co wiemy, to tylko strzępki uszczknięte z kart Pisma Świętego. Nie możemy stworzyć dokładnego opisu każdego detalu tego pierwotnego świata. O świecie stworzonym przez Boga wiemy, że jest starannie zaplanowany, wyważony, cechuje go harmonia i dobroć. Wszystko ma tam swoją kolejność, Bóg ocenia wszystko, co tworzy jako dobre, a następnie błogosławi te rzeczy.
„[..]rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona” - tyle bezpośrednio wiemy o roślinach, reszty możemy tylko się domyślać. Z kolei o ciałach niebieskich Bóg wyraża się następująco: „ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią". Bóg mówi bardzo obrazowo, bowiem wypowiadając słowa jednocześnie kreuje rzeczy, o których akurat pomyśli.
Za tym, że świat był doskonały, przemawia magiczna liczba siedmiu dni stworzenia świata, może nie tyle magiczna, co symboliczna. Oznacza ona mistyczną liczbę tajemnic, ale również doskonałość, całość, bądź wielość. Kiedy Bóg coś nazywa, rzecz ta zaczyna istnieć. Jeśli więc czytamy o czymś, widzimy poszczególne słowa, np. „rośliny”, mamy pewność, że one istnieją, zostały stworzone przez Boga dla nas, ludzi. Słowo Boga ma moc kreatywną; wszystko, co sobie zamyśli, a następnie wypowie, zaczyna prowadzić swój rodzaj egzystencji.
Powinniśmy dziękować Bogu za ten świat idealny, który stworzył dla Swoich przybranych Dzieci. Za wszystkie rodzaje zwierząt i roślin, jakimi nas obdarował, za Słońce i Księżyc, a przede wszystkim za wodę, która daje życie. Bóg w swoim absolucie zamyślił każdy najdrobniejszy szczegół świata, na którym pozwolił nam żyć, abyśmy cieszyli się z każdej chwili, którą tu spędzamy, lecz nie zapomnieli o Nim - Bogu Ojcu wszystkich stworzeń.
Bóg, kreując świat, kierował się zasadą, wedle której, jeśli coś było dobre, powinno dalej istnieć. Sprawdziwszy, czy obiekt nadaje się do dalszego egzystowania, pozwalał mu żyć, jednocześnie błogosławiąc go. Dzięki temu błogosławieństwu, mamy pewność, że wszystko na Ziemi jest idealne i z gruntu dobre oraz, że podoba się Bogu - Stwórcy Jedynemu.