Na podstawie informacji z gimnazjum przedstaw dzieje Rolanda
pionki
Utwór należy do tzw. chansons de geste, a więc pieśni o czynach, które sławiły wielkich bohaterów, kreowały wzorce osobowe rycerzy, opiewały ich heroizm. "Pieśń o Rolandzie" jest utworem szczególnym, bo takim, który na trwałe wpisła się obraz średniowiecznej Europy. Dzieje hrabiego Rolanda, spokrewnionego z Karolem Wielkim, ukazane są na tle wojny Franków z siłami muzułmańskimi Salladyna. Walka toczy się w zasadzie o Marchię Hiszpańską, ma charakter wojny chrześcijaństwa z islamem. "Pieśń..." opisuje przede wszystkim jeden epizod z tej wojny, potyczkę tylnej straży pod dowództwem Rolanda z przeważjącymi siłami wrogów.Roland, zdradzony przez jednego z rycerzy frankońskich - Galeona (ojczym Rolanda), wpada w pułapkę. W wąwozie zostaje otoczony przez Arabów, w towarzyszystwie swoich przyjaciół, najmężniejszych rycerzy. U jego boku stają przyjaciel Olivier i biskup Turpin. Olivier zdaje sobie sprawę, że sama tylna straż tej walki nie wygra, więć wzywa Rolanda, aby ten zadął w róg i przywołał Karola i główne siły frankońskie. Roland odmawia, bojąc się być oskarżony o tchórzostwo. Frankowie giną jeden po drugim, mimo ich bohaterskiej postawy i odwagi. W pewnym momencie Roland uświadamia sobie, że los bitwy jest przesądzony. Dmie w róg, aby Karol przybył pomścić swe wojska. Z ran umierają Olivier i Turpin. Cieżko ranny Roland wychodzi na pagórek - chce być bliżej Boga w chwili śmierci. Tam ciężko ranny, zabija jeszcze rogiem jednego z pogan.Próbuje - nieskutecznie - złamać swój miecz (Durendalla) , aby nie dostał się w ręce wrogów.Kładzie się na ziemi, obraca się w stronę ojvczyzny, w kierunku do wrogów (by nikt nie powiedział, że zginął podczas ucieczki).Modli się, ofiaruje swe życie, czyny Bogu, ma poczucie, że dobrze przeżył swój czas. Odmawia rachunek sumienia, chce być gotowy na spotkanie ze Stwórcą. Po jego duszę przychodzi archanioł Gabriel, a Roland wręcza mu swoją rękawicę - symbol rycerstwa. Posłaniec zabiera duszę rycerza do raju. powinno byc dobrze
rycerzy, opiewały ich heroizm. "Pieśń o Rolandzie" jest utworem szczególnym, bo takim, który na trwałe wpisła się obraz średniowiecznej Europy. Dzieje hrabiego Rolanda, spokrewnionego z Karolem Wielkim, ukazane są na tle wojny Franków z siłami muzułmańskimi Salladyna. Walka toczy się w zasadzie o Marchię Hiszpańską, ma charakter wojny chrześcijaństwa z islamem. "Pieśń..." opisuje przede wszystkim jeden epizod z tej wojny, potyczkę tylnej straży pod dowództwem Rolanda z przeważjącymi siłami wrogów.Roland, zdradzony przez jednego z rycerzy frankońskich - Galeona (ojczym Rolanda), wpada w pułapkę. W wąwozie zostaje otoczony przez Arabów, w towarzyszystwie swoich przyjaciół, najmężniejszych rycerzy. U jego boku stają przyjaciel Olivier i biskup Turpin. Olivier zdaje sobie sprawę, że sama tylna straż tej walki nie wygra, więć wzywa Rolanda, aby ten zadął w róg i przywołał Karola i główne siły frankońskie. Roland odmawia, bojąc się być oskarżony o tchórzostwo. Frankowie giną jeden po drugim, mimo ich bohaterskiej postawy i odwagi. W pewnym momencie Roland uświadamia sobie, że los bitwy jest przesądzony. Dmie w róg, aby Karol przybył pomścić swe wojska. Z ran umierają Olivier i Turpin. Cieżko ranny Roland wychodzi na pagórek - chce być bliżej Boga w chwili śmierci. Tam ciężko ranny, zabija jeszcze rogiem jednego z pogan.Próbuje - nieskutecznie - złamać swój miecz (Durendalla) , aby nie dostał się w ręce wrogów.Kładzie się na ziemi, obraca się w stronę ojvczyzny, w kierunku do wrogów (by nikt nie powiedział, że zginął podczas ucieczki).Modli się, ofiaruje swe życie, czyny Bogu, ma poczucie, że dobrze przeżył swój czas. Odmawia rachunek sumienia, chce być gotowy na spotkanie ze Stwórcą. Po jego duszę przychodzi archanioł Gabriel, a Roland wręcza mu swoją rękawicę - symbol rycerstwa. Posłaniec zabiera duszę rycerza do raju.
powinno byc dobrze