Na podstawie dostępnych ci źródeł, opisz jedno zwierzę hodowane obecnie w Polsce, np.: chomik (skąd pochodzi, jakie są jego warunki naturalne życia, jak wygląda, czym się żywi, itp.).
Molli007
Chomik dżungarski :D gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, nadający się do hodowania w domu.
Środowisko życia i występowanie
Na wolności zamieszkuje stepy i tundry Syberii Zachodniej na terenach Rosji i Kazachstanu. W poszukiwaniu pożywienia może wędrować na obrzeża lasów. W niesprzyjających warunkach zapada w sen zimowy (hibernację) lub sen letni (estywację). Kupiony w hodowli zamieszkuje klatki.
Wygląd
Chomik dżungarski, podobnie jak chiński, ma na grzbiecie pręgę. Kształt jego ciała jest jednak wyraźnie odmienny – bardziej zaokrąglony. Długość ciała to średnio 9 cm. Samiec ma długość około 10 cm, a samica 7 cm. Bardzo krótki ogon i łapy są prawie niewidoczne. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Masa ciała wynosi 30–40 g. Wyróżnia się czarną pręgą od czoła po ogon.
Ubarwienie
Latem kolor chomika dżungarskiego jest na grzbiecie szary, na brzuchu biały. Na bokach ciała mogą występować białe plamy. W zimie futro na grzbiecie jest o wiele jaśniejsze, prawie zupełnie białe. Zmiana koloru futra ma podłoże fotoperiodyczne. W warunkach domowych zmiana ta zdarza się rzadko.
Rozród
U chomików karłowatych ruja nie odbywa się zbyt wyraźnie. Powtarza się ona cyklicznie co 4-6 dni. Zaloty chomików karłowatych mają podobny przebieg jak u chomików syryjskich, lecz trwają krócej. Rozwój młodych przebiega bardzo podobnie jak u chomika syryjskiego. Chomiki karłowate rosną do końca życia.
Rozmnaża się przez cały rok (samica rodzi 3 do 7 razy w roku), toteż płodność tego gatunku jest stosunkowo wysoka. Samica po 21-dniowej ciąży rodzi przeciętnie od 4 do 7 młodych, choć zdarzają się większe mioty, liczące nawet powyżej 10 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową po 1 do 2 miesięcy. Chomik dżungarski żyje w niewoli od 2 do 3 lat. Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze się czuje w otoczeniu ludzi (o ile od małego ma z nimi kontakt). Hodowla kilku chomików jest trudna, gdyż muszą one mieszkać w odizolowaniu od siebie nawzajem. Często występuje agresywność wobec osobników tej samej płci już w wieku około 1,5 miesiąca i nasila się wraz z wiekiem. W przypadku osobników różnej płci, mieszkającej w bliskim otoczeniu, będzie dochodziło do intensywnego
Żywienie
Chomik żywi się głównie mieszanką ziaren i nasion, orzechami, ryżem, uzupełniając dietę świeżymi warzywami, owocami oraz mięsem i nabiałem, które są ważnym źródłem białka. Karmione soczystymi owocami rzadko piją wodę. Jeśli samica chomika nie będzie jadła sera ani mięsa po urodzeniu młodych, może równie ze strachu, jak i niedoboru białka zjeść swoje młode. Mimo to, że chomiki dżungarskie mogą zjeść tyle rzeczy, to w żadnym wypadku nie wolno im zjeść: owoców cytrusowych, resztek obiadu, słodyczy i czekolady (która zawiera szkodliwą teobrominę), coca-coli i innych napoi słodzonych lub gazowanych oraz roślin trujących.
najlepiej to sobie wydrukuj to bo wątpie że bedziesz przepisywać :D
2 votes Thanks 1
ankaa12
Chomik syryjski Ojczyzną chomika syryjskiego jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje on tereny pustynne i półpustynne, można go spotkać też na polach zbożowych. Ciało chomika syryjskiego jest walcowate, osiąga długość 15 – 18 cm i wagę 80 – 150 g. Ogon osiąga rozmiary 1,2 – 2 cm. Nogi ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów. Łapy są nieowłosione, przednie mają 4 wykształcone palce, kciuk jest zredukowany do małego wyrostka. Tylne łapy mają 5 palców i wyposażone są w zgrubienia na podeszwach ułatwiające wspinanie się. Chomiki posiadają krótkie nieowłosione ogony. Istnieje bardzo dużo odmian barwnych chomika syryjskiego: złota, zbliżona do naturalnej, beżowa, kremowa, biała, popielata, srebrna oraz srokata. Czarna prawie wymarła. Chomiki żyjące na wolności mają bardzo urozmaicony jadłospis. Zależy on od pory roku. Żywią się przede wszystkim pokarmem roślinnym. Są to głównie nasiona i owoce. Chętnie jedzą marchew, jabłka. Chomikom nie można podawać owoców pestkowych oraz sałaty. Zwierzęta te potrzebują także niewielkich ilości białka zwierzęcego. Chomiki raczej nie piją dużo wody, lecz muszą mieć do niej dostęp. Chomiki aktywne są głównie nocą. Prowadzą bardzo aktywny tryb życia, przemierzają duże odległości w poszukiwaniu pokarmu. Chomiki syryjskie są typowymi samotnikami i należy je trzymać pojedynczo
Środowisko życia i występowanie
Na wolności zamieszkuje stepy i tundry Syberii Zachodniej na terenach Rosji i Kazachstanu. W poszukiwaniu pożywienia może wędrować na obrzeża lasów. W niesprzyjających warunkach zapada w sen zimowy (hibernację) lub sen letni (estywację). Kupiony w hodowli zamieszkuje klatki.
Wygląd
Chomik dżungarski, podobnie jak chiński, ma na grzbiecie pręgę. Kształt jego ciała jest jednak wyraźnie odmienny – bardziej zaokrąglony. Długość ciała to średnio 9 cm. Samiec ma długość około 10 cm, a samica 7 cm. Bardzo krótki ogon i łapy są prawie niewidoczne. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Masa ciała wynosi 30–40 g. Wyróżnia się czarną pręgą od czoła po ogon.
Ubarwienie
Latem kolor chomika dżungarskiego jest na grzbiecie szary, na brzuchu biały. Na bokach ciała mogą występować białe plamy. W zimie futro na grzbiecie jest o wiele jaśniejsze, prawie zupełnie białe. Zmiana koloru futra ma podłoże fotoperiodyczne. W warunkach domowych zmiana ta zdarza się rzadko.
Rozród
U chomików karłowatych ruja nie odbywa się zbyt wyraźnie. Powtarza się ona cyklicznie co 4-6 dni. Zaloty chomików karłowatych mają podobny przebieg jak u chomików syryjskich, lecz trwają krócej. Rozwój młodych przebiega bardzo podobnie jak u chomika syryjskiego. Chomiki karłowate rosną do końca życia.
Rozmnaża się przez cały rok (samica rodzi 3 do 7 razy w roku), toteż płodność tego gatunku jest stosunkowo wysoka. Samica po 21-dniowej ciąży rodzi przeciętnie od 4 do 7 młodych, choć zdarzają się większe mioty, liczące nawet powyżej 10 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową po 1 do 2 miesięcy. Chomik dżungarski żyje w niewoli od 2 do 3 lat.
Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze się czuje w otoczeniu ludzi (o ile od małego ma z nimi kontakt).
Hodowla kilku chomików jest trudna, gdyż muszą one mieszkać w odizolowaniu od siebie nawzajem. Często występuje agresywność wobec osobników tej samej płci już w wieku około 1,5 miesiąca i nasila się wraz z wiekiem. W przypadku osobników różnej płci, mieszkającej w bliskim otoczeniu, będzie dochodziło do intensywnego
Żywienie
Chomik żywi się głównie mieszanką ziaren i nasion, orzechami, ryżem, uzupełniając dietę świeżymi warzywami, owocami oraz mięsem i nabiałem, które są ważnym źródłem białka. Karmione soczystymi owocami rzadko piją wodę. Jeśli samica chomika nie będzie jadła sera ani mięsa po urodzeniu młodych, może równie ze strachu, jak i niedoboru białka zjeść swoje młode. Mimo to, że chomiki dżungarskie mogą zjeść tyle rzeczy, to w żadnym wypadku nie wolno im zjeść: owoców cytrusowych, resztek obiadu, słodyczy i czekolady (która zawiera szkodliwą teobrominę), coca-coli i innych napoi słodzonych lub gazowanych oraz roślin trujących.
najlepiej to sobie wydrukuj to bo wątpie że bedziesz przepisywać :D
Ojczyzną chomika syryjskiego jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje on tereny pustynne i półpustynne, można go spotkać też na polach zbożowych.
Ciało chomika syryjskiego jest walcowate, osiąga długość 15 – 18 cm i wagę 80 – 150 g. Ogon osiąga rozmiary 1,2 – 2 cm. Nogi ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów. Łapy są nieowłosione, przednie mają 4 wykształcone palce, kciuk jest zredukowany do małego wyrostka. Tylne łapy mają 5 palców i wyposażone są w zgrubienia na podeszwach ułatwiające wspinanie się. Chomiki posiadają krótkie nieowłosione ogony.
Istnieje bardzo dużo odmian barwnych chomika syryjskiego: złota, zbliżona do naturalnej, beżowa, kremowa, biała, popielata, srebrna oraz srokata. Czarna prawie wymarła.
Chomiki żyjące na wolności mają bardzo urozmaicony jadłospis. Zależy on od pory roku. Żywią się przede wszystkim pokarmem roślinnym. Są to głównie nasiona i owoce. Chętnie jedzą marchew, jabłka. Chomikom nie można podawać owoców pestkowych oraz sałaty. Zwierzęta te potrzebują także niewielkich ilości białka zwierzęcego. Chomiki raczej nie piją dużo wody, lecz muszą mieć do niej dostęp.
Chomiki aktywne są głównie nocą. Prowadzą bardzo aktywny tryb życia, przemierzają duże odległości w poszukiwaniu pokarmu. Chomiki syryjskie są typowymi samotnikami i należy je trzymać pojedynczo