Miał 17 lat. Uczęszczał do siódmej klasy gimnazjum w Warszawie. Jego ojciec był lekarzem, natomiast matka zajmowała się domem i 4 rodzeństwa chłopca.
Adaś był dobrze zbudowany, wysoki, dlatego wyglądał na silnego. Jego włosy było w całkowitym nieładzie, a oczy duże i jasne o przenikliwym spojrzeniu.
Bohater był sprytny. Rozwiązał tajemnicę drzwi, a także odkrył metodę odpytywania profesora Gąsowskiego i osobę, która zjadła lody. Wobec profesora wziął winę na siebie, był więc odważny. Adam to spostrzegawczy chłopiec, o czym świadczy to, że znalazł nitkę w księdze rachunkowej.
Chłopiec był bardzo mądry, potrafił przetłumaczyć list napisany w języku francuskim. Umiał przewidywać niektóre sytuacje. To skłoniło go, do zakopania skrzyni ze "skarbem". Adam był koleżeński wobec rówieśników, gdyż nie wydał Stasia, że ukradł pióro koledze. Zawsze był gotowy i chętny do pomocy. Miał bardzo dobre serce, o czym świadczy to, że oddał Francuzowi swoje przykrycie. Adaś był dobrze wychowany i taktowny.
Miał 17 lat. Uczęszczał do siódmej klasy gimnazjum w Warszawie. Jego ojciec był lekarzem, natomiast matka zajmowała się domem i 4 rodzeństwa chłopca.
Adaś był dobrze zbudowany, wysoki, dlatego wyglądał na silnego. Jego włosy było w całkowitym nieładzie, a oczy duże i jasne o przenikliwym spojrzeniu.
Bohater był sprytny. Rozwiązał tajemnicę drzwi, a także odkrył metodę odpytywania profesora Gąsowskiego i osobę, która zjadła lody. Wobec profesora wziął winę na siebie, był więc odważny. Adam to spostrzegawczy chłopiec, o czym świadczy to, że znalazł nitkę w księdze rachunkowej.
Chłopiec był bardzo mądry, potrafił przetłumaczyć list napisany w języku francuskim. Umiał przewidywać niektóre sytuacje. To skłoniło go, do zakopania skrzyni ze "skarbem". Adam był koleżeński wobec rówieśników, gdyż nie wydał Stasia, że ukradł pióro koledze. Zawsze był gotowy i chętny do pomocy. Miał bardzo dobre serce, o czym świadczy to, że oddał Francuzowi swoje przykrycie. Adaś był dobrze wychowany i taktowny.