Dzisiejszy postęp cywilizacyjny- rozwój techniki, architektury, sztuki i nauki- nasuwa wielu z nas filozoficzne pytanie, czy ma on swój koniec. Póki co łatwiej jest nam wyznaczyć jego początek, który datuje się na czas czwartego tysiąclecia p.n.e dla terenów Mezopotamii i Egiptu, oraz na czas trzeciego tysiąclecia p.n.e dla krajów Dalekiego Wschodu- Chin, Indii i Izraela. Omawiany okres będzie trwał aż do pierwszego tysiąclecia naszej ery. Państwa Dalekiego i Bliskiego Wschodu stały się prawdziwymi potęgami w okresie starożytnym. Jakie znaczenie w tym procesie miał rozwój cywilizacyjny? Ważnym motorem do dalszego rozwoju było wynalezienie pisma. W Mezopotamii było to pismo piktograficzne, bazujące na prostych obrazkach, które zestawione ze sobą tworzyły słowa. Zostało stworzone na potrzeby urzędników i królewskiej administracji, która musiała w jakiś sposób dokumentować sprawy rozrastającego imperium. Kolejnym typem było pismo ideograficzne, w którym znaki odpowiadały poszczególnym pojęciom, a nie dźwiękom. Jednak najpopularniejszym rodzajem pisma w Mezopotamii było pismo klinowe, składające się z ok. 700 znaków, które wyciskało się na glinianych tabliczkach trzcinowym rylcem. Egipcjanie posługiwali się hieroglifami, których używała jedynie kasta kapłańska, gdyż było ono zbyt trudne do opanowania dla zwykłych ludzi. Wkrótce wytworzyło się zatem pismo hieratyczne wykorzystywane w administracji oraz demotyczne- ludowe, które jako najprostsze z nich zdominowało pozostałe. Do tej pory nie udało się odczytać fonolograficznego pisma kultury Indusu, składającego się z abstrakcyjnych symboli i przedstawień figuralnych oraz alfabetu i pisma klinowego. Do najstarszych zabytków tego pisma należą Święte Księgi- Wedy. Również Chińczycy stworzyli swój własny, niepowtarzalny system znaków. Aby posługiwać się tym pismem w stopniu podstawowym należy znać ich kilka tysięcy symboli
Dzisiejszy postęp cywilizacyjny- rozwój techniki, architektury, sztuki i nauki- nasuwa wielu z nas filozoficzne pytanie, czy ma on swój koniec. Póki co łatwiej jest nam wyznaczyć jego początek, który datuje się na czas czwartego tysiąclecia p.n.e dla terenów Mezopotamii i Egiptu, oraz na czas trzeciego tysiąclecia p.n.e dla krajów Dalekiego Wschodu- Chin, Indii i Izraela. Omawiany okres będzie trwał aż do pierwszego tysiąclecia naszej ery. Państwa Dalekiego i Bliskiego Wschodu stały się prawdziwymi potęgami w okresie starożytnym. Jakie znaczenie w tym procesie miał rozwój cywilizacyjny?
Ważnym motorem do dalszego rozwoju było wynalezienie pisma. W Mezopotamii było to pismo piktograficzne, bazujące na prostych obrazkach, które zestawione ze sobą tworzyły słowa. Zostało stworzone na potrzeby urzędników i królewskiej administracji, która musiała w jakiś sposób dokumentować sprawy rozrastającego imperium. Kolejnym typem było pismo ideograficzne, w którym znaki odpowiadały poszczególnym pojęciom, a nie dźwiękom. Jednak najpopularniejszym rodzajem pisma w Mezopotamii było pismo klinowe, składające się z ok. 700 znaków, które wyciskało się na glinianych tabliczkach trzcinowym rylcem. Egipcjanie posługiwali się hieroglifami, których używała jedynie kasta kapłańska, gdyż było ono zbyt trudne do opanowania dla zwykłych ludzi. Wkrótce wytworzyło się zatem pismo hieratyczne wykorzystywane w administracji oraz demotyczne- ludowe, które jako najprostsze z nich zdominowało pozostałe. Do tej pory nie udało się odczytać fonolograficznego pisma kultury Indusu, składającego się z abstrakcyjnych symboli i przedstawień figuralnych oraz alfabetu i pisma klinowego. Do najstarszych zabytków tego pisma należą Święte Księgi- Wedy. Również Chińczycy stworzyli swój własny, niepowtarzalny system znaków. Aby posługiwać się tym pismem w stopniu podstawowym należy znać ich kilka tysięcy symboli
Licze na naj :)
Pozdrawiam