Krzysztof Kamil Baczyński urodził się w Warszawie w 1921r.
Był synem Stanisława Baczyńskiego,wybitnego krytyka i polonisty,działacza plebiscytowego na Śląsku Cieszyńskim,Spiszu i Orawie po pierwszej wojnie światowej,kiedy rozstrzygały się sprawy przynależności tych ziem do nowo powstałego państwa polskiego.
Krzysztof Kamil Baczyński uczęszczał do gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie,gdzie złożył egzamin maturalny na kilka tygodni przed wybuchem II wojny światowej.
W czasie okupacji przebywał stale w Warszawie,studiując przez pewien czas polonistykę na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego.
W roku 1943 wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych,przeszedł szkolenie bojowe.
Początkowo należał do Harcerskiego Batalionu Szturmowego „Zośka”,a tuż przed wybuchem powstania przeniósł się do batalionu „Parasol”.
Zginął w pierwszych dniach powstania warszawskiego w 1944 roku.
Niedługo po nim zginęła także jego młodziutka żona,której poświęcił wiele wierszy.
Wiersze poety,rozpowszechniane już konspiracyjnie w czasie wojny,a pieczołowicie zgromadzone i przechowywane przez matkę,zostały wydane dopiero w okresie powojennym. „Miserere”, „Bez imienia”, „Biała magia”, „Wróble”, „Mazowsze”, „Pokolenie”, „Z głową na karabinie”, „Bajka”.
Krzysztof Kamil Baczyński urodził się w Warszawie w 1921r.
Był synem Stanisława Baczyńskiego,wybitnego krytyka i polonisty,działacza plebiscytowego na Śląsku Cieszyńskim,Spiszu i Orawie po pierwszej wojnie światowej,kiedy rozstrzygały się sprawy przynależności tych ziem do nowo powstałego państwa polskiego.
Krzysztof Kamil Baczyński uczęszczał do gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie,gdzie złożył egzamin maturalny na kilka tygodni przed wybuchem II wojny światowej.
W czasie okupacji przebywał stale w Warszawie,studiując przez pewien czas polonistykę na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego.
W roku 1943 wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych,przeszedł szkolenie bojowe.
Początkowo należał do Harcerskiego Batalionu Szturmowego „Zośka”,a tuż przed wybuchem powstania przeniósł się do batalionu „Parasol”.
Zginął w pierwszych dniach powstania warszawskiego w 1944 roku.
Niedługo po nim zginęła także jego młodziutka żona,której poświęcił wiele wierszy.
Wiersze poety,rozpowszechniane już konspiracyjnie w czasie wojny,a pieczołowicie zgromadzone i przechowywane przez matkę,zostały wydane dopiero w okresie powojennym. „Miserere”, „Bez imienia”, „Biała magia”, „Wróble”, „Mazowsze”, „Pokolenie”, „Z głową na karabinie”, „Bajka”.