Na jutro ! Dam naj
Opisz krajobraz znajdujący sie w okolicy miasta Lubartów i zachęc innych do jego obejrzenia
(najlepiej jak byście opisali park który znajduje sie w Lubrtowie obok pałacu sanguszków) to ma byc na całą stronę a4 !!!!!!!!!!!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Miasto Lubartów położone jest na 51○28’ szerokości geograficznej północnej i 22○36’ długości geograficznej wschodniej, nad rzeką Wieprz, około 28 km na północ od Lublina, przy drodze krajowej nr 19, Lublin – Białystok.
Obszar, na którym znajduje się Lubartów położony jest na prekambryjskiej platformie wschodnioeuropejskiej.
Mimo, że ukształtowanie powierzchni podłoża podczwartorzędowego koresponduje z rzeźbą dzisiejszej powierzchni topograficznej, to jednak decydującą rolę w formowaniu rzeźby terenu miała transgresja, a następnie fazy recesyjne zlodowacenia Odry. W późniejszych okresach procesy fluwialne i denudacyjne doprowadziły do jej przekształcenia. Tak więc krajobraz, na którym usytuowany jest Lubartów posiada cechy monotonnego falistorówninnego krajobrazu staroglacjalnego.
Obszar ten prawie w całości pokryty jest osadami czwartorzędowymi. W obrębie wysoczyzny dominują utwory glacjalne i fluwiglacjane zlodowacenia Odry, natomiast na obszarze doliny Wieprza przeważają fluwialne pokrywy z okresu vistulianu oraz osady holoceńskie. Starsze osady występują sporadycznie. Są to głównie trzeciorzędowe piaski i mułki glaukonitowe oraz iły z fosforytami.
znajduje się też Pałac Sanguszków, który obejmuje murowany pałac z XVIII w., bramę pałacową, park i staw za pałacem oraz pozostałości mostu. Posiadłość została założona ok. połowy wieku XVI w. przez Piotra Firleja, i miała ona wtedy profil obronny. Obecny pałac w stylu barokowym zbudowano w drugiej połowie XVII w. W 1693 roku Tylman z Gameren sporządził projekt przebudowy zamku dla marszałka wielkiego koronnego Józefa Karola Lubomirskiego, ale nie wiadomo, czy został on w pełni zrealizowany. W roku 1705 podczas wojny północnej pałac został częściowo zniszczony. Odbudowany z funduszy księcia Pawła Karola Sanguszki, według projektu Pawła Antoniego Fontany zyskał m.in. portyk i trzecią kondygnację. Poza tym wyposażono wnętrza, dobudowano ogrodzenie oraz uporządkowano wystrój parku za pałacem. Potem rezydencja wielokrotnie zmieniała właścicieli. Był on pod administracją Banku Polskiego w XIX wieku, jak również pełnił funkcję szpitala wojskowego. W 1925 pałac kupiło Zgromadzenie Zakonne Braci Kresowych. Rok 1933 nie zapisał się dobrze w historii tego zabytku - pożar, który wybuchł w rezydencji zniszczył dach i wnętrza pałacowe. Zarząd Miejski wykupił ruinę wraz z ogrodem w latach 1935-1938. Odbudowa i remont generalny miał miejsce już po II wojnie światowej, w latach 1950-1970. Obecnie pełni funkcję siedziby Starostwa Powiatowego w Lubartowie.