Odpowiedź:Gustaw Herling-Grudziński, polski pisarz i uczestnik II wojny światowej, zachorował na tyfus brzuszny podczas pobytu w sowieckim łagrze w latach 1940-1942. Był więziony w łagrze o nazwie "Kołyma" na Syberii.
W czasie swojej choroby, Herling-Grudziński otrzymał pomoc od innego więźnia, którym był Eugeniusz Tarle. Tarle, który miał w obozie pewne medyczne wykształcenie, pomógł Herlingowi-Grudzińskiemu w opiece medycznej i udzielił mu niezbędnej pomocy. Dzięki trosce Tarlego, Herling-Grudziński przeżył chorobę.
Gustaw Herling-Grudziński opisał swoje doświadczenia z pobytu w łagrze sowieckim w swojej książce pt. "Inny świat" (ang. "A World Apart"). Jest to znaczące świadectwo z okresu stalinowskich represji i warunków panujących w sowieckich łagrach.
Odpowiedź:Gustaw Herling-Grudziński, polski pisarz i uczestnik II wojny światowej, zachorował na tyfus brzuszny podczas pobytu w sowieckim łagrze w latach 1940-1942. Był więziony w łagrze o nazwie "Kołyma" na Syberii.
W czasie swojej choroby, Herling-Grudziński otrzymał pomoc od innego więźnia, którym był Eugeniusz Tarle. Tarle, który miał w obozie pewne medyczne wykształcenie, pomógł Herlingowi-Grudzińskiemu w opiece medycznej i udzielił mu niezbędnej pomocy. Dzięki trosce Tarlego, Herling-Grudziński przeżył chorobę.
Gustaw Herling-Grudziński opisał swoje doświadczenia z pobytu w łagrze sowieckim w swojej książce pt. "Inny świat" (ang. "A World Apart"). Jest to znaczące świadectwo z okresu stalinowskich represji i warunków panujących w sowieckich łagrach.
Wyjaśnienie:juz