sportowcy kieruja sie czysta gra rowna bez zadnej sciemy dążeniem do celu, ale nie za wszelką cenę, pomoca przeciwnikowi pomimo utraty dobrego rezultatu, uczciwą rywalizacja oraz postępowaniem zgodne z zasadami moralnymi czyli godnosc uczciwosc pomocnosc szlachetnosc
Na Wydziale Wychowania Fizycznego rozpoczynamy kolejny okres badań ciągłych w temacie statutowym pt. „Granice przystosowania człowieka we współczesnym sporcie” Nie jest to temat w naszej Uczelni nowy. Od ponad 4 lat jest to temat wiodący w badaniach naukowych. Ponieważ w owych czasach byliśmy uczelnią jednowydziałową, to był to temat uczelniany. Obecnie są to badania prowadzone na Wydziale Wychowania Fizycznego. Badania ciągłe w nauce są prawidłowym postępowaniem umożliwiającym uzyskanie wyników „posuwających naukę do przodu”
Temat nie jest nowy, jednak po wielu latach badań w tym temacie uzyskujemy mandat do prowadzenia dalszych dociekań na innym poziomie.
Stawiamy więc pytanie o granicę możliwości współczesnego człowieka do wysiłku fizycznego i zakładamy możliwość jej przekraczania w wyniku złożonego postępowania treningowego we współczesnym sporcie.
O jaką granicę chodzi? ”Potencjał adaptacyjny”, czyli zakres sprawności mechanizmów adaptacyjnych do pracy mięśniowej jest zdeterminowany genetycznie, a zmiany powodowane postępowaniem treningowym oraz warunkami życia są „sposobem wykorzystania tych możliwości” Tak więc, aktualne możliwości człowieka do wysiłku fizycznego są wynikiem „dotychczasowego stylu życia”, czyli „granice” wykorzystania możliwości są do przekroczenia.
Dotychczasowe osiągnięcia nauki dają nam wiedzę na temat genomu człowieka, polimorfizmu genów, genów tzw. markerowych oraz białek sygnałowych we krwi i tkankach, które powstają jako czynniki wielu stanów naszego organizmu. W latach 2000–2006 wykazano istotną korelację z osiągnięciami sportowymi dla 170 genów. Znajdujemy prace poświęcone markerom genetycznym w sportach wytrzymałościowych i sportach szybkościowo-siłowych. Lista genów markerowych służących do określania predyspozycji sportowych z pewnością nie została jeszcze zamknięta. Postęp w genetyce, którego jesteśmy już teraz świadkami, nakazuje upatrywać w niej jednego z czynników kluczowych dla przyszłości sportu.
Jestem przekonana iż naszą powinnością jest uczynić wszystko, by najbardziej przygotowane od strony merytorycznej i metodycznej zespoły badawcze w naszej Uczelni przystąpiły do badań w tej problematyce. Nasza niska ocena parametryczna może być poprawiona jedynie wtedy, gdy z determinacją i konsekwencją wytyczymy cel badań o nowoczesnej i aktualnej tematyce i do jego osiągnięcia będziemy dążyć.
sportowcy kieruja sie czysta gra rowna bez zadnej sciemy dążeniem do celu, ale nie za wszelką cenę, pomoca przeciwnikowi pomimo utraty dobrego rezultatu, uczciwą rywalizacja oraz postępowaniem zgodne z zasadami moralnymi czyli godnosc uczciwosc pomocnosc szlachetnosc
Na Wydziale Wychowania Fizycznego rozpoczynamy kolejny okres badań ciągłych w temacie statutowym pt. „Granice przystosowania człowieka we współczesnym sporcie” Nie jest to temat w naszej Uczelni nowy. Od ponad 4 lat jest to temat wiodący w badaniach naukowych. Ponieważ w owych czasach byliśmy uczelnią jednowydziałową, to był to temat uczelniany. Obecnie są to badania prowadzone na Wydziale Wychowania Fizycznego. Badania ciągłe w nauce są prawidłowym postępowaniem umożliwiającym uzyskanie wyników „posuwających naukę do przodu”
Temat nie jest nowy, jednak po wielu latach badań w tym temacie uzyskujemy mandat do prowadzenia dalszych dociekań na innym poziomie.
Stawiamy więc pytanie o granicę możliwości współczesnego człowieka do wysiłku fizycznego i zakładamy możliwość jej przekraczania w wyniku złożonego postępowania treningowego we współczesnym sporcie.
O jaką granicę chodzi? ”Potencjał adaptacyjny”, czyli zakres sprawności mechanizmów adaptacyjnych do pracy mięśniowej jest zdeterminowany genetycznie, a zmiany powodowane postępowaniem treningowym oraz warunkami życia są „sposobem wykorzystania tych możliwości” Tak więc, aktualne możliwości człowieka do wysiłku fizycznego są wynikiem „dotychczasowego stylu życia”, czyli „granice” wykorzystania możliwości są do przekroczenia.
Dotychczasowe osiągnięcia nauki dają nam wiedzę na temat genomu człowieka, polimorfizmu genów, genów tzw. markerowych oraz białek sygnałowych we krwi i tkankach, które powstają jako czynniki wielu stanów naszego organizmu. W latach 2000–2006 wykazano istotną korelację z osiągnięciami sportowymi dla 170 genów. Znajdujemy prace poświęcone markerom genetycznym w sportach wytrzymałościowych i sportach szybkościowo-siłowych. Lista genów markerowych służących do określania predyspozycji sportowych z pewnością nie została jeszcze zamknięta. Postęp w genetyce, którego jesteśmy już teraz świadkami, nakazuje upatrywać w niej jednego z czynników kluczowych dla przyszłości sportu.
Jestem przekonana iż naszą powinnością jest uczynić wszystko, by najbardziej przygotowane od strony merytorycznej i metodycznej zespoły badawcze w naszej Uczelni przystąpiły do badań w tej problematyce. Nasza niska ocena parametryczna może być poprawiona jedynie wtedy, gdy z determinacją i konsekwencją wytyczymy cel badań o nowoczesnej i aktualnej tematyce i do jego osiągnięcia będziemy dążyć.